علی مطهری یک توئیت زده و نسبت به تصمیم سران قوا نسبت به مولد سازی اموال، املاک و تاسیسات دولتی معترض شدند و انگار از دور زدن مجلس و عدم اختیار سران قوا در این نوع تصمیم گیری ها که شکل قانون گذاری دارند تذکر جدی داد.
علی ایحال هیچگاه ملت شریف ایران در جریان خصوص سازی که منجر به واگذاری شرکت های دولتی به اشخاص نورچشمی گردیده هیچ خیری ندیدند چون آن افراد هدف شان سوداگری و رانتخواری بوده و هرگز در فکر توسعه آن مراکز اقتصادی نبودند بلکه به طمع دلالی و فروش چند برابر آن اموال مفت بدست آورده از این رهگذر ثروتمند شدند.
"ریچارد ساکوا" در کتاب پساکمونیزم خود از پدیداری طبقه 《نومانکلاتورا》در روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق سخن می گوید که معنی آن یعنی طبقه ی مدیران امتیاز خوار دولتی که به بهانه ی خصوصی سازی تا توانستند دوستان و وابستگان خود را صاحب مال و منال دولتی نمودند و شوربختانه بعد از جنگ تحمیلی به همین منوال در دوره ی سازندگی دولتمردان ایرانی به بهانه ی کوچک کردن دولت شرکت های سودآور ملی را به افراد نورچشمی خود واگذار نمودند که به مرور زمان آن افراد سوداگر شرکت ها را از حیز انتفاع ساقط نمودند و اراضی آنها را نجومی فروختند مثل بسیاری از شرکت ها که سوله و وسایل شان را در جلو چشم همگان آب کرده و اراضی آن را نیز به قیمت نجومی فروختند.
البته، صاحب این نوشتار کار ندارد که علی مطهری چی می گوید و نمایندگان مجلس چه واکنشی نسبت به تصمیم سران قوا نشان می دهند بلکه معتقدیم اگر قرار است واگذاری های جدیدی بعنوان مولدسازی اموال دولتی صورت پذیرد این بار بهتر است که اولویت نخست، همانا، شرکت های دانش بنیان شاخص و مولد باشند تا تا آن تاسیسات، صنایع، اموال و املاک ارزش افزوده پیدا نمایند و در چرخه ی اقتصادی تولید ثروت بنمایند.