امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
اختصاصی شوشان: تا اواخر دوره قاجار اکثر مردم خوزستان بی سواد بودند. تعلیم و تربیت در آن زمان توسط مکتب داران انجام می شد و منحصر به فرزندان اشراف بود.
در ایران از اوایل انقلاب مشروطه ، مدارس به سبک جدید تاسیس شدند اما تا قبل از آن تعلیم و تربیت توسط روحانیون و در مکتب خانه ها که اغلب در منازل یا در مساجد بودند انجام می شد.
مکتب خانه های بزرگ اهواز که تعداد شاگردان آن بیش از 30 نفر نبود تا اواخر دوره قاجاریه پابرجا بودند. از این مکتب خانه ها می توان مکتب خانه ملارضا ترابی ،ملا غلام قانعی و ملا فتح الله را نام برد. علاوه بر موارد مذکور شش باب مکتب خانه پسرانه و دخترانه در محله های دیگر اهواز وجود داشت .
در سال 1327 هجری قمری اولین مدرسه اهواز توسط سید حسین علوی ، معین بوشهری (معین التجار) و عده ای دیگر از تجار شهر ساخته شد. نام این مدرسه "چاسبیه" بود که بعدها به "دانش پهلوی" تغییر نام داد. محل این مدرسه در جای میدان شهدا فعلی قرار داشت. بعدها برای ایجاد فلکه شهدا مدرسه چاسبیه تخریب شد و تمام ساختمان مدرسه در طرح میدان قرار گرفت و فقط مقدار کمی از آن باقی ماند که محل کتاب فروشی بین الملل اهواز شد.
دومین مدرسه نیز در سال بعد برای تعلیم و تربیت دختران به نام مدرسه "بنات" با مدیریت خانمی به نام آزادی راه اندازی شد.
فردی به نام حسین خان امید اقدامات مفیدی در ساخت مدارس استان به ویژه اهواز انجام داد. در زمان ریاست وی شرکت نفت مدرسه ای به نام "خیام" تاسیس نمود که بعدها به دبیرستان "شاپور" تغییر نام داد. مدرسه های دیگری در این زمان به نام های ناموس، نظامی و سعدی نیز ساخته شد. اولین دانشسرای مقدماتی اهواز در سال 1317 در کنار باغ معین تاسیس شد که اولین مدیر آن دکتر محمد معین بود؛ شخصی که لغت نامه دهخدا را تکمیل و به چاپ رساند. وی مولف فرهنگ معین است.
در زمان جنگ جهانی اول شرکت نفت مدارس را تحت نظر خود گرفت و پس از خاتمه جنگ مجددا اداره مدارس به کارگزاران ایرانی واگذار شد . ساختمان اداره کل آموزش و پروش خوزستان واقع در امانیه اهواز در سال 1317تاسیس شد . ریاست آن را علی اکبر مهران به عهده داشت.