- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - علی عبدالخانی :
- دو همراهِ بیمار پنج شنبه ۸ فروردین حدود ساعت ۸ صبح، بیمارشان را به بیمارستان امیر کبیر که به میلاد تغییر نام داده است، منتقل می کنند.
- تلاش آنها برای اثبات اورژانسی بودن حال مریض ناکام می ماند بنابراین از طریق فرایند عادی باید اقدام کنند.
- نوبت را از دستگاه می گیرند و به انتظار اعلام شماره شان می شوند. به آنها می گویند که پزشکان موجود فقط عمومی هستند و آنها بر اساس ذهنیت سابقشان که بیمارستان هم رایگان و هم متعلق به بیمه شدگان است، می پذیرند و در انتظار رسیدن نوبتشان می مانند.
- ساعت به ۱۰ صبح نزدیک می شود که نوبت به بیمار سوژه ی ما می رسد. همراهان، بیمار را کشان کشان به اتاقک یک و نیم در دو که اسم آن را مطب گذاشته اند، می رسانند.
- دکتر عمومی که ناچاراً به یک پزشک فراتخصصی تبدیل شده بود، فی الفور چند قلم دارو و آزمایش برای بیمار می نویسد.
- ازمایشگاه نیز از منطق آمرانه ی خودش تبعیت می کند. طبق اعلام آزمایشگاه، ازمایش به روز شنبه ۱۰ فروردین موکول می شود.
- ساعت نزدیک به ۱۱ می شود و داستان ما از این مرحله یعنی دریافت دارو شروع می شود.
- داروخانه بیمارستان از چند دریچه ی شیشه ای تشکیل می شود. یکی از همراهان بیمار به سمت دریچه ی شیشه ای شماره ی ۱ می رود. متصدی این دریچه نسخه را می بیند و اعلام می کند دو قلم از چهار قلم دارو را ندارد و دو قلم باقیمانده پولی است. یعنی باید بابت آن دو قلم باید پول بپردازند. همراه بیمار به نشانه ی اعتراض فریاد می کشد که؛ " این چه بیمارستان بیمه ای است؟ " " چرا اینطور با بیمه شده ها رفتار می کنید؟ " که متصدی نسبتاً خسته و تقریباً خواب آلود آن دریچه ی شیشه ای در جواب او به یک جمله اکتفا می کند:
" آقای محترم اسم این بیمارستان میلاد است و مدتهاست که دوران امیرکبیر تمام شده است !. "
همراه بیمار با نگاهی به وضع و حال بیمار که در آستانه ی از حال رفتن است، در کمال ناچاری و عصبانیت ساکت می شود و می پذیرد.
- اکنون ساعت ۱۱ و ربع شده است و همراهان منتظر هستند تا متصدی دریچه ی شیشه ای شماره یک اسم بیمار را بخواند و آن را روانه ی دریچه ی شیشه ای شماره دو یعنی صندوق بکند.
- ساعت از ۱۲ و نیم می گذرد و بیمار قصه ی ما کماکان به انتظار شنیدن اسمش از بلندگوی دریچه ی شیشه ای شماره یک نشسته است. این وضع شامل دهها مراجعه عصبانی اما ساکت دیگر هم می شود.
- همراه بیمار در ساعت ۱ بعدظهر مجدداً به دریچه ی شیشه ای شماره ۱ فراخوانده می شود که پس از محاسبه مبلغ قابل پرداخت توسط متصدی، باید به دریچه ی شیشه ای شماره ۲ یعنی صندوق برود.
- همراه خسته ی بیمار، روبروی دریچه ی ۲ قرار می گیرد تا پول دو قلم دارو را بپردازد و خود را برای مشکلات دریچه ی شیشه ای شماره ی ۳ یعنی محل تحویل دارو آماده کند اما روند امور وفق مُراد همراه بیمار پیش نرفت و متوجه شد که صندوق پول نقد نمی پذیرد و پرداخت حتماً توسط کارت باید صورت بپذیرد که این موضوع با صرف ۲۰ دقیقه زمان و قانع کردن یکی از مراجعه کنندگان جهت استفاده از کارت آنها به خیر گذشت.
- بیمار و همراهانش از هم اکنون باید به انتظار شنیدن اسم از دریچه ی شیشه ای شماره سه یعنی محل تحویل دارو بنشیند.
- عقربه های ساعت به ساعت ۲ بعدظهر نزدیک می شد که متصدی پنجره ی شیشه ای شماره ی ۳ اسم بیمار را صدا می زند و دو قلم دارو را به همراه بیمار تحویل می دهد...
- توضیح :
۶ سال قبل مطلبی از وضعیت درمانگاه امیرکبیر نوشتم و در روزنامه روزان منتشر کردم. آن مطلب بازتاب گسترده ای در سطوح وزارت مربوطه و سازمان تامین اجتماعی داشت.
آنچه مهم بود نقش بسیار سازنده و حرفه ای مدیریت درمان سازمان تامین اجتماعی استان و ریاست وقت بیمارستان با مختصر نارساییهای اعلام شده در مقاله اینجانب بود.
اگر حمل بر دیگر ستایی نشود، باید اقرار کنم که اهتمام دکتر پناهی زاده و دکتر سید کریم حسینی در جهت شنیدن انتقادات و عمل به موارد خواسته شده، آن هم در راستای تحقق خواسته های بحق بیمه شدگان بگونه ای است که بیشتر به خاطره ای شیرین می ماند و جای چنین شیوه ای از مدیریت در بیمارستان امیرکبیر یا میلاد فعلی واقعاً خالی است.
تفاوت عمده ی وضعیت دیروز و امروز امیرکبیر به هیچ عنوان در تجدید سنگها و شیشه ها و پر نور شدن محیط و فضای درمانگاه یا نقل مکان درمانگاه نیست، تفاوت اصلی و واقعی در نگاه مدیرانی است که برغم همه ی محدودیتها هم نقدپذیر بودند و هم نگاهی معنوی تر به مقوله بیمار و همراه بیمار داشتند.
