شوشان - فرشته ورناصری:
کارگردان و مستندساز
شهرستان اندیکا با جمعیت حدود ۱۲۰هزار نفری با ظرفیتهای بالای گردشگری، کشاورزی و دامپروری یکی از مناطق پر استعداد برای توسعه است.
اما متاسفانه این شهرستان همچنان فاقد زیرساختهای مناسب است. سالیان سال است که وضعیت نامناسب، موجب رنجش و اندوه مردم این دیار شده است. مردمی که هیچ گناه و قصوری مرتکب نشدهاند اما باید تاوان بیتدبیریها مسئولان را دهند.
اندیکا که میتوانست به قطب صنعت گردشگری خوزستان و جنوب غرب کشور تبدیل شود و اقتصاد آن توانمند شود، اکنون یکی از فقیرترین و محرومترین شهرستانهای کشور است.
شهرستانی که اگر کمی توجه از مسئولانی در این سالیان بسیاری نصیب آن میشد، یکی از مراکز دامپروری استان و کشور میشد اما اکنون بیکاری در آن بیداد میکند.
اندیکا فاقد بیمارستان است. وضعیت خدمات شهری تعریفی ندارد. جادهها ماهیانه جان انسانها را میگیرد.
شهرستانی که مرکز تفریحی در خور و شان ندارد، شاید به همین جهت است که امید به زندگی کاهش پیدا کرده و در مقابل اعتیاد و آسیبهای اجتماعی بیشتر و بیشتر شده است.
در اسفندماه سال گذشته مردم اندیکا بار دیگر وعدههای نو مبنی بر ایجاد تغییر را شنیدهاند و امید در دل مردمان خسته شکل گرفت.
مردمی که محکوم به رنج و غم هستند، جز امید راهی دیگری برای آنها نمانده بود. اما چه زود امید آنها بخار شد و گویی آن همه وعده سرابی بیش نبود.
میتوان گفت در این سال رنج دیگری به مجموعه رنجهای مردم ستم دیده اندیکا افزوده شد و آن این بود که امید به تغییر از آنها گرفته شد.
آیا رنجی بالاتر از وعدههای که هیچ وقت محقق نشده است، وجود دارد؟
مشکلات و کاستیهای مردم دیار بلوط کمتر که نشد که هیچ بلکه بیشتر شد.
شاید حال دل این مردم اکنون این است که "از طلا گشتن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید".
آنچه که روایت اندیکا را غمانگیزتر میکند این است که کسانی که روزی با صدای بلند وعدههای خدمت و رفع مشکلات میدادند، اکنون بشدت مشغول این هستند که معاون آن اداره کوچک در اندیکا از تیم رقیب نباشد و به هر نحوی که باشد از تیم خود کنند.
آنقدر خود را درگیر عزل و نصب بر اساس طائفیهای کردهاند که نمیدانند در آستانه عید، چندین ماه است کارگران زحمتکش شهرداری اندیکا حقوق معوقه خود را دریافت نکردهاند.
در اندیکا هنوز مردم در تامین آب آشامیدنی مشکل دارند و ظاهرا این وضعیت همچنان باید ادامه داشته باشد. چون آنان که وعده دادند فعلا مشغول مسایل دیگری هستند. البته مسایل بسیار کوچک!