- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - حسن بهنام :
۲۶ دی‌ماه ۱۳۵۷، محمدرضا پهلوی با قبول شرط شاپور بختیار، برای پذیرش پست نخست‌وزیری، ایران را برای همیشه ترک کرد تا کتاب سترگ تاریخ این سرزمین وارد فصلی تازه شود.
فصلی نو، با امیدهای فراوان برای جبران خطاهای شاه و جبران ظلم‌ها، ستم‌ها، فسادها، غارت‌گری‌ها و رانت‌خواری‌های صاحبان قدرت!
فصلی از امید به برابری و رفع فقر و تبعیض، امید به برپایی عدالت در همه شئون زندگی مردم!
امید به پایان حکمرانی شاهانه و غیرپاسخگو، ارباب‌منشانه و سلطانی.
پایان دست‌بوسی‌ها و قدیس‌سازی‌ها...
رفتن شاه از ایران، دل‌های غم‌گرفته را شاد و امیدوار کرد تا فضای آزادی و حرمت و کرامت انسانی فضای غالب کشور شود.
اکنون ۴۲ سال از آن روز تاریخی می‌گذرد و سخن‌ها و قضاوت‌های فراوانی شنیده و گفته شده است.
سخن گفتن و داوری درباره افراد و شخصیت‌های بزرگ و تأثیرگذار بر سرنوشت ایران و مردمانش، جز در گفتمانی منصفانه و ترازویی از عدل و انصاف، بیراهه و کژراهه‌ای ویرانگر خواهد بود و هیچ استثنایی ندارد.
اگر می‌خواهیم این آب و خاک و این تمدن بزرگ بماند و پیشرفت و توسعه نماید، باید بتوانیم آدم‌های بزرگ خود را نقد کنیم. زیرا آدم‌های بزرگ چه بسا خطاهای بزرگ هم داشته‌اند، خطاهایی که برای جامعه و تمدن ما فاجعه‌بار بوده‌است.
نقد چنین افراد بزرگی می‌تواند با رشد آگاهی‌هایمان، جلوی تکرار آن خطاها را بگیرد.
اگر خطاها و اشتباهات این بزرگان، فارغ از هرگونه پیش‌داوری یا قدیس‌سازی، مورد نقد و سنجه دقیق و علمی، درست و سازنده، دور از حب و بغض‌های متداول سیاسیون، انجام می‌گرفت، یقینا ایران امروز، به مراتب، حالی بهتر داشت با مردمانی شادتر و امیدوارتر. چنین باد!
(۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۹)
