- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نجف دریابندی؛
شوشان - محمد کیانوش‌راد:
نجف دریابندری نمونه روشنفکرانی از این دیار است که به دلایل و علل گوناگونی ترجیح دادند از سیاست و از ساحت ِ «باید و نبایدها و زنده باد و مرده باد » به عالم « اما و اگر و شاید » فرهنگ هجرت کند .
شاید ، از ابتدا دریابندری ، اشتباها، اما نه ، درد مندانه در آبادان سیاسی و دوست داشتنی ِدروازه تجددِ انسان ایرانی ، با سینما ها و تاتر و موسیقی و تنوع فرهنگی -سیاسی بینظیر ، به عالم کنش گری سیاسی کشانده شد . کوله بار عملی سیاست برای بسیاری از سیاسیون شرافتمندِ ایرانی ، از جمله نجف ، زندان ، اخراج ، و حصر و دربدری بود .
برای توصیف و ارزیابی زندگی علمی و هنری استاد نجف دریابندری ، البته ، کسانی در حد و اندازه او ، بزرگانی چون استاد محمد علی موحد و استاد شفیعی کدکنی صلاحیت ِ گفت دارند .
گفته اند : معرِّف باید اجلیٰ از معَّرف باشد.
دریابندری ، مُشکی است که بوی خوش ِ فرزانگی و اندیشه گی او را بی نیاز از هر توصیفِ مثل ِ من می کند .
افرادی چون نجف دریابندری ، حوزه فرهنگ و ادبیات و هنر را، اصیل تر ، ماناتر و مهم تر و زیربنایی تر از روزمره گی های سیاست یافتند .
تواضع همیشگی وافتادگیِ این اندیشمند ِجنوبی ، او را بدور از هیاهو و فخرفروشی ، با کوله بار تجربه ی زندان و اخراج شدن از کار ، به دلایلی سیاسی ، از ساحتِ سیاست به حوزه فرهنگ عزیمت داد .
نزدیک به هشتاد سال پیش ، محمد علی فروغی ، با نگارش اثر ارزشمند « سیر حکمت در اروپا» مساله اصلی سیر تحول در غرب را به ایرانیان گوشزد کرد . کتاب فروغی همواره کتابی قابل استناد و خشتِ اول در میان روشنفکران ایرانی و حتا روحانیون ایرانی چون مطهری بود . سال ها بعد ، در زندان و در دهه ۳۰ کتاب معیارِ دیگری خودنمایی کرد .
خشتِ دوم این فعالیت فکری و فرهنگی عظیم، با ترجمه « تاریخ فلسفه غرب » اثر فیلسوفی تاثیر گذار ، برتراند راسل ، توسط نجف دریابندری به فضای فکری روشنفکران ایرانی عرضه شد .
روشن است این به معنای نادیده شدن تلاش های بسیار زیاد روشنفکران در شناخت غرب ، از سید عبداللطیف شوشتری تا ملکم خان و سید جمال الدین اسدآبادی و بعدها سید فخرالدین شادمان و ....دیگران نیست ، اما کتابی مدون در معرفی اندیشه فلسفی غرب با « سیر حکمت در اروپا » و انتشار « تاریخ فلسفه غرب از راسل در ایران بصورتی مدون و یکپارچه صورت پذیرفت .
تاریخ فلسفه غرب راسل ، کرارا مورد استناد روشنفکران سکولار و مذهبی قرار می گرفت و فارغ از تک نگاری ها در مورد فیلسوفان غربی ، تنها پس از انقلاب اسلامی تلاش هایی منسجم برای معرفی و بازنمایی سیر فلسفه در غرب ، که مبنای همه تحولاتِ عظیم تمدنی و فرهنگی دنیای جدید است صورت گرفته است .
مساله اصلی روشنفکران و اصلاح گران در یکصد ساله اخیر این بود و هست ، که چرا غرب چنین شد و چرا ما درمانده ایم و چرا ما اینگونه مانده ایم و چرا روح همگرایی و انسجام و اجماع نخبگان ایرانی تا به این حد ضعیف است . مساله تجدد چیست و نسبت ما ایرانیان با تجدد کجاست ؟ این مساله ، هنوز هم مساله انسان ایرانی است .
ذهن جستجوگر و دریاییِ دریابندری به بیان استاد محمد علی موحد » خودساخته و خودآموز » بود . او به عالم شاید ها راه یافته بود و از ورطه روشنفکری « قالبی و قلابی » هجرت نمود . به زعم خود او ، او کمی سوسیالیست وکمی هم لیبرال شده بود و این آغازی بر فرار از جزم اندیشی های زمانه اش بود .
گشودگی ذهن و اندیشه ، راه تعصب و یکتا انگاری و تقلیل گرایی را بر او بسته بود . تلاش برای دستیابی به حقیقتِ حقایق را ، در فهرست ترجمه ها و در نگاهی گذرا به آثار او می توان یافت . از ترجمه تاریخ فلسفه غرب ، تا ترجمه « افسانه دولت » ارنست کاسیرر و « متفکران روس » آیزیا برلین ، تا ترجمه رمان های متنوع ، که بهترین راه برای شناختِ دنیای تو در توی انسان عصر مدرن است در کارنامه اش می توان یافت .
تنها ادای دِین ما و نسل جوان به این اندیشمند ِ بزرگ جنوبی ، خواندن و اندیشیدن در آثار بی نظیر اوست .
