شوشان - جواد الهایی سحر:
واقعاً اين روزها ترکیبی از شوق، عشق، شور، خشم، حسرت، غم، تاسف و شرمندگی را باید توامان درک کرد از شنیدنِ انتقال آب كوهرنگ سوم و موافقت حكومت با ساخت سد معشوره در بالادست كرخه!
به راستی ما را چه می شود و این گردِ مرگ و انفعال نشانه چیست؟ چرا دولتمردان رئیسي به مرگ طبيعت گسترده هورالعظيم تن داده اند!؟
چرا استاندار ما از روز ورود به كاخ استانداري تا امروز درباره انتقال آب جلگه اقتصادي خوزستان يك راه را پيشه گرفته و آن سكوت است فقط!
سازمان آبسالار مان را چه مي شود كه هيچ برنامه و طرح و راهكاري براي حقآبه خوزستان ندارد و در برابر اين همه تخريب كشاورزي از بي آبي فقط سكوت را چاره مي كند!
نمايندگان مجلس در خوزستان چرا از توقف بدون قید و شرط عملیات اجرایی طرحهای انتقال آب وسدسازی بر سرشاخههای کارون و سایر رود خانههای استان ،رهاسازی حقابه طبیعی تالابها رودخانه و دشتهای خوزستان ، مشخص شدن فوری برنامه ساماندهی زهآبها و شورابههای طرحهای توسعه نیشکر ،تدوین سند امنیت آب،طرح تحقیق و تفحص از وزارت نیرو را در باب طرحهای انتقال آب و سدسازی هاي بي رويه ، با توجه به ظرفیت خالی بیش از نیمی از سدهای کشور بي خبرند؟
راستي چرا خوزستان را تيمي از مديران ومسئولان سكوت تشكيل داده و در قبال سدمعشوره دراستان لرستان ساکتند!؟و در برابر دستور ساخت سد معشوره كه نفس خوزستان را بند و محيط زيست ابرتالاب هورالعظيم را نابود مي كند را فقط ساكتند وبس!
(سد معشوره در شهرستان نورآباد دلفان قرار دارد. ساخت این سد مناقشههای زیادی را بین استان خوزستان و استان لرستان به وجود می آورد)
متاسفانه اين حرفها و انتقادهها فقط يك مرثيه خواني است و با مرثيهخواني براي محيطزيست، مشكلات حل نميشود. شايد ابتدا كاركرد داشته باشد اما در صورت تكرار، ديگر اين هشدار جدي گرفته نميشودتنها اميد مان بعد از خدا به مردمان ايرانبان وطن دوست خوزستان است مردمي كه همیشه اهل سرودنِ ترانه معجزه هستند، به ویژه در بزنگاههایی که اغلبِ سیاستمدارها، چراغها را خاموش و نفرینها را روشن کردهاند.