- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - مهری کیانوش راد:
تا به حال به این موضوع فکر کرده اید؛ قرآن را می خورند یا می خوانند؟
آن چه مرسوم است و دیده ایم ، چنین است :
قرآن را خواندند و خواندیم ، حفظ کردند و حفظ کردیم ، به ظاهر آن اهمیت دادند که با آب طلا بنویسند ، خطاطی ماهر بنویسد ، ما هم تجلیل کردیم و آن را اصل دانستیم ، هیچ گاه فکر نکردیم ، که تجلی نور مهم تر است یا زینت آن؟
به اجتهاد و زمانه نیندیشیدیم ، یادمان رفت که زمانی فخر شیعه ، اجتهاد بود ؛ عالمانه مشکلات را دیدن و متناسب با زمانه راه حل را پیدا کردن ؛ اما افسوس که بسیاری دیگران را کوته نظر دانستند و از دیگران نظر نخواستند.
به نمونه ای ملموس اشاره می کنیم:
احساس وحشت از عدم شرکت مردم در انتخابات شد و به جای شنیدن چرایی ماجرا ، بزرگی اعلام کرد ، «هر کس در انتخابات شرکت نکند ، کافر است .»
به جای دلجویی از زخم مردم ، نیشتر بر زخم فرو شد و به جای مداوا ، دردی بر درد افزون شد.
به حقیقت ، راه به خطا رفته است ؛ شاید به این دلیل که :
به جای خوردن قرآن و هضم آن ، آن را جویدیم ، یا در جیب گذاشتیم و یا بیرون ریختیم .
اما در این عالم کسانی هستند که دیگر گونه عمل کردند ، چون دیگر گونه اندیشیدند ، یکی از این انسان ها ، مولانا جلال الدین است که به تعبیر علامه جعفری در حدود ۲۸۰۰آیه مورد استشهاد وی در مثنوی قرار گرفته است .
شیخ بهایی در وصف مثنوی او می گوید:
من نمی گویم که آن عالی جناب/بود پیغمبر ، ولی دارد کتاب/
مثنوی او چون قرآن مُدِل / هادی بعضی و بعضی را مُضل
همین مولانا ، وصف زیبایی از قرآن و قاریان دارد که خواندنی و شاید راهگشا برای زمانه ی ما باشد.
در فیه مافیه ، متن ۱۰۰
می فرماید:
«آورده اند که در زمان رسول (ص) از صحابه هر که سوره ای یا نیم سوره ای یاد گرفتی او را «عظیم» خواندی و به انگشت نمودی که سوره ای یاد دارد !
برای اَن که ایشان قرآن را می خوردند !
منی را از نان خوردن یا دو من را ، عظیم باشد ؛ الا که در دهان کنند و بخایند و بیندازند ، هزار خروار توان خوردن ! ...»
یعنی :
ده من نان را جویدن و در جیب گذاشتن ، کاری سهل باشد ، یک نان را جویدن و هضم کردن ، کاری صعب باشد.
همه ی مشکل همین است .
خواندن قرآن هر چند کمالی است ، اما کمال نورانی آن ، برای فرد و جامعه ای است ، که می خواند ، می فهمد، اجتهاد می کند و به مرحله ی عمل در می آورد .
مولانا در متن۲۰۲می فرماید:
«خلایق طفلان راهند ، از قرآن لذت ظاهر یابند و شیر خورند ، الا اَن ها که کمال یافته اند ، ایشان را در معانی قرآن تفرجی دیگر باشد و فهمی دیگر کنند .»
کاش ما را یک سیلی باشد ، که ما را اصلاح کند.
در متن ۲۲۳ فیه ما فیه می فرماید:
«شخصی امامت می کرد و خواند :
الاعراب اشدّ کفراً و نفاقاً
از روسای عرب یکی حاضر بود، یکی سیلی محکم وی را فرو کوفت ! در رکعت دوم خواند :
الاعراب من آمن بالله و الیوم الاخر
اَن عرب گفت: الصّفع اَصلحک »
مولانا جان کلام را بیان کرد.
سیلی روزگار باید عبرت اموز باشد.
اما اگر سیلی ها افزون شد ، چه باید کرد؟
باید اعتراف کرد:
سیلی اول ، سیلی عبرت و چون افزون شد ، وقت رفتن است.
