(به بهانهی لایحهی متناسبسازی پیشنهادی دولت که هماکنون در مجلس در حال بررسی است و شاید نمایندگان نیز این مطلب را بخوانند!)
شوشان - محمدسعید بهوندی / بازنشستهی فرهنگی و فعّالِ حوزهی فرهنگ، نقد و رسانه :
1) حقیقتش را بخواهید و بدون کوچکترین تعارف، ما در موضوع حقوق و آنچه میتواند همواره به عدالت نزدیکتر بوده و همچنین تامین کنندهی حق واقعی و طبیعی یک شاغل یا بازنشسته با تمامی مهارتها و خدماتش به سیستم باشد، دچار نوعی ولنگاری، ندانمکاری و اشتباهات مکرر شدهایم و متاسفانه یکبار هم نرفتهایم سراغ تجارب مفید و ارزشمند کشورهای پیشرفته و توسعه یافته و بصورت تطبیقی ببینیم آنها در این مبحث واقعاً پایهای، برای نگهداشت نیروهای خود یا آنانی که در کسوت بازنشستگی هستند، در موضوع حیاتی پرداخت عادلانهی حقوق به آنان چه کردهاند و لاجرم در نتیجهی تمامی تصمیماتی که در این خصوص گرفته شده و به مرحلهی اجرا درآمدهاند، همیشه از پشت بام افتادهایم، تنها با این تفاوت که؛ هر بار از یک سمت آن و لذا زیاد فرقی نکرده و همواره افتادنی سخت شکننده و آزاردهنده بودهاند.
2) یک حقیقت انکار ناشدنی در مبحث پرداخت حقوق هست که معمولاً نادیده گرفته میشود و آن سهمی است که مقدار و کیفیت مهارت و تخصص یک فرد شاغل و تلاشی که در راه رسیدن به آن کشیده و تاثیر بیشتری که بر رشد و حاصل عملکرد دستگاه خود دارد، میبایست بر دریافتی او داشته باشد. به زبان ساده و قابل فهمتر در دو سوال میگویم؛ "ارزش تلاش بیشتر و مهارت موثرتر، کجا باید دیده شود، مگر بغیر از حقوق و مزایایی که توسط سیستم پرداخت میگردد؟! آیا نزدیک ساختن حقوقها بهم، معنای دقیق و واقعی، عدالت است؟!
3) این برداشت غلط و رویهی ناصواب از عدالت در پرداختها از چه علتی ناشی شده است؟! بگذارید پاسخش را دوباره و بدون تعارف خدمتتان عرض نمایم؛" آن هنگامی که یک سیستم به هر علت قادر نباشد برای همهی شاغلین خود در پایینترین رده از مراتب شغلیشان، به اندازهای پرداختی داشته باشد که از حداقل یک زندگی آبرومندانه و بدون مشکل برخوردار باشند و با رونق اقتصادی کافی از زیر خط فقر رهایشان سازد، مطمئناً هرگز نخواهد توانست سهمی بیشتر برای تلاش افزونتر و مهارت بیشتر و موثرتر برای بالاترینهایشان در نظر بگیرد. بنابراین از سر ناچاری، عجله و باری بهر جهت، برای پر کردن این شکاف انگیزهکُش، دائماً ساز نزدیک ساختن حقوقهای پایین و بالا را کوک میکند. آیا در تمامی دنیا شیوه و روال به همین سبک و سیاق است؟! مطمئناً؛ خیر! آری، این است؛ آن حقیقتی که شاید تلخ باشد...! سهشنبه 1401/7/19
وَالعاقِبةُ لِاَهلِ التَّقوی وَالیَقین
چنانچه پسندید، با پرهیز از هرگونه تغییر یا اصلاح، میتوانید انتشار دهید. متشکرم