شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت:
دیروز خدمت جناب آقای دکتر محسن رضایی رسیدم و با ایشان وارد یک گفتگوی مختصری شدم که در آن با اشاره به شعر مولانا به تفسیر کلمه ی «هون» به معنایی که مدنظر قرآن کریم است(وقار، متانت، آرامش) پرداختم.
................
پیش آمده در رهش دو وادی
یک آتش بد یکیش گلگون
آواز آمد که رو در آتش
تا یافت شوی به گلستان هون
«مولوی»
به جناب آقای دکتر محسن رضایی گفتم، در حقیقت این شعر بیانی از حال و روز شماست، که البته، حضرت مولانا، برای هر یافت شدن معنوی، حضرت ابراهیم را مصداق و معیار خود در این مثنوی قرار داده و با تاسی از قصص قرآن به پند حکمت آمیز پرداخته است، البته برای کسانی که محق هستند و بخاطر پاسداری از نوامیس انسانی دست به خطر می زنند و چنانچه اگر کسی که محق باشد و در میان دو امر، یعنی، دو راهی آتش و گلستان واقع گردد، لیک، رهرو واقعی نیک بداند، که افتادن در آتش چو ابراهیم، برای او نوعی یافت شدن در گلستان آرامش بخش و امن است.
پس برای شما در این مقطع، نخست دعا می کنم و بعد در آتش افتادن ابراهیم وار را توصیه می کنم به منظور یافت شدن در گلستان وقار و رهایی، که همانا، دلاوری ها نیل بر پاسداری از نوامیس ملی است، یعنی؛ ارزش بخشیدن به پول ملی، خلع ید از مفسدین اقتصادی، راه اندازی کسب و کار، ایجاد مشاغل جدید، راه اندازی تولید، انتظام بخشیدن به کار دولت، روی کار آوردن یک کابینه قویی، برقراری انضباط مالی و اداری، پالایش آلودگی های امنیتی در جهت دفع نفوذی ها، احیای عزت ایرانی در جهان، دیپلماسی برای رشد و توسعه ی کشور، گسترش منطقی و محقانه ی حوزه ی نفوذ ایران در منطقه، که در تحقق به این آرمان ها، همواره باید جانفشانی کنید.
والسلام