اهواز حال و هوای خوبی ندارد به شهرداری و آبفای این شهر بودجه تزریق کنید

شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :

در بحبوحه ی اغتشاشات فراگیر پارسال  که دست پنهان دشمنان قسم خورده ی ایران زمین در کار بود. مرتب با آسیب شناسی های جامع، برخلاف عده ای که بعضا، بر طبل بگیر و ببند می کوبیدند و همچنین حاکمیت را  به برخوردهای سلبی و سخت افزاری سرکوبگرانه تشویق می کردند .اما ما منتقدین مشفق، همه ی مسوولین کشوری را به کارآمدی نیل بر انجام تحولات اجتماعی اعم از اشتغال، کاهش تورم، عرضه ی اقدامات خدماتی - عمرانی شهرها و دیگر بخش ها، روستاها، نیل بر رضایتمندی شهروندان دعوت می کردیم به خاطر این که خمیرمایه همه ی نارضایتی های موجود را بدرستی از جنبه های اقتصادی و عدم اهمیت به انجام خدمات عمومی - رفاهی تحلیل نموده که بایستی  متناسب با شان مردم شریف کشورمان عرضه شوند.

به هر حال در کلانشهر اهواز و دیگر جاهای خوزستان، ما بهتر می توانیم این معضل کاهنده را با گوشت، پوست و استخوان حس کنیم .البته، هم استاندار محترم و هم نمایندگان مجلس شورای اسلامی تا حدودی موفق شدند همین امسال بودجه ی نسبتا بدرد بخوری را به شهرداری و آبفای اهواز تزریق کنند. ولی، همه ی دست اندرکاران امر توسعه می دانند که این مقدار بودجه نه کافی است و نه مکفی، زیرا، نظر کارشناسی بر اختصاص بیست هزار میلیارد تومان مبنی بر جبران عقب ماندگی خدمات شهری اهواز برآورد نمودند و این در حالی است که متاسفانه از سوی عده ای که همواره مخالف جهت جریان آب شنا می کنند .نسبت به هزینه کرد همین چندر غازی که امسال به شهرداری و آبفای اهواز تزریق شده بدبین گردیده و با پروپاگاندای عجیبی صدای وای تخلفاتشان بلند شده که انگار دولت بودجه ی نجومی ابرشهر سانفرانسیسکو را به این دو نهاد خدماتی اختصاص داده است .لذا نگارنده، ضمن احترام به همه ی حساسیت های نظارتی و بخاطر پمپاژ بارقه های امید به روحیه ی شهروندان اهوازی به همه ی متولیان امر چه در سطح استانی و چه در کلیت حاکمیت ملی توصیه می کند که همواره توجه ویژه ای به مخاطراتی داشته باشند که بر اثر بی اهمیتی به مقوله فوق الذکر ممکن است اتفاق بیفتد و در بهت و ناباوری و نیز در نا به هنگامه ای ، بحران های ناخواسته استان را آبستن حوداث نمایند. بنابراین، نگارنده شایسته می داند که آن عزیزان تلاشی مضاعف مبذول فرمایند تا بودجه های درخور شان کلانشهر اهواز جذب و به آن دو نهاد تزریق نمایند و همچنین واجب دانسته تا سازمان های نظارت کننده هم بدون حساسیت های نامعقول به گونه ای ورود کنند که خدای ناکرده  پالس های مثبت ناشی از فعالیت های خدماتی- عمرانی تبدیل به سیگنال های منفی نشود که به یکباره در عزم دولت خللی از بابت تخصیص اعتبارات لازم به استان بوجود بیایید و جو دلسردی و بدبینی حاکم گردد. زیرا، عده ای پیوسته در کمین هستند که چنان از وجود تخلف حرف بزنند که گویی مسوولین مورد نظر در آن دو نهاد روز و شب کارشان به اتلاف وقت و انجام سواستفاده های مالی سپری می شود و اصلا، به حجم خدماتی که در این مدت کوتاه با وجود کسری بودجه انجام پذیرفته توجه ای ندارند. بنابراین به حکم عقل، برخورد با تخلف که امری واجب است نباید دلیل تامه ی تعلل، توقف فعالیت ها و از همه بدتر موجب ناکارآمدی گردد. چون تصدیق بصیرت ورزی حاکمیت در راستای  رضایتمندی مردم دلالت دارد.