جمهوری اسلامی امانت الهی است

شوشان ـ علی اسدزاده:به‌عنوان نمونه آیه یازده از سوره مبارکه رعد که می‌فرماید: »خداوند سرنوشت هیچ قوم (ملتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنچه را  در خودشان است تغییر دهند«.
یا آیه شریفه‌ی هفت از سوره مبارکه محمد (ص): »ای کسانی که ایمان آوره‌اید، اگر (آیین) خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد«.
به همین لحاظ وقتی ملت ایران با دست خالی، ولی با اهدافی پاک و خدایی و با سلاح ا...اکبر علیه حکومت طاغوتی شاهنشاهی سر تا پا مسلح که همه‌چیز در اختیار داشت و از حمایت و پشتوانه‌ی آمریکا و اربابان غربیش مستظهر بود، قیام کرد، خدا هم آنان را یاری و نصرت داد و گام‌هایشان را استوار و متنعم به نعمت جمهوری اسلامی نمود. این پیروزی و ثبات جمهوری اسلامی و درخشش مقتدرانه‌ی آن، خلاف تصور و موجب شگفتی مادیگرایان، دشمنان داخلی و خارجی و استکبار جهانی شده است.
در ذیل اشاره به بعضی خصوصیات انقلاب که باعث نفوذ و صدور آن بین ملت‌های آزادی‌خواه و حق‌جو شده است اشاره می شود: انقلاب اسلامی غایت‌گرا، آرمان‌گرا، عالم‌گرا و جهان‌شمول و خواسته‌های آن مطابق با فطرت انسانی و ... بود که توانسته تحولی شگرف در عرصه‌ی بین‌المللی و در معادلات سیاسی دولت‌های جهان پدید آورد که بسان تیغی دولبه همزمان علیه کمونیسم و کاپیتالیسم به کار گرفته شد و با شعار استراتژیک نه شرقی نه غربی  به مقابله با سلطه ابرقدرت‌های شرق و غرب در افتاد و ملل اسلامی و غیراسلامی را به ارزش‌های اسلامی و مکتب مترقی اسلام ناب محمدی فراخواند و بر رابطه مستقیم میان انقلاب و ایدئولوژی و توجه به معنویات و سجایای انسانی تاکیدکرده وآنرا شرط لازم و ضروری برای تحقق آرمان‌های الهی و وسیله‌ی نیل به مقاصد انسانی دانسته و بر آن تأکید دارد.
دستاوردهای بزرگ و مهم انقلاب اسلامی:
مهم‌ترین و بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی همان چیزی است که امت حزب‌ا... در شعارهای راهپیمایی‌های انقلاب سر می‌دادند و تکرار می‌کردند یعنی: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی. هرسه بسیار مهم و جزء اهداف اصلی انقلاب بود که تحقق پیدا کرد و دنیای استکبار و قدرت‌های سلطه‌طلب و تمامیت‌خواه آن‌ها را برای هیچ ملتی برنمی‌تابند و این همه دشمنی برای همین است. اما به نظر می‌رسد که الآن جمهوری اسلامی مقدم‌تر و بالاتر و حفظ و حراست از آن، از اوجب واجبات است و امام راحل (رض) بر این تأکید داشتند، زیرا که حیات و بقای استقلال و آزادی هم منوط به حفظ جمهوری اسلامی است و هرچه این نظام مقدس جمهوری اسلامی که خون‌بهای شهیدان و مبارزات سالیان دراز مجاهدین راستین و مخلص و مقاومت امت حزب‌ا... است، قدرتمندتر و از پشتیبانی ملت برخوردارتر باشد، بیشتر تضمین‌کننده استقلال و آزادی و موجب ترقی، تعالی و امنیت و آسایش ملت و سعادت دنیا و آخرت امت می‌باشد.
علاوه بر اینها، باید بدانیم که جمهوری اسلامی هدف غایی و نهایی نبوده، بلکه مقدمه و زمینه‌ساز برای استقرار حکومت جهانی موعود جهانی امام زمان (عج) می‌باشد که به سادگی و ارزان به دست نیامده و خون‌بهای صدها هزار شهید انقلاب، دفاع مقدس، دفاع از حرم، دفاع از آرمان‌های انقلاب و حفظ امنیت و مقابله و مبارزه‌ی مستمر با دشمنان زیاده‌خواه و سلطه‌جوی خارجی و مزدوران و ایادی داخلی و خارجی‌شان می‌باشد.  از همین رو است که آن را »امانتی الهی« دانسته‌اند و مسئولیت حفظ و حراست از آن بر دوش آحاد مردم و بیشتر مسئولین می‌باشد.
 امام راحل تأکید داشتند که هرچه داریم از کربلا داریم و این نام و یاد را باید حفظ کرد و این انقلاب که محصول خون سیدالشهدا علیه‌السلام است، امانتی الهی است که متعلق به ما نیست، بلکه به تعبیر امام (ره) امانتی است که باید به خلف شایسته سیدالشهدا علیه‌السلام، حضرت مهدی (عج) سپرده شود (صحیفه‌ی امام، جلد 8 ص 526 و 538).
انجام ندادن وظایف اجتماعی و عدم کارایی در پست و مقام و خدمت نکردن به مقتضای مسئولیت، مصداق خیانت است.از دیدگاه امام خمینی (ره) انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی امانت الهی است که برای تحقق هدفی بالاتر و والاتر یعنی تشکیل حکومت جهانی حضرت ولی عصر (عج) شکل گرفته است. با توجه به سخنان ایشان: امام زمان، صاحب اصلی این انقلاب و جمهوری اسلامی است. چنانچه فرمودند: خداوند همه‌ی ما را از قیدهای نفسانی رها فرماید تا بتوانیم این امانت را به سر منزل مقصود برسانیم و به صاحب امانت حضرت مهدی موعود ارواحنا لتراب مقدمه الفداء رد کنیم (صحیفه‌ی امام، جلد 18، ص 472).
و اما نکات آخر:
از بزرگترین آفات یک نظام عدم رعایت اهلیت‌ها در مدیریت است. مشکلی که پس از پیامبر اسلام (ص) برای جامعه‌ی اسلامی پیش آمد، به سبب عدم رعایت اهلیت بود. افرادی بر سر کار آمدند که شایستگی و کفایت برای اداره‌ی امور لازم را نداشتند، به همین دلیل در اقامه‌ی حق کوتاهی کردند و سیره و سنت پیامبر را به تعطیلی کشاندند.