شوشان ـ علی حسنی پور :
۲۸ اردیبهشت ماه سال ۹۴ بود که خبر کشف پیکر مطهر ۱۷۵ شهید غواص دفاعمقدس با دستان بسته در رسانهها منتشر شد.این شهدا جمعی از غواصان دریادل و خطشکنان شهید عملیات کربلای۴ بودند که در دی ماه سال ۶۵ در جریان عملیات که طرح آن توسط آواکسهای آمریکایی لو رفته بود، به شهادت رسیده بودند.طبق شواهد و اطلاعات، این رزمندگان در حالی که بیشتر آنها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن بعثی درآمدند و پیکرشان با دستها و پاهای بسته شده در یک گور دستهجمعی دفن شده بود.
پیکر مطهر این شهدای والامقام بعد از ۳۰ سال در جزایر امالرصاص، بوارین و ابوالخصیب توسط تیم تفحص شهدا کشف شد.بعد از تشییع باشکوه شهدای غواص در تهران، پیکرهای مطهر این شهدا در ۲۰ مردادماه سال ۹۴ مصادف با شهادت امام جعفرصادق(ع) با حضور مردم قدرشناس ایران اسلامی در بهترین نقاط از شهرهای مختلف کشور تشییع و خاکسپاری شدند.
در این میان پیکرهای مطهر ۱۲ شهید غواص گمنام دوران دفاعمقدس مهمان کلانشهر اهواز شدند و در سه نقطه از شهر در پارک جزیره، پارک گلها منطقه گلستان و پارک شهیدسبحانی منطقه لشکر دفن شدند.قصه مظلومیت و غربت شهدای گمنام اهواز وقتی خواندنی میشود که بعد از گذشت ۸سال هنوز یادمان این شهدای عزیز ساخته نشده و مزارشان همچنان در گمنامی است.
مسئولان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان خوزستان و نیز شهرداری کلانشهر اهواز و پایکار بیایند و یادمان و المانی درخور و شایسته برای این شهدا ایجاد کنند چرا که اگر قرار بود با آمدن این شهدا به شهرمان اینگونه با آنها برخورد و فراموششان کنیم بهتر بود در همان بیابانهای مناطق عملیاتی و جبههها میماندند.قریب هشت سال از آرامیدن این شهیدان زهرایی نشان در اهواز میگذرد، اما غربت شهدای گمنام و بی توجهی مسئولان نسبت به ساخت مزار آنان به دلیل نبود اعتبار، غربت شهداء را بیشتر می کند. شهدایی که این روزها بسیاری از مراسمات مذهبی مردم اهواز در کنار مزارشان برگزار میشود و مردم همیشه قدردان دلاورمردی آنان هستند، اما بی توجهی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خوزستان و شهرداری اهواز در عدم رسیدگی به یادمان شهدای گمنام مشهود است به طوری که بعد از گذشت ۸سال از خاکسپاری این شهیدان گمنام هنوز ساخت یادمان مناسب شروع نشده است.
بی توجهی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان خوزستان و نیز شهرداری کلانشهر اهواز در عدم رسیدگی به یادمان شهدای اهواز غیرقابل قبول است. پیگیریهای متعدد خانوادههای معزز شهدا و مردم شهیدپرور اهواز از مدیران و مسئولان بنیاد و شهرداری اهواز تاکنون نیز بی نتیجه مانده است.
و اکنون بعد از سالها خبری از ساخت یادمان شهدای گمنام اهواز نیست و به طور معمول شنیده می شود که اعتبار برای ساخت وجود ندارد و ساخت المان مناسب تا جذب اعتبار سالهای آینده ادامه خواهد داشت، شاید در بسیاری از مواقعی که ضروری هم به نظر نمیرسد اعتبارات به اندازه کافی وجود دارد اما برای ساخت یادمان شهدایی که امروز هر چه داریم از دلاورمردی این عزیزان است، اعتبار نیست.
اینک انتظار میرود مسئولان امر، خیرین محترم و همچنین خانوادههای محترم شهدا و مردم غیور اهواز دوباره با آن همت قبلی که برای خاکسپاری این شهدا داشتند، پایکار بیایند و یادمان و المانی درخور و شایسته این شهدا ایجاد کنند چرا که اگر قرار بود با آمدن این شهدا به شهرمان اینگونه با آنها برخورد و فراموششان کنیم بهتر بود در همان بیابانهای مناطق عملیاتی و جبههها میماندند.
سینههایمان مالامال است از درد این بی محبتی در حق آنهایی که دار و ندارشان را دادند و نام گمنامی گرفتند، حال پاسخ آن مادری که هنوز چشم انتظار فرزندش است و خدا خدا می کند که خبری از او بیاید و شما آنان را در میان شهرمان در غربت به خاک سپردید؛ چیست؟ آن دنیا که دست در دست فرزندان شهیدشان برای قدردانی از میهمان نوازیتان(!) به پیشواز خواهد آمد، چگونه سر بلند خواهید کرد؟