دکل حفاری در میان خانه ها!

طبق تحقیقات به عمل آمده از شهر آغاجاری از مجموع 120 حلقه چاه حفاری شده از ابتدا تاکنون 70 چاه فعال در اطراف شهر و شهرستان آغاجاری فعال بوده که که از مخزن نفتی شهر آغاجاری روزانه 50 هزار بشکه و از کل شهرستان و حوزه نفت و گاز آغاجاری 750 هزار بشکه در روز نفت تولید می شود و همچنین از مخازن گاز این حوزه بیش از یک میلیارد فوت مکعب نیز گاز تولید می گردد و با کمی تامل و تاسف شهر آغاجاری از محروم ترین نقاط کشور و کمتر توسعه یافته قرار دارد وجود محله های نمره هفده، تانکی سفید، طالقانی، و شهرک مهاجرین، از جمله مناطق محروم و فقیر نشین شهر آغاجاری است.

دکل حفاری 58 در مجاورت کمپ خیبر یا کمپ مهاجرین از محله و مناطق نمره هفده واقع گردیده و چاه شماره 200 آغاجاری در این محل در حال حفاری است. دکل این چاه حفاری در فاصله 50 متری مناطق مسکونی واقع شده است که کاملا مردم در برابر احتمالات، خطرات و آلودگی صوتی و زیست محیطی ناشی از حفاری کاملا بی دفاع می باشند.دکل حفاری در فاصله ای غیر استاندارد با خانه های مسکونی برپا شده که نمی توان این حرکت برای جانمایی شرکت حفاری نفت مناطق خشکی را با هیچ عقل سلیمی مقایسه نمود.اما دکل، هم آلودگی شدید صوتی دارد و هم آلودگی های دیگری از جمله گاز و پساب های آلوده که به همراه مواد شیمیایی به درون چاه رفته و پس از آن به گودالی در همان نزدیکی ریخته می شود و نیز خطراتی چون حریق و نشت گاز و در نهایت انفجار، البته در همان نزدیک گودالی نیز برای خروج احتمالی نفت و نیز آب های آلوده از زمین نیز وجود دارد.

اگر از همه بدبختی ها و آلودگی ها و نیز عدم توسعه و روستا شدن شهری چون آغاجاری بگذریم که میراث نفت، این طلای سیاه، برای این مردم به جا گذاشته است، متاسفانه می بینیم که شرکت نفت بدون در نظر گرفتن اتفاقات گذشته و وقایع نشت یا انفجار چاه های حفاری که صدمات و خسارت های فراوانی بدنبال داشته است، این بار در کنار شهر آغاجاری و در فاصله 50 متری از منازل مسکونی، واحد اکتشافات نفت اقدام به مکان یابی جهت احداث و حفاری چاه نفت توسط شرکت ملی حفاری نموده است.

از سویی دیگر، این حلقه دکل حفاری در کنار شهر می تواند منبع بسیاری آلودگی ها از جمله پسابهای انسانی و نیز صنعتی و واریز نمودن آنان به زمین های آن منقطه باشند که این عامل می تواند به جز خطرات برشمرده به نوعی آلودگی ثابت برای سال ها بعد از رفتن این دکل نیز ادامه یابد.متاسفانه با بررسی های کارشناسی توسط متخصصین این امر مشخص شده که احداث و حفاری چاه شماره 200 توسط دکل 58 شرکت ملی حفاری در این فاصله از منازل مسکونی شهر آغاجاری غیر اصولی و بسیار خطرناک بوده، لذا این سوال بوجود می آید که واحد اکتشافات نفت بدون در نظر گرفتن وجود منازل مسکونی و شهر 15000 نفری آغاجاری و در نظر نگرفتن ایمنی محیط (HSE)اقدام به مکان یابی و سپس حفاری نقطه ای را می کنند که هر لحظه

می توانند حادثه بار و فاجعه آمیز باشد.

کارشناسان امر توضیح داده اند که در صورتی که چاه شهر آغاجاری به مخزن گاز برخورد کند و نشت گاز آغاز شود چند ساعت یا یک روز، وقت نیاز است تا نشت گاز مهار شود که واحد اکتشافات نفت می توانست در فاصله یک هزار متری از نقطه فوق مکان یابی و سپس شرکت حفاری بازدن چاه انحرافی به اهداف خود برسد! چنانکه در رگ سفید که منطقه بیابانی و فاقد سکنه بود، با تلاش فراوان حادثه نشت گازی چاه 120 مهار شد که اگر کوچکترین جرقه ای رخ میداد فاجعه تلخی بمانند نفت شهر اتفاق می افتاد.البته چاه نفتشهرمربوط به شرکت خصوصی حفاری شمال بود.

کارشناسان بر این باورند که چاه 200 در کنار منازل و شهر آغاجاری با توجه به اینکه شهر آغاجاری بر روی سفره گازی و نفت واقع گردیده در زمان حفاری قریب به یقین به گاز خواهد رسید و مهار آن زمان بر و بسیار خطرناک خواهد بود و این در حالی است که طبق بررسی های به عمل آمده از زمان شروع حفاری چاه مذکور هیچ گونه تمهیداتی توسط شرکت مناطق نفتخیز جنوب و شرکت ملی حفاری برای جلوگیری از وقوع حادثه احتمالی در نظر گرفته نشده به همین خاطر می توان نتیجه گرفت که خطر نشت گاز یا انفجار در زمان حفاری در چاه 200 به شدت شهر آغاجاری و 15000 سکنه آن را با تهدید جدی مواجه کرده است.اما این سوالی پیش می آید که به چه قیمتی شرکت مناطقِ نفتخیز جنوب و شرکت ملی حفاری بدون در نظر گرفتن حال و جان شهروندان و ایمنی جان هزاران انسان بی دفاع و غیر متخصص و عواقب و خطرات ناشی از حفاری چاه 200 به چنین اقدامی دست زده است؟

آغاجاری شهری است در استان خوزستان و از توابع شهرستان آغاجاری است. جمعیت آن 15000 هزار نفر است .عملیات حفاری نفت در سال 1305 ه.ش در آغاجاری آغاز گردیده، چاه شماره 3 آن در سال 1317 ه.ش به نفت رسید و نخستین محموله نفتی آن در سال 1323 ه.ش به وسیله خط لوله به آبادان فرستاده شد. در سال 1329 ه.ش این نقطه با تولید تقریبا نیمی از حجم فرآورده های نفتی ایران از 16 چاه، عنوان بزرگترین حوزه نفتی کشور را به دست آورد. در همین ایام با 5977 کارمند که 175 نفر انگلیسی بودند و با امکانات رفاهی از قبیل یک بیمارستان 50 تختخوابی، سه درمانگاه، سینما، استخر، زمین های ورزشی گلف ودیگر تأسیسات عمومی، ناحیه ای آباد بوده است.همچنین آخرین آمار استخراج نفت در این شهر در حال حاضر 750 هزار بشکه در روز می باشد که متاسفانه حتی بهای یک بشکه از فروش نفت به این شهر تعلق نمی گیرد.میدان آغاجاری یکی از مشهورترین میدان های نفتی خاور میانه است که در سال 1315 به وسیله شرکت سابق نفت انگلیس و ایران کشف گردید.

بر اساس تازه ترین آمار در این شهر 2500 نفر تحت پوشش کمیته امداد و 2000 نفر تحت پوشش بهزیستی هستند که جمعا 4500 نفر می شوند در حالی که طبق اخرین سرشماری این شهر 15000 هزار نفر سکنه دارد.

از سویی دیگر آغاجاری را می توان نمونه ای زشت از سرنوشت فراموش شده و رها شده ی شهرهای نفتخیز در خوزستان و نشانه ای از بی تفاوتی به سرنوشت و زندگی مردم نزد مسئولین و مناطق فقیر نشین و نیز بهترین نمونه برای عدم توجه مسئولین به قشر مستضعف دانست، که ادعا و آمارهای آنان گوش جهانیان را کر نموده است.