- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۳
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ شهاب زمانی :
حمله غافلگیرانه و گسترده گروه فلسطینی حماس به نیروهای اسرائیلی و نفوذ تا عمق بیش از ۳٠ کیلومتری مواضع آنها، دستاورد بی سابقه ای برای فلسطینیانی بود، که تاکنون و بیش از پنج دهه، نتوانسته بودند ارتش حرفه ای اسرائیل را، با چالشی جدی در نزد افکار عمومی داخلی خود و همچنین منطقه و جهان مواجه سازند.
با این حال، این حمله متهورانه و پیش بینی نشده از سوی سازمان های اطلاعاتی غرب و کشورهای منطقه، موجب حملات گسترده و جنون آمیزی از سوی ارتش اسرائیل( با چراغ سبز آمریکا) به نوار غزه گردید، که تاکنون بیش از ۲٠ هزار کشته و زخمی (عمدتا زنان و کودکان)، در مقابل بیش از ۳٠٠٠ کشته و زخمی در اسراییل، شده است.
شاید، فشار افکار عمومی داخلی اسرائیل به بنیامین نتانیاهو، به دلیل بزرگترین شکست اطلاعاتی _ نظامی دوران تاسیس اسراییل (به گفته ایهود باراک )، موجب واکنش سخت، به چنین رویداد نظامی بی سابقه ای شده است و حتی از بین بردن گروه حماس از اهداف جدی وی باشد؛ مسئله ای که، نخست وزیر اسرائیل، پس از دو هفته بمباران شدید مناطق مختلف ( و عمدتا مسکونی) غزه و با قطع همه نیازهای ضروری زندگی مردم این منطقه، هنوز هم در دستیابی به بخش مهمی از اهداف خود ( تلفات سنگین به حماس و آزادی اسرای نزد این گروه)، ناکام مانده است.
با این حال، حضور جو بایدن، رییس جمهور آمریکا، در تلاویو و دیدار با نتانیاهو ( علی رغم اختلافات جدی قبلی) را، باید همراهی وی با اسرائیل و نه نخست وزیر افراطی آن تفسیر نمود، که تاکنون نیز به کاخ سفید دعوت نشده است. دیدار رئیس جمهور آمریکا از اسراییل، حضور ناوگان این کشور در مدیترانه و مشاوران نظامی پنتاگون در اسراییل، مسئله ای است که ناشی از فشار لابی صهیونیستی در آمریکا، انتخابات آتی این کشور و همچنین هشدار به کشورهای دیگر، جهت هرگونه واکنش و یا اظهارنظر احتمالی در محکومیت اسراییل و یا حمایت از حماس، می توان ارزیابی نمود.
اما آنچه که مشخص است، ایالات متحده، به دلیل درگیری در جنگ حیثیتی روسیه و اوکراین، تمایلی نسبت به گسترش جنگ به سایر مناطق خاورمیانه و باز شدن جبهه دیگری در برابر خود نخواهد داشت؛ مخصوصا اینکه، بخوبی از انزجار کشورهای عربی و مسلمان منطقه ( دولت _ ملت)، نسبت به سابقه تجاوزات و فشارهای اسرائیل نسبت به فلسطینیان، مطلع و خوشحالی پنهان آنها را (از شکست اطلاعاتی _ نظامی تلاویو)، بخوبی درک می کند!
از سوی دیگر، سایر طرف های فعال منطقه نیز، به دلایل مختلف و عواقب پیش بینی نشده گسترش جنگ، تمایلی به پیچیده تر شدن وضعیت موجود ندارند، بلکه بیشتر در صدد، ایجاد آتش بس، ممانعت از تلفات بیشتر غیرنظامیان فلسطینی و تبادل اسرا خواهند بود.
در این بین، این دولت نتانیاهو و شخص وی خواهد بود، که در« برزخ غزه» و چگونگی پایان دادن به آن، گرفتار شده است. شکست اطلاعاتی و نظامی دولت وی، موجب افزایش فشار افکار عمومی داخلی و حامیان اسرائیل بر او شده است، و اگر وضعیت جنگی موجود نبود، سقوط دولت افراطی و شکننده او، حتمی می نمود.
این در حالی است که، این شکست اطلاعاتی و نظامی اسراییل، در عدم پیش بینی و مقابله بموقع با حملات گروه حماس ، کشورهای منطقه را نیز، بسوی تغییر استراتژی ها و تاکتیک های قبلی خود نسبت به تلاویو، سوق خواهد داد؛ مسئله ای که در کنار تنش زدایی کشورهای عربی با ایران و حضور چین و روسیه در چنین فضایی، شرایط را به سمت فشار دیپلماتیک بیشتر بر دولت نتانیاهو و غرب، سوق خواهد داد.
لذا به نظر می رسد، همه طرف های منازعه و موثر (بجز دولت نتانیاهو، به دلیل شکست اطلاعاتی و نظامی)، در صدد کاهش بحران فعلی بین اسراییل و فلسطینیان و مدیریت آن خواهند بود، تا از تبعات پیش بینی نشده آن، که می تواند گسترش جنگ به سایر مناطق فلسطین اشغالی و خاورمیانه، افزایش فشار افکار عمومی کشورهای مسلمان و عرب بر دولت های خود ، واکنش انتقادی و مخالفت سازمان های بین المللی و افکار عمومی جهان نسبت به غرب، ممانعت نمایند.
