العجب، چرا از سرنوشت صدام و داعش عبرت نمی گیرید!؟

محمدرضا شاه پهلوی در مقابل گفتمان موازنه ی منفی دکتر محمد مصدق بعنوان متحد شماره یک منوپل بورژوازی غرب در عصر استعمار زدایی پس از جنگ جهانی دوم تز ناسیونالیسم مثبت را در پیش گرفت و بر اساس پیشینه ی تاریخی اسناد مثبوته در سازمان ملل بعنوان ژندارم خلیج فارس از سوی متحدان غربی خود از حیث نظامی تقویت شده تا حافظ منافع آنها در نظام بین الملل دوقطبی آشتی ناپذیر باشد و در آن زمان یعنی دهه سی به بعد تا سال ۵۷ به وظایف خود عمل می کرد اما در همان گیر و دار اتحاد جماهیر شوروی با حمایت از دولت بعثی عراق و جانبداری از انقلابیون ظفار در عمان می کوشید تا تسلط ایران در خلیج فارس را مخدوش نماید و ارتش عراق را تجهیز نمود که بعد از انقلاب همان طور که هیچکدام از قدرت ها با دکترین موازنه ی منفی دولت مصدق موافق نبودند همچنین از وجود نظام جمهوری اسلامی با تز نه غربی نه شرقی در نظام  بین الملل دو قطبی آشتی پذیر نیز ناخرسند شدند و شعله ی جنگ تحمیلی ۸ ساله را برافروختند و صدام را به کمک سایر دول عربی مورد حمایت قرار دادند که در نهایت دود این دشمنی های کور و خصلتی بدور از عقلانیت سیاسی به چشم خودشان رفته و متعاقبا بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ همه جهانیان دیدند که سردار پوشالی قادسیه به متحدان خود هم رحم نکرده و به کشور کویت و عربستان حمله نموده و امنیت اقتصادی خلیج فارس را به مخاطره انداخت و قس علی هذا

بدون تردید با رجوع به تاریخ خواهیم فهمید که دولت هایی که قدمت استقلال آنها به عمر جنگ اول جهانی کفاف نمی کند و لیاقت حفظ امنیت خود را ندارند چگونه نام باستانی خلیج فارس را پاک و نام جعلی ناآشنایی بر آن می گذارند و از حربه ی ورزش برای ورود به یک جنگ نیابتی مثل صدام و داعش بهانه جویی می نمایند.