شوشان ـ امین بهرامی(شریعت شوشتری):
پایان ماه ذی القعده یادآور غمی جانکاه و مظلومانه امامی است که در اوج جوانی توانست به بزرگترین مانع برای طاغوت دورانش تبدیل شود و درسن ۲۵ سالگی در راستای نجات دین از تحریفات واندیشه های باطل به شهادت برسد.
پیشوای نهم حضرت جوادالائمه(ع)،رهبرمعصوم و به دور از خطایی است که بانور الهی تهدیدات حکومت بنی عباس را به بزرگترین فرصت تبدیل نموده و باتربیت عالمان دین و ایجاد تشکیلاتی منسجم عقاید صحیح شریعت نبوی را در اطراف و اکناف بلاد اسلامی منتشر نماید و بامبارزه خستگی ناپذیر در برابر عالمان درباری ایستادگی نموده و با به راه اندازی جلسات مستمر مناظره علاوه برتقویت آموزه های کلامی، ثابت نمود که حاکمیت، معنویت، علم، سیاست و بصیرت از غیر شاهراه آل محمد(صلوات علیهم اجمعین)کاری ناممکن و تکیه زدن برمنصب خلافت شایسته عترت اهل بیت(علیهم السلام)است.
هنرعظیم امام جواد(علیه السلام)این بود که درمناظرات محکم خویش باعلمای طاغوتی ثابت کرد که بنی عباس غاصبانی بیش نبوده و مامون منافقی است که آن حضرت نقاب نفاق را با جهاد تبیین ازچهره خبیث آن غاصب کنار زد و بر همگان ثابت کرد مامون آنگونه که وانمود می کندنیست.
امام مجاهدحضرت جوادالائمه(علیه السلام)درسن ۸سالگی به امامت رسید و از همان دوران تا اتمام عمرکوتاهش دست از مبارزه بااستکبار دورانش نکشید و اگر کسی فعالیت های آن امام همام را منحصر به اعمال عبادی بداند درحق آن حضرت اجحاف نموده و آن پیشوای مبارز را بطور صحیح نشناخته است. درسالروز شهادت آن مظلوم مقتدر بر آن شدیم تابابهره گیری ازکوثر کلمات آن مولود با برکت شیعه درمسیر آن حضرت گام برداشته و با شرح مختصر روایتی از کلمات ایشان روح خودرادرچشمه ساراحادیث ناب پیشوای نهم شیعیان شستشو دهیم:
آن حضرت در یکی ازفرمایشاتشان جامعه ایمانی رااینگونه نصیحت نموده ومی فرمایند:
المومن یحتاج علی ثلاث خصال:توفیق من الله و واعظ من نفسه و قبول ممن ینصحه(۱)
مومن به سه ویژگی نیازمنداست:توفیقی که خداوندبه اوعنایت فرماید و وعظ اندرزی از درون و وجدان خویش وپذیرش نصیحت ازدیگران.
شرح مختصر:گاهی افراد ب دارایی های خودمغرورشده و فکرمیکنند که میتوانند هر نوع کارخیری انجام دهند درحالیکه تا خداوند سعادت انجام دادن کارهای خیر رابه آنهاندهدتوان چنین کارهایی رانخواهند داشت،پس نباید به خویشتن مغرورشدودرهرحالی بایدبدانیم(تانباشدامر حق برگی نیوفتداز درخت)
نکته دوم اینکه افراد و خصوصا جامعه ایمانی خیال می کنند نصیحت صرفا همان چیزی بود که در منابر علما می شنوند و این درحالی است که نصایح بزرگان بخشی از کاراست و معلومات آنان را در مورد مکارم دینی ارتقا می دهد و تانصیحت کننده درونی درکارنباشد امرهدایت صورت نمی پذیرد.
اگر منبری درون دل را تکان ندهد از منابربیرونی هم تاثیری برافرادندارد.واعظ بیرونی تشویق به خیرات میکند و لازم است ولی این واعظ درونی است که انسان را به سمت خداحرکت می دهد.
نکته پایانی که امام محمدتقی(علیه السلام) به آن اشاره می فرمایند:بحث پذیرش نصیحت از دلسوزان جامعه است.برخی به دلیل داشتن مدارج علمی پندپذیرنیستندوخود را ازهمه عالم تر وبرترمیدانند درحالیکه همه چیزدرمراکزعلمی آموزش داده نمیشودودرمواردی مشاهده شده که نصیحت که انسان ساده دل و مومن سبب روشن شدن مسیریک فرد تحصیل کرده میشود.اگر درجامعه اسلامی به این نصایح حکیمانه جامه عمل بپوشانیم بسیاری ازمعضلات کنونی اشخاص به راحتی برطرف میشود.درسالروز شهادت حضرت جوادالائمه(علیه السلام)ازخداوندمتعال میخواهیم به برکت دعای آن امام همام پروردگارمتعال توفیقات روز افزونش را نصیب شیعیان آن حضرت نموده و به همه ما واعظ درونی عطاکرده تامارابه صراط مستقیم رهنمون کرده وتوفیق پذیرش نصیحت را به جمیع پیروان مکتب امام محمدتقی(علیه السلام)عنایت بفرماید.
(۱):منتهی الآمال:شیخ عباس قمی،ص۱۰۸۸