- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
اگر مردم به این باور برسند فردی که به آن رای داده اند به وعده های خود عمل می کند یقیناً در انتخابات شرکت خواهند کرد اما عمل نکردن کاندیداها به وعده های خود پس از رسیدن به صندلی مسئولیت و گره زدن آن به عوامل دیگر موجبات ناامیدی مردم را در پی خواهد داشت.
شوشان: در این روزها همه‌جا سخن از انتخابات است و بازار گرم نامزدهای انتخاب شده پس از تایید صلاحیت ها داغ‌تر شده و ما شاهد برخوردهای گوناگون طیف های مختلف اجتماع با این مسأله هستیم.
واکنش‌های موافق و مخالف با انتخابات پیش رو بسیار زیاد است. مسأله مهم و قابل مکث توجه مردم عادی به موضوع شرکت در انتخابات می‌باشد.
از سویی تحريم انتخابات به نوعی تحريم نظام، تحريم جمهوريت، تحريم قانون اساسی، تحريم اصل حاکميت مردم بر مردم و تحريم تعيين سرنوشت سياسی کشور به دست مردم خواهد بود.
تحريم انتخابات همان چيزی است که برخی عناصر داخلی و خارجی و رسانه های خارج نشین می خواهند و بسياری از قدرت های دور و نزديک نيز از اين گزينه حمايت می کنند. تحريم انتخابات و حضور کم رنگ مردم گزينه ای است که شبانه روز در شبکه های خارجی و مخالف نظام در حال پمپاژ است.
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، 28 خردادماه 1400 برگزار می شود. مثل همیشه، شاید گروه بزرگی از رای دهندگان، هنوز درباره شرکت یا عدم شرکت در این روند، دچار تردید باشند.
برنامه های نامزدها، شرایط بد اقتصادی، انتخاب نکردن گزینه نهایی و محبوب و دلخواه و دارای برنامه با توجه به تجربیات تلخ و ناگوار روندهای انتخاباتی گذشته و وعده های مسئولینی که محقق نشد، از مسائلی است که به این تردید، دامن می زند.
متاسفانه مردم از وعده های مسئولین خسته شدند و زمانیکه پس از هشت سال می بینند که وضعیت اقتصادی و معیشتشان بدتر شده است تصور می کنند رای آنها اثری ندارد و نمی تواند منجر به تغییر وضعیت شود، هین مساله باعث شده تاکنون بخشی از مردم تصمیمی برای حضور یا عدم حضور در انتخابات نگیرند.
ممکن است بسیاری از مسائل مورد اشاره در بالا درست باشد و واقعا مانع از رای مردم و تأثیر آن بر سرنوشت سیاسی کشور و برگزیدن رئیس جمهور آینده شود؛ اما با این وجود، بازهم عدم شرکت در انتخابات، گزینه قابل توجیهی نیست و نمی تواند مورد قبول باشد.
اینکه چرا افکار عمومی به چنین پرسشی رسیده اند، عوامل بسیاری دخیل بوده و نقش داشته‌اند؛ تحریم هایی که در سال های گذشته بر کشور وارد شده است و سالی که با شیوع کرونا در جهان و ایران سپری شد به دولت اجازه بهبود شرایط معیشتی مردم را نداد، فشار‌های داخلی و خارجی به قوه مجریه در مسیر اجرای برنامه هایش و در نهایت کاستی های موجود و سوء مدیریت در هر سیستم تصمیم گیرنده و مجری و سیاه‌نمایی بی‌وقفه رسانه‌های خارج از ایران، علیه جمهوری اسلامی را هم باید اضافه کرد.
البته از سوی دیگر، می توان در انتخابات شرکت کرد؛ اما به هیچ نامزدی رای نداد. می توان در انتخابات شرکت کرد و از میان همه نامزدهای بد و نامطلوب، نامزدی کمتر بد را برگزید.
می توان در انتخابات شرکت کرد و تنها با شرکت خود در انتخابات به دست های پیدا و پنهانی که می خواهند این حق مهم و اساسی و سرنوشت ساز را از مردم بگیرند و آن را بی اعتبار و بی اثر جلوه دهند، پیام داد که انتخابات غیر قابل جایگزین است و اگر مردم را از آن محروم کنیم، امکان تصمیم گیری درباره سرنوشت و آینده اقتصادی و سیاسی شان را به غیر خودی، غیر دلسوز و فرصت طلب داده ایم.
در این شکی نیست افرادی سعی می کنند خود را مساوی با جمهوریت نظام، تعریف کنند و به این ترتیب، رای دادن به خود را رای دادن به جمهوریت در برابر دیکتاوری و اقلیت جلوه دهند؛ اما این امر، یک سوء استفاده‌ای بیش نیست؛ زیرا یکی از اصول جمهوریت، آزادی مردم در انتخاب خویش است. یعنی اینگونه نیست که اگر آنها مثلا به فلان کاندیداها رای دادند از جمهوریت دفاع کرده اند و اگر به نامزدهای رقیب او رای دادند، خلاف این قاعده عمل کرده و جمهوریت را تضعیف کرده اند.