از منظری دیگر، افزایش تلفات غیرنظامیان در منطقه متراکم غزه و شلیک موشک های حماس به شهرها و شهرک های اسراییلی، تلاویو را با فشارهای مختلف داخلی و بین المللی مواجه نموده است، تا حملات خود به غزه و غیرنظامیان را متوقف و آتش بسی را جهت کمک رسانی به مردم تحت محاصره و مجروحان را بپذیرد، مسئله ای که غرب را در یک پارادوکس حمایت از حملات مرگبار اسراییل ( با کشتار غیرنظامیان در غزه) و از سویی دیگر، ادعاهای حقوق بشری آنها، در نزد افکار عمومی خود، متحدین منطقه ای و جهانیان قرار داده است.
این در حالی است که، ۲۲٠ نفر اسرائیلی و شهروندان دیگر کشورها در نزد گروه حماس نیز، مانعی جدی برای تشدید و ادامه حملات به نوار غزه خواهد بود، که با وجود بیش از ۲ میلیون غیر نظامی در آنجا، انجام هرگونه حمله کلاسیک زمینی را، بدون در نظر گرفتن تلفات سنگین غیرنظامیان فلسطینی و همچنین نیروهای اسرائیلی را، غیر ممکن می نماید.
با این حال، بن بست پیش آمده در تحولات جنگ اسرائیل و گروه فلسطینی حماس و افزایش شمار تلفات غیر نظامیان در غزه، کشورهای منطقه و قدرت های جهانی را، به سمت یک روند تعاملی، جهت پایان بخشیدن به درگیری ها و تسریع در صلح منطقه ای و توجه به مسائل فلسطین اشغالی سوق خواهد داد، مسئله ای که با وجود دولت راستگرا و افراطی نتانیاهو، رسیدن به نتایج قابل تاملی بر آن، بسیار سخت خواهد بود.
از سویی دیگر، با توجه به شرایط موجود، هیچ نتیجه و پیروزی ملموس نظامی برای ارتش اسرائیل در غزه متصور نخواهد بود؛ الا اینکه، کشورهای منطقه، قدرت های جهانی و سازمان ملل متحد، بتوانند در شرایط فعلی، منطقه را به سمت پایان منازعه اسرائیل و فلسطینیان، سوق دهند و با در پیش گرفتن یک راه حل سیاسی جامع و با مشارکت همه طرف های درگیر، منطقه را از برزخ هرگونه پیشامد غیرمنتظره و گسترش جنگ، رها سازند.
آنچه در این بین مهم خواهد بود، نقش موثر و مهم کشورهای مسلمان منطقه (بخصوص ایران، عربستان، ترکیه و مصر)، در همگرایی فعال و حمایت از ایجاد و پیشبرد سازوکاری مناسب، جهت حل و فصل واقع بینانه ی مهمترین معضل خاورمیانه یعنی «مسئله فلسطین» و مردمی است که، بیش از هفت دهه در جنگ، رنج و آوارگی بسر می برند و هر از چندی منطقه و جهان را در کابوس جنگ جدیدی، فرو می برد.
حمله غافلگیرانه و گسترده گروه فلسطینی حماس به نیروهای اسرائیلی و نفوذ تا عمق بیش از ۳٠ کیلومتری مواضع آنها، دستاورد بی سابقه ای برای فلسطینیانی بود، که تاکنون و بیش از پنج دهه، نتوانسته بودند ارتش حرفه ای اسرائیل را، با چالشی جدی در نزد افکار عمومی داخلی خود و همچنین منطقه و جهان مواجه سازند.
با این حال، این حمله متهورانه و پیش بینی نشده از سوی سازمان های اطلاعاتی غرب و کشورهای منطقه، موجب حملات گسترده و جنون آمیزی از سوی ارتش اسرائیل( با چراغ سبز آمریکا) به نوار غزه گردید، که تاکنون بیش از ۲٠ هزار کشته و زخمی (عمدتا زنان و کودکان)، در مقابل بیش از ۳٠٠٠ کشته و زخمی در اسراییل، شده است.
شاید، فشار افکار عمومی داخلی اسرائیل به بنیامین نتانیاهو، به دلیل بزرگترین شکست اطلاعاتی _ نظامی دوران تاسیس اسراییل (به گفته ایهود باراک )، موجب واکنش سخت، به چنین رویداد نظامی بی سابقه ای شده است و حتی از بین بردن گروه حماس از اهداف جدی وی باشد؛ مسئله ای که، نخست وزیر اسرائیل، پس از دو هفته بمباران شدید مناطق مختلف ( و عمدتا مسکونی) غزه و با قطع همه نیازهای ضروری زندگی مردم این منطقه، هنوز هم در دستیابی به بخش مهمی از اهداف خود ( تلفات سنگین به حماس و آزادی اسرای نزد این گروه)، ناکام مانده است.
با این حال، حضور جو بایدن، رییس جمