اگر آن روز این خبر،در آبادان نبودم،نخوانده می پنداشتم تا هیجانی نشوم.یا اگر پسر ۱۸ساله ام،یک ساعت پیش تر از این خبر،رو به من نمی کرد که بگفت،"آبادانی که در کتاب های تاریخ و جغرافی،از پالایشگاه و بندر و نفت و گازش می خواندیم و بلند آوازه بود،همین شهر است با این خیابان ها و ساختمان هایش"،از این خبر هم چشم می پوشیدم تا دلم بدرد نیاید.یا اگر خودم هم،روزگار خوشی ها،شادمانی ها،کار،پیشه،پیشرفت،آرامش و رفاه را درآبادان نمی دیدم یا نمی شنیدم،از این خبر هم سکوت می کردم!

اگر در ایذه،بسته های حمایتی می دادند،می گفتم که شهر بدون نفت است و چاره ای نیست!اگر در لالی گونی سیب زمینی هدیه دادند، می پذیرفتیم که کارخانه ای برای کار و نان مردم ساخته نشد.اگر در باغملک،شام می دهند و در هندیجان و شادگان،سبد خوراکی،باز هم می گوییم که آن شهر ها را از پیشرفت،دور کردند و از توسعه به دور ماندند،ولی ۱۴۰۰بسته خوراکی برای مردم آبادان،درد سنگینی است و پذیرش آن دشوار و دردآور.

آبادان،نخستین و بزرگ ترین پالایشگاه خاورمیانه را داشت.بندر آبادان،پهن ترین بندر تجاری و بزرگ ترین جولانگاه کشتی رانی آسیا بود.آبادان و مسجدسلیمان،مشهور به اولین ها بودند.نخستین فرودگاه بین المللی.نخستین بیمارستان.نخستین پالایشکاه ها،نخستین‌ راه آهن و چاه های نفت و گاز.به یاد می آورم که آبادان،عروس شهرهای خاورمیانه بود برای تفریح گاه و توریست پذیری از قاره ی اروپا و امریکا و آسیا.حال چه کرده ایم که دادن۱۴۰۰بسته خوراکی با دست مسوولین ارشد استانی را افتخار می دانیم و خدمتی بزرگ به مردم!؟

چه کرده ایم به آبادان و خرمشهر و مسجدسلیمان و هفتگل،که با چاه های نفت و گازشان،خاور میانه ای را نان و آب می دادند و حال گرسنه و تشنه بمانند،تا استاندار وفرماندار و امام جمعه،بسته ی خوراکی به دست شان دهند،برای شام شان‌‌!؟اگر در آن آیین بخشش ۱۴۰۰بسته ی خوراکی به نیازمندان بودم و می پرسیدم که این بسته های خوراکی برای یک روز یا دو روز و یک هفته و دو هفته ی یک خانوار است،پس از خوردن آن،در روز ها و هفته ها و ماه ها و سال های دیگر چه بخورند،چه پاسخی می شنیدم!؟هرچند به این فکر بودند که؛دادن۱۴۰۰بسته ی خوراکی به ۱۴۰۰خانوار را کار بزرگ و ثوابی بزرگ تر می دانستند تا این که به آن اندیشه کنند که چرا در آبادان،خانواده ی آسیب دیده،درمانده و فقیری پیدا شود که نیازمند کمک و بخشش و هدیه باشند!و آیا آسیب دیدگان از بیماری کرونا با همین سبد خوراکی،چاق و درمان می شوند!؟

اگر پارسال۱۴۰خانوار آبادانی، نیازمند بسته خوراکی شدند و امسال۱۴۰۰آسیب پذیر،پیداست که سال دگر،به یک میلیون و ۴۰۰هزار می رسند،که باید این پیشرفت و خدمت گذاری را با پاداش۱۴۰۰بسته ی خوراکی به مسوولان،شادباش بگوییم.و مانده ام که چه بنویسم از این درد جامعه و تا کجا پیش می رود،این دردمندی مردم.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه