خوزستان استانی رنج کشیده در سال‌های دفاع مقدس است. مردمانی که در سال‌های بعد از انقلاب وارد جنگی تمام عیار شدند، و اکثر مردم این دیار هستی و جان و مال خود را برای دفاع از کیان کشور در طبق اخلاص گذاشتند به گونه ای که امام راحل فرمودند خوزستان دین خود را به اسلام ادا کرد.

بعد از جنگ، زندگی اکثر مردم شهرهای بزرگ خوزستان مانند آبادان، خرمشهر، اندیمشک، دزفول و اهواز، سوسنگر، هویزه و... به دلیل ویرانی‌های به جا مانده از جنگ مختل و سال‌ها با کمبودها و نواقص خدماتی و زیربنایی درگیر بودند،البته آثار آن تا حال هم باقی است. تشریح وضعیت فعلی استان و رنج و مشقت‌هایی که مردم متحمل می‌شوند کار دشواری نیست، زیرا عدم توسعه متناسب و معقول استان کاملاً هویدا و نمایان است.

مشکلاتی همچون نبود آب شرب مناسب، پدیده ریزگردها، انتقال آب بین حوزه ای و عدم توسعه متناسب شهرها، بیکاری و فقر و.... همه مردم این دیار را گرفتار کرده است.

از طرف دیگر بالاترین میزان تولید نفت و گاز،صنایع پتروشیمی، فولادی و فلزی و بنادر در این استان هستند، به جرات می‌توان گفت تا 50 درصد میزان درآمد زایی و ارزآوری کشور از خوزستان است.

این استان از مواهب طبیعی زیادی برخوردار است و در زمینه تولیدات کشاورزی و دامی هم در بسیاری از زمینه ها پیشتاز است.اما به دلیل ضعف اساسی در مدیریت‌های گذشته و حال استان و نگاه نامطلوب مدیران ارشد کشوری و همچنین رویه‌های غلط برنامه ریزی و نظارت برامور اجرایی و همچنین جولان مدیران و کارشناسان غیر بومی در صنایع ملی استان باعث بروز مشکلات عدیده و نواقصی شده است.

مگر نه پیروزی انقلاب و حفظ و حراست از آن توسط همین مردم کوچه و خیابان صورت گرفت. مگر نه این مردم به امید داشتن زندگی سالم و مطلوب و اجرای عدالت با تمسک به آمیزه‌های دین مبین اسلام در تمامی صحنه‌ها حاضر و جان فشانی کردند. چرا امروز حداقل مردم این استان احساس می‌کنند در زندگی روزمره به آنان اجحاف شده و از حقوق ابتدایی و قانونی خود محروم مانده‌اند؟

چه کسی یا کسانی باید جوابگوی این همه اتلاف منابع و ضعف و کمبودها باشند که دود آن مستقیم به چشم مردم رفته و می‌رود؟چرا باید کسانی با کسب منافع هنگفت صاحب مال و منال و جایگاههایی شوند که حق آنان نیست.

آیا مدیرانی که در منازل چند صدمیلیونی و اخیراً میلیاردی ساکن شده‌اند وزندگی و امور آنان در همین تنگنای اقتصادی به‌راحتی در حال سپری شدن است می‌توانند درد مردم را حس کنند؟ آیا کسانی که در امور اقتصادی فعالیت دارند باید هر غلطی خواستند بکنند و مردم را تحت‌فشار بگذارند؟ درست است که بررسی و رسیدگی و نظارت بر امور اجرایی و اقتصادی بر عهده نهادهای تعریف‌شده در قانون است اما فراموش نکنید ایران کشوری اسلامی است و همه مردم در برابر حفظ و حراست کشور و رساندن آن به کمال (قرب الهی) وظیفه دینی و شرعی دارند.

قرار نیست در هر جای کشور و خصوصاً این استان اگر ضعف‌ها و سوء مدیریت‌ها و ناراستی‌هایی دیده می‌شود مردم سکوت کنند و منفعل باشند. پس جایگاه امربه‌معروف و نهی از منکر کجای قضیه قرار دارد، امور ناصوابی که اصل نظام و اعتقاد مردم خصوصاً جوانان را نشانه گرفته یعنی فساد و لابی‌گری و روابط ناصحیح اقتصادی در ادارات و غیره، گماردن مدیران ناکارآمد، چگونه باید کنترل و مهار شوند،که نتیجه آن چیزی جز فقر و بیکاری و عقب ماندگی استان نبوده است.

قطعاً مردم باید درصحنه باشند و احساس دین و تکلیف نمایند تا هر نااهلی به خود جرات ندهد به حقوق آنان تجاوز کند، حالا این فرد در هر جایگاهی که می‌خواهد باشد. مردم باید بر اساس اخلاق حسنه اسلامی و تمسک به آمیزه‌های دینی و عرفی، موضوعات اجرایی استان و نواقص و ناراستی‌ها را رصد و با تیزبینی و درایت پیگیر حقوق خود و همنوعان باشند.

مگر نه رهبر فرزانه انقلاب به جوانان فرمودند آتش به اختیار باشید این گفته یک موعظه هوشمندانه است که می‌تواند صد راه بزرگی در برابر بسیاری از امور مخرب و ناصواب کشور باشد و راه را بر بسیاری از نااهلان ببندد. جوانان خوزستان باید با بررسی دقیق و همه‌جانبه امور برای نیل به این هدف مهم یعنی پایش صحیح امور اجرایی که خدا را شکر شروع هم شده است اقدام جدی و اساسی نمایند و نگذارند زیاده خواهان و پدرخوانده‌ها و فاسدان اقتصادی و طاغوت صفتان و مال‌اندوزان و تعدی‌کنندگان به مال مردم روی آسایش داشته باشند، زیرا صاحب اصلی و حقیقی این مرزوبوم و استان همین مردم عادی منطقه هستند، نه مدیرانی که سودا و آرزوی مهاجرت به مرکز را دارند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه