شوشان - شهاب زمانی:
اگر فقط قدری خیابان ها، بلوارها، محله ها، پارک ها و نقاط مختلف اهواز دقت کنیم، اوج توسعه نیافتگی مزمن را شاهد خواهیم بود، که به نظر می رسد، طی چند ماه گذشته روندی رو به بهبود را در حال تجربه کردن دارد.
با این حال، عدم تمرکز مدیریتی طی سال های اخیر ، اهواز و پیرامون آنرا به یک کلانشهری بدل نموده که تا رسیدن به هرم امکانات سایر کلانشهرهای دیگر و متناسب خود(کرج، شیراز، مشهد، تبریز و ...) راه درازی را در پیش دارد.
وجود تفکر سنتی در برخی مسئولان ادارات و دستگاههای استان و حتی پرسنل آنها، هرگونه تغییر و اصلاحی را در جهت بهبود وضعیت موجود، با مشکلات بسیاری مواجه خواهد نمود، این در حالی است که با وجود سرمایه در گردش بسیار شرکت ها، ادارات و دستگاههای مختلف و اخذ عوارض و مالیات های کلان، با مشکلات مختلف مالی نیز روبرو هستند.
عمده مشکلی که علی رغم صرف هزینه های بسیار، مشکلات نیز همچنان پابرجا می ماند، نفوذ رانت و فسادی است که توسط عده ای همچنان و به طرق مختلف، هدایت و منافع بسیاری از ان را نصیب خود می کنند.
در چنین سیستمی، هرگونه تلاش برای قانونمندی و اصلاح ساختار معیوب، به دلیل کاهش درآمدهای ثابت عده ای ، با مخالفت ها و حتی مسائل مختلف مواجه خواهد شد!
اینکه کلانشهری طی این سالها در تامین نیازهای اولیه و ایجاد مراکز مورد نیاز شهروندانش (تفریحی ،رفاهی و غیره) به دلایل غیرمنطقی کوتاهی نموده، ولی در هزینه کردها پیشرو بوده است، چیزی جز سوء مدیریت مزمن نبوده است!
اینکه عده ای همچنان در ساختاری که با مشکلات مالی بسیار مواجه است، از طرق مختلف منتفع می شوند، خود جای بررسی و آسیب شناسی دارد.
«زمانی می توان در مسیر توسعه و مدرنیته قرار گرفت، که مدیریت دانش و تفکر مدرنی نیز حاکم باشد ، وگرنه همچنان باید هزینه یک سیستم مدرن را پرداخت نمود ولی در یک سیستم توسعه نیافته زندگی کرد!»