هنوز یکماه از ارادت ورزی مولوی به شمس نگذشته بود .مولانا ، شمس را در کتابخانه خویش تنها گذاشت و برای ادای فریضیه و امامت نماز جماعت ، خانه را ترک کرد ، در بازگشت با صحنه ای عجیب مواجه شد ، حیاط خانه پُر از خاکستر و کتابهایش هنوز میسوختند !

شمس تلی از آتش درست کرده و کتابهای مولوی را در آن میانداخت ، اینبار دیگر مولوی از دست «مراد» خود به ستوه آمد و زبان به شکوه گشود ، اما پاسخ کوتاه شمس آنقدر قانع کننده بود که

حجه الاسلام قونیه ( مولوی) را به سکوت وا داشت :

« تو برای وصل باید از هر چیز رهایی یابی و این "دانستگی" بزرگترین مانع توست » ، ....هر چند که احتمال زیادی است که در خصوصِ حکایت سوزاندن کتابهای مولانا افسانه سرایی شده است ، اما در مفهوم عرفانی آن مضماینی عمیق نهفته است .

یا آنجا که «محمود کیانوش » روشنفکر معاصر که اخیراً و در سن ۸۶ سالگی در یکی از بیمارستان های لندن درگذشت در نقد نوشته ها ی « جلال آل احمد » می‌گوید : «جلال بیش از دانستگی خودش حرف میزند و قلم میزند ». پیام رسان آنست که هر چند فراگیری علوم و معرفت امری ممدوح و قابل ستایش است اما اظهار نظر در موضوعات متفاوت بصورت نظر کارشناسی یکی از آفت های ارتباطی در حوزه اندیشه است .

حالا باید مواظبت کرد که فضای مجازی و ارتباطات نوشتاری کنکاش و نقطه نظرات اندیشه گرا را بی اعتبار نکرده و آنها را در حد محاوره های عامیانه تنزیل نکند.

باید اندیشید به چه دلیل صاحبان

اندیشه های فربه، زیاد مایل نیستند که نظرات خویش را از این طریق در اختیار افکار عمومی بگذارند و به چه علت است که تولید اندیشه در علوم انسانی در دوره ای که انسان جشن فتح مریخ را در زمین میگیرد بیش از هر زمان دیگری در فقر و سکوت بسر برده و از ظرفیت این تکنولوژی عظیم در پیشبرد و تولید فکر در کشور استفاده نشده است .

جامعه ی پویا و توسعه یافته آن نیست که نخبگان و مردم عادییش برای هر موضوع و براساس شنیده و با تکیه بر «دانستگی» محدودشان قلم زده و سخن برانند بلکه باید معیار جامعه مذکور «ساعات مطالعه» مفید با تکیه بربهره مندی از حوزه تفکر و فرهنگ مد نظر قرار گیرد .

در جامعه ای که افرادش اهل مطالعه باشند پایه های توسعه بهتر شکل میگیرد و فریب آنها توسط فرصت طلبان به دشواری اتفاق میافتد، علاوه بر این «فهمی» که بر اثر مطالعه ایجاد میگردد ، گزین گویی و عمق نگاری را بدنبال خواهد داشت .

غرض از بیان این مطلب آنست که برای ایجاد اعتماد در خوانندگان فضای مجازی ، باید سعی شود ، مطلب نگاری برگرفته از عمق مطالعه ، دقت و تفکر باشد تا این فضا محل رجوعی مطمئن برای خوانندگان قرار گیرد و در پایان فراموش نکنیم که نوشته ها و آثار مکتوب و حتی نظرات شفاهی که بیان میشود یک معیار داوری برای اندیشه ها و دانستگیمان خواهد بود .

پس بیایید حداقل بیش از دانستگی از خود اثر نگذاریم ....

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه