کارنامه اعمالم را بدستم می دهند؛ خوب نگاهش می کنم، می بینم نوشته چند فقره قتل! ربا؛ دزدی، اختلاس، زنا و ... . کله‌م داغ می‌شود، اعتراض می کنم که چرا اینها در کارنامه من نوشته شدند؟ اصلا همچنین گناهانی را من مرتکب نشدم؛ صدایی می آید که چرا تو مرتکب شدی. هرچه اعتراض می کنم فایده ای ندارد. می گویند خودت را آماده مجازات کن. باز میپرسم سندتان چیست؟ می گویند تو در فلان روز، فلان ساعت، فلان مکان، به قتل فلانی رضایت دادی. وقتی فهمیدی فلانی کشته شد در دلت هیچ دلسوزی برای مظلوم نداشتی و قاتل در قلب تو منفور نشد! به زبان هم در خلوت خودت اعتراض نکردی که چرا فلانی کشته شد. تو به آن قتل رضایت دادی ...

یکی از هولناک ترین گناهان، رضایت به گناه دیگران است. یعنی شما نسبت به گناه آقای الف رضایت قلبی داشته باشید و یا اصلاً بی تفاوت عبور کنید؛ نه درقلب و نه در زبان، ناراضی نیستید! ده ها حدیث و روایت از ائمه معصومین علهیم السلام آمده که رضایت به گناه دیگران، شراکت در گناه آنان است.

قتل #روحانی_همدانی به دست یک قاتل شرور و جانی، حادثه هولناکی بود که این روزها شاهد آن بوده ایم اما بدتر از این با برخی واکنش ها در فضای مجازی مواجهه شده ایم که برخی برای این قاتل شرور اظهار دلسوزی و رغبت نشان داده اند؛ برخی هم با سکوت از این حادثه عبور کردند! برخی نیز با لایک و کامنت ذیل پست های این قاتل، ارادت خودشان را نشان داده اند!

رضایت به قتل یک انسان بی گناه، آنقدر فجیع است که امام رضا علیه السلام می فرماید: «اگر كسى در مشرق به قتل برسد و ديگرى در مغرب باشد و به آن قتل رضايت دهد شخص راضى در نزد خداوند شريك قاتل است».

رضایت به گناه و قتل دیگران، یعنی اگر شما بجای آن قاتل بودی، همین کار را هم انجام می دادید و چه بسا اگر شرایطی فراهم شود شما به آن مرتبه از شقاوت برسی!!

خداوند متعال همه افراد قوم ثمود را عذاب کرد و به جهنم برد چرا که فقط به کشتن یک شتر رضایت دادند و هیچکدام اعتراض و مقابله نکرد.

از عصر حضرت حسین علیه السلام و تا قیام قیامت هرکس به قتل نوه رسول خدا، آن کشته فتاده به هامون، رضایت داده مورد لعن خدا و مؤمنین است. در زیارت عاشورا می خوانیم: «وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ ، وَ لَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُم.» لعنت خدا بر آنانیکه رضایت دادند به کشتن تو حسین جان.

رسول خدا(صلى الله عليه وآله) می فرماید: «مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَمَنْ غَابَ عَنْ أَمْر فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ; كسى كه در صحنه انجام كارى حضور داشته باشد اما در دل از آن ناخشنود باشد مانند آن است كه حضور نداشته و اما كسى كه غايب بوده و به آن رضايت داده گويى حاضر بوده (و در آن كار شركت داشته است)».

امام علی علیه السلام می فرماید: «آن كس كه به كار جمعيتى راضى باشد همچون كسى است كه در آن كار با آنها شركت نموده.»

در روايتى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايند: «هر كس به كار نيكى دعوت يا نهى از منكرى كند و يا مردم را راهنمايى به عمل خير نمايد و يا به نحوى موجبات تشويق آنها را فراهم سازد در آن عمل سهيم و شريك است و همچنين هر كس دعوت به كار بد يا راهنمايى و تشويق نمايد او نيز شريك است.»

از مجموع اين روايات مشخص مى‌شود:

رضايت، يارى دادن، انجام دادن، تشويق كردن، راهنمايى، دعوت كردن، امر افراد به گناه يا ثواب، موجب مى‌شود كه انسان در آن كار شريك شود.

حالا کسانی که که می خواهند در قتل آن روحانی همدانی شرکت کنند، یا به سکوتشان ادامه دهند یا برای قاتل هشتگ ترند کنند، باید بدانند که ترک امر به معروف و نهی از منکر(قلبی، زبانی و ...) باعث شقاوت و نابودی جامعه می شود.

چنانچه حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید: «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید؛ نتیجه ترک آن این است که بدان و ناپاکان بر شما مسلط خواهند شد و به شما ستم خواهند کرد، آنگاه هر چه نیکان شما دعا کنند، دعای آنها برآورده نخواهد شد».

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه