- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
با خود کلنجار رفتم که بنویسم یا نه!
تصمیمم را گرفتم فقط به این دلیل که او اهل فضای مجازی نیست و اصلاً این مطلب را نمیخواند و نمیخواهم غمی بر غمهایش بیافزایم...
چهره اش آنقدر مردانه بود که ناخودآگاه به او اعتماد میکردی، پا به سن و بنا به
گفته ی خودش و شناختی قدیمی که از او داشتم روزگاری برو و بیایی داشت
سبیل هایش آنقدر پرپشت و متراکم بودند که با شانه ی کوچکی شانه اشان میکرد غرور مردانه اش باعث شده بود که در سخت ترین شرایط میگفت : خدایا شُکر!
چند وقتی میدیم با موتورسیکلتی به
مغازه های اطراف سر میزند، وقتی رد میشد دستی تکان میداد..
تا امروز عصر...
پیاده و تکیده با پوشه ی سبز رنگی زیر بغل! داشت لنگ لنگان رد میشد ، حواسش به هیچکس نبود ! ناخودآگاه صدایش کردم ، مثل گذشته با محبت و لبخندی پاسخم داد و در کنار هم نشستیم .. از خیلی چیزها پرسیدم و به شوخی از سبیلش تعریف کردم ..
صدایش غمی مردانه پیدا کرد و سفره ی دلش را باز شد:
بخاطر عائله ی سنگینی که داشت و بخاطر اهمالش در بیمه نمودن خود و نداشتن درآمد ، چند وقتی بصورت قسطی موتورسیکلتی را به مبلغ ۲۵ میلیون تومان خریده و بصورت پیک موتوری برای
مغازه ها کار میکرد، هنوز ۲۰ روزی از خرید موتور و کارش نگذشته که دو روز پیش وقتی داشت ، بسته ای را تحویل مغازه داری میداد ، از خدا بیخبری موتورش را به سرعت باد به سرقت برده! و پوشه ی سبز هم محتویات شکایتش بود...
داشت از این میگفت که حتی برای ثبت شکایتش مجبور به قرض کردن شده است...
زیر چشمی میدیم که مرتب دستش را به سبیلهایش میکشد ، با خود گفتم : در این وضعیت هم مواظب سبیلش است تا اینکه چشمان پر از اشکش را دیدم که مثل جوی بر سبیلش جاریست و او داشت آنها را پاک میکرد ... مجالی برای دلداری نداشتم ، فقط وقتی داشت میرفت بهم گفت:
ترا خدا، نگو من گریه کردم، اما خودت میدانی زندگی سخته...