با این همه، اما موضوع مشارکت در انتخابات به دلیل اهمیت آن، موضوعی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت، گرچه هیچ فرد یا گروه یا جناح منصفی نمی‌تواند کاهش امید به آینده و اعتماد به مسئولان را میان مردم انکار کند، اما در عین حال می‌توان در پاسخ به پرسش «چرا باید رای بدهیم؟» دلایل مهمی ارائه کرد. دلایلی که از اهمیت حق انتخاب تا اولویت اقتدار ایران بعنوان یک کشور مستقل در جهان برشمرد.
بخشی از گروه ها و جناح های سیاسی و مردم به شدت مخالف انتخابات هستند و با جدی‌ترین لحن شرکت در انتخابات را کار نادرست می‌دانند، این دسته از مردم معترض، عمدتاً حرف شان تحریم انتخابات و شرکت نکردن در انتخابات است. به نظر این گروه، نباید در انتخابات شرکت کرد، به دلیل اینکه شرکت کردن و نکردن ما، چیزی را تغییر نمی‌دهد و وضعیت اقتصادی وسیاسی کشور همان است که طی چند سال اخیر شاهد بودیم.
اما برخی دیگر با شوق و شور تمام به دنبال آرایش و صف بندی های سیاسی و مبارزات انتخاباتی‌اند، برخی هم مردم عادی یا توده ضعیف و پایین دست جامعه هنوز با این مسأله درگیرند؛ اما حقیقتاً آن شوق و شور وحال سال‌های گذشته را در رویارویی با انتخابات ندارند. در اینجا مسأله مورد نظر، پیامد تحریم انتخابات است. پرسش اساسی این است که اگر در انتخابات شرکت نکنیم به چه نتیجه و یا دست آوردی می‌رسیم؟ آیا با شرکت نکردن ما چیزی تغییر خواهد کرد؟
نمی‌شود که معترضان و طرفداران تحریم انتخابات را محکوم کرد و نادیده گرفت. باید به این فکر کنیم که چه چیزی باعث شده که یک جمعی از سیاسیون ومردم به چنین دیدگاهی رسیده‌اند؟
دلایل زیادی می‌تواند در پاسخ این پرسش مطرح کرد که می شود به نوع شعارها و عمل به وعده های انتخاباتی کاندیداها اشاره کرد تا این اعتماد ازدست‌رفته نسبت به انتخابات، دوباره برگردد.
اگر مردم به این باور برسند فردی که به آن رای داده اند به وعده های خود عمل می کند یقیناً در انتخابات شرکت خواهند کرد اما عمل نکردن کاندیداها به وعده های خود پس از رسیدن به صندلی مسئولیت و گره زدن آن به عوامل دیگر موجبات ناامیدی مردم را در پی خواهد داشت.
کاندیداها باید در نظر داشته باشند چه وعده هایی به مردم می دهند و آیا توان انجام آن را دارند یا نه؟ زیرا ممکن است عمل نکردن به وعده های انتخاباتی اوضاع را از اینکه هست هم بدترکند.
پس این نکته نباید نادیده گرفته شود که گروه ها و جناح های سیاسی و مردم اگر باتوجه به وعده های کاندیداها انتخاب درست و واقع بینانه را انجام دهند و در انتخابات شرکت کنند و به‌صورت وسیع و گسترده به میدان بیایند، امکان این هست که با رأی دادن مسئولانه و آگاه، از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنند نه اینکه با رای ندادن امیدار به تغییر وضعیت موجود باشند.
به این معنا که ممکن است افراد نالایق و ناکارآمدتری روی کار بیایند، رای ندادن ما هیچ چیزی را تغییر نمی‌دهد؛ اما رای دادن ما ممکن است که تحول مثبتی را به همراه داشته باشد. به امید همین تحول به سوی بهتر شدن، رسالت اجتماعی ما ایجاب میکند که در انتخابات شرکت کنیم.
ضرر شرکت نکردن در انتخابات به خودمان و فرزندانمان و آینده آنها برمی‌گردد، پس کسی که کمترین عیب را دارد انتخاب کنید و معیارمان اصولگرا یا اصلاح طلب نباشد بلکه بهترین گزینه از بین کاندیداهای فعلی که با برنامه و وعده های شفاف و قابل اجرا به میدان آمده را انتخاب کنیم، رای بالا و حضور پرشور در انتخابات فضا را به گونه ای رقم می زند که فرد منتخب با پشتوانه بالای مردمی و سیاسی می تواند به وعده هایی که داده است عمل کند.
