- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
همیشه از این ترسیده ام که پیر شده و بنا به روایت معروف معصوم (ع) که میفرماید:
«در میانسالی و پیری دو خصلت در انسان جوان و زنده میشوند : طمع و آرزوی بیشتر ماندن در دنیا » گرفتار این دو خصلت گردم ، هر چند که این دو حالت ممکن است بدلیل غفلتِ آدمی در هر مرحله ای از زندگی او را گرفتار کند اما گویا ابزار این «غفلت» ، حیرت و سردرگمی بیشتر انسان در زمانی است که باید زمان استقرار و سکون باشد!
حیرتِ از چگونگی زیستن ، انتظارات و هوای نفس و شرایط زمان و مکان، آدمی را ممکن است بین غفلت و آگاهی قرار داده و فرصت انتخاب یک تصمیم خوب را از او بگیرد!
بگذریم ! ...
نمیدانم چرا این مطلب از دیشب تا حالا جلوی چشمانم رژه میرفت و چرا معصوم(ع) به «حیرت» در میانسالی اشاره ای نداشته است .
من این حیرت را چند سال پیش در یک واقعه ی دردناک در مسجد آذربایجانی‌های مقیم اهواز با گوشت و پوست مشاهده کردم.
ظهر تابستان اهواز، گرم و نفس گیر ، نمیدانم چه شد که با نیت قبلی قصد خواندن نماز ظهر و عصر را در مسجد آذربایجانی ها را کردم ، از وقت نماز گذشته اما درب مسجد باز بود ، داخل مسجد، خلوت، نیمه تاریک و خنک بود ، فقط آقایی با محاسن سفید با چفیه و دشداشه نشسته و دستانش را بشکل دعا بطرف آسمان و سقف گرفته و بدون توجه به اطراف با
هق ، هق های بلند، ملتمسانه از خدا «چیزی» میخواست ،
نمازم تمام شد ، اما دستان و
اشک های پیرمرد دامن خدا را رها نمیکرد ، همانطور مشغول دعا و گریه بود ، کنجکاو شده کنارش نشستم ، از او خواهش کردم کمی آرام‌تر و آرامش پیدا کند ! با وقار و پُرهیبت بنظر میرسید ، وقتی دید منهم بخاطر گریه های او گریسته و همنوا با او شده ام از غم و اندوهش گفت:
پنج ماه پیش دختر ۱۷ ساله ام را بر خلاف میل و مخالفت شدیدش ، او را به پسر برادرم دادم ، پسری سرکش و بدقلق که از همان روز اول بنای کتک و توهین را با دخترم گذارد ، دخترم دو بار قهر آمد و با تشر و دعوای من مجبور به بازگشت به خانه ی شوهر شد ، کسی تو خونه جرأت نداشت روی حرف من حرف بزند.
هفته پیش دوباره دخترم بصورت قهر آمد و از کتک ها و کبودی بدنش گفت و منهم بی اعتنا و بخاطر روابط صمیمی که با برادرانم داشته و نمیخواستم بخاطر دخترم این روابط دستخوش خرابی گردد با غرور گفتم ، دفعه ی آخرت باشد که قهر میکنی و به خانه ی من می آیی و به او گوشزد کردم اگر شوهرت سرت را هم برید حق اعتراض نداری ، ... دخترم ناامید از خانه ی پدری با گفتن اینکه دیگه «تحمل این زندگی را ندارد» به خانه ی شوهرش برگشت و ای کاش برنمی گشت!!
او روز بعد خودش را آتش زد و الان با هشتاد و پنج درصد سوختگی در بیمارستان طالقانی بستری و دکترها امروز از او قطع امید کردند!!
میگفت میداند که دخترش مثل فرشته پاک و بی تقصیر بود و در واقع قربانی غرور و تعصب او شده بود پیرمرد شدیداً احساس گناه و عذاب وجدان میکرد ! ... گفتم خیلی مواقع دکترها در بیان نظر «خدا» را نمی بینند ! خدا را چه دیدی شاید بخاطر این دعا و گریه ها که داشتی دخترت خوب بشه !
منزلشان در یکی از روستاهای اطراف شهرستان هویزه بود ، شماره تلفنش را گرفتم تا احوالی از ایشان و دخترش داشته باشم ، سه، چهار روز بعد بعد به شماره ای که داشتم زنگ زدم ، جوانی پاسخم داد ، خودم را معرفی و سراغ دختر ِبستری و پدرش را گرفتم ، فرزند بزرگ پیرمرد بود ، تشکر کرد که تماس گرفتم و گفت اکنون در مراسم فاتحه ی خواهرش است و حال مزاجی و روحی پدر نیز اصلاً
مساعد نیست ، صدای جیغ زنی از پشت گوشی شنیده میشد ...
