بالغ بر یک دهه معلمان کشور گرفتار دور تسلسل و فرسایشی طرحی به نام « طرح رتبه بندی فرهنگیان » شده اند که همچون بمب اتم روح و روان این قشر فرهیخته و تحصیل کرده را مخدوش نموده است ، طرحی که بیشتر شبیه به بازی و سرگرمی بین دولت و مجلس در ادوار چند ساله تبدیل شده و گویا هیچ پایانی برای آن قابل تصور نبوده و همچون توپ فوتبال در موقع تمرین تیمی بصورت بوروکراسی هر چند ماه تا سال در زمین مجلس یا دولت اطراق می نماید .

آنچه این روزها فرهنگیان را به جای کلاس درس به خیابان ها و جلوی ادارات متولی کشانده است تبعیض و بی عدالتی است که آنان را دلزده و دلمرده کرده ، سال ها همراهی ، صبوری و امیدواری را بر باد رفته دانسته ، اعتقاد دارند که از شرم ، حیا و آبروداری آنان سوءاستفاده شده است، معلمان در سخت ترین شرایط معیشتی قرار داشته برای تامین حداقل نیازهای خود و افراد خانواده مجبور به روی آوردن به مشاغل دوم ، سوم و.... شده ، که همین مساله زمینه ساز بسیاری از آسیب های ساختاری برای آموزش و پرورش شده است، «عاقلانه این است تا فرصت باقی است تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان صدای عدالتخواهی فرهنگیان را شنیده و برای رفع تبعیضی که سال ها همچون خوره به جان و روان آنان افتاده است،اقدام مقتضی و در شان معلم صورت گیرد»

واقعیت امر این است که وضعیت کلی آموزش و پرورش بیمارگونه بوده و هر روز هم اوضاع و احوال این بیماری شدت یافته و بر وخامت آن افزوده می شود که اگر برای درمان آن اقدام اورژانسی صورت نگیرد ، شاید به کما رفته و برای احیا و ریکاوری آن دیگر فرصتی باقی نماند.

معلمان و فرهنگیان از بی عدالتی ، تبعیض و گرفتار تیغ برنده ای به نام قانون مدیریت خدمات کشوری ، نفس شان به شماره افتاده، با گذشت عمر سه برنامه توسعه و چشم انداز بیست ساله ، حتی در انجام وظایف شغلی خویش هم دچار یاس ، ناامیدی و سرخوردگی شده از لحاظ هویت شغلی ، کمتر حاضر هستند حتی بگویند معلم هستیم تا زیر نگاه پرسشگر افراد جامعه و خانواده بیشتر تحقیر و خورد نشوند.

با توجه به اعلام علنی و نارضایتی فرهنگیان بعد از وعده وعیدهای توخالی و شعار گونه ، آنان با عزمی راسخ برای مطالبه گری، ااصلاح ساختار حقوق و مزایا ، اجرای عدالت آموزشی و اجتماعی ، رفع تبعیض و..... قدم پیش گذاشته اند ، که انتظار می رود حاکمیت و دولت با آسیب شناسی علمی و مدیریت اقتضایی برای همیشه قضیه معیشتی بزرگترین وزارت خانه را حل و فصل نموده از تبدیل یک خواسته ی صنفی و بر حق به یک بحران دامنه دار جلوگیری شود.

برای برون رفت از این وضعیت ناگوار و ناخوشایندی که گریبان گیر آموزش و پرورش شده و همچنین جهت کسب نتیجه ی مطلوب ، نیازمند پاسخگویی صادقانه دولت و مجلس به فرهنگیان بر اساس نص صریح قانون می باشد ، زیرا هرگونه بی توجهی و سهل انگاری بیشتر زمینه ساز بی اعتمادی های بعدی شده ، تداوم گر معضلات و مشکلات آموزش و پرورش خواهد شد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه