تا بخود آمدیم و می خواستیم خودمان را با ویدیوهای خانگی وفق بدیم، ماهواره آمد، داشتیم به ماهواره عادت می کردیم تلفن همراه آمد، حالا در جیب کت یا روی کمربند! هر کدام مان یک گوشی تلفن بود که می توانستیم با آن در هر جایی صحبت کنیم... به چشم برهم زدنی اینترنت جای همه را گرفت، و چه گرفتنی ...

لحظه و تصویر و صداها، جلو و پشت پرده را نمایان ساخت، سیلی هیچ مسوولی به کارمند و سربازی مخفی نماند و هیچ خریدی از سیسمونی گرفته تا ویلاهای لاکچری جای کتمان نداشت، اینترنت انگار نور بر دخمه و تاریکی تابید! همه فکـر میکردیم این نهایت دانش بشریت بخصوص در حوزه ی ارتباطات است .. اما گویا برای انسان خط و مرزی نیست...

گویا زایشی بزرگتر از تمامی دانش‌های قبلی در حال وقوع است: متاورس بمعنای «فراجهانی». دانشی که بنا به

گفته ی دست اندرکارانش اینترنت نیست!

مفهومی جسمیت یافته از اینترنت که رؤیای حضور و ارتباط را دیجیتالی نمایند.

کارکرهای تعریف شده برای متاورس آنقدر زیاد هستند که حتی پدیدآورنده هایش هم تاکنون پاسخی کامل را به آینده موکول کرده اند .. زمان تقریبی فراگیری این فرصت برای جامعه ی جهانی کمتر از ۶ سال است...

یعنی تا ۶ سال دیگر شما با یک گوشی هوشمند و برنامه ای که در آن نصب دارید میتوانید دوستی را از قاره ای دیگر بصورت تصویری سه بعدی و با همان اندازه و طول و لباس و شکل و مستقیم در کنار خود بنشانید و از مصاحبت لذت ببرید، یا کلاس درسی بصورت واقعیت مجازی و با حضور دانش آموزان پشت میز و نیمکت ها تشکیل شود ، در صورتیکه معلم و دانش آموز هر دو در منزل بسر میبرند... یا اینکه بصورت سه بعدی به بازدید موزه و کشورها رفت ... خلاصه دنیای عجیبی میشود که فقط در فیلم های تخیلی قابل تصور است.اما به یقین دنیای جدیدمتاورسی ، برای دانش پلاسیده و چُرت هایی که با کت و شلوار پشت میزکار یا جلسات رخ میدهند جایی نخواهد داشت...

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه