شوشان - جواد الهایی سحر :
وطن يا مادر دوم انسان از يك قداست خاصي برخوردار است همه یا اغلب انسانها نوعی دلبستگی و شیفتگی به وطن و میهن خویش دارند اما میزان دلدادگی و سرسپردگی، گاه به حدی است که مال و جان به پای آن فدا میشود و گاهی در حد شعار و اظهار همدردی و نشان دادن علاقه است
حال با توجه به وجود سرمايه عظيم نفت گاز پتروشيمي صنايع هفت گانه نيشكر كشاورزي وشيلات و صادرات و بياباني بودن و عدم پوشش درختي مناسب در اطراف شهر و جوامع روستايي سوال اينجاست كه !؟؟
اگر حكومت به هردليلي تمايلي به آباد كردن اين آب و خاك ندارد نقش جوامع فرهنگي، نخبگان ، كانون وكلاء و جامعه عظيم پزشكي در كاشت درختان و يا حتي هديه سرسبزي و درختكاري چيست؟
آيا پاسباني و نگهباني از اين آب و خاك فقط وظيفه يك عده خاص هست و بقيه بايد نظاره گر باشند آيا فرق بين کسي که تنها حاضر است در سرزمین خود در کمال امنیت ندای ایران، ایران سر دهد و آن کس که در دفاع از کیان و دین و ارزشهای ایرانی حتی در خارج از خاک وطن جهادگرانه سر دهد و جان خویش قربانی حفظ دستاوردهای مادی و معنوی وطن نماید وجود ندارد؟
سهم خيل عظيم دانشجويان و طلاب و حوزويان در آباد كردن اين اب و خاك چقدر است مگر نه اينكه اسلام عنایتی توأمان و دوجانبه به دنیا و آخرت و ماده و معنا دارد و هرگز نگاهی یکسویه و تکبعدی به دنیا و آخرت انسان نداشته است پس چرا در مراسمات نهالكاري و كاشت درختكاري كه هر ساله حتي رهبر معظم انقلاب در آن شركت مي كند اما سهمي براي سرسبزي و نهالكاري براي دانشجويان و طلاب در اين خصوص نيست؟
مگر نه اينكه يكي از مهمترين و با ارزش ترين
دلبستگیهای انسان، وطن و خاک و سرزمین است و این دلبستگی با سایر ارزشهای علمی و معنوی و اخلاقی منافاتی ندارد، بلکه مکمل و کاملکننده آنهاست به ویژه در مورد سرزمینی خوشنام و دارای سابقه ارزشمند تمدنی و دینی و فرهنگی همانند ايران .
پس عدم اهتمام به آبادي و آبادگري و ترويج درختكاري را نشانه چيست؟
آيا مي دانيد كه هر كدام از جامعه جهادگر پزشكي يا هر يك از سربازان قانون در كانون وكلاء و يا ساير نخبگان استان سالي چند نهال به جامعه دهياران اين سرزمين هديه مي كردند ما در طول فقط ٥ الي ٨ سال تمام استان خوزستان را سرسبرز و با طراوت مي شد بدون مداخله و ورود حكومت !؟
پس يكي از راههاي تقویت همبستگی ملی، اعتماد به نفس ملی و در نتیجه اقتدار و حاکمیت ملی یک کشور
عمران و آبادی سرزمینها و شهرها در اثر مشارکت و اعتماد عمومی و سرمایهگذاری مادی و معنوی آحاد جامعه است همچنانكه از امام علی(ع) نقل شده است که فرمود: «عمرت البلدان بحب الاوطان» (بحارالانوار، ج ۷۸) وطن دوستي سرزمين ها را آباد مي كند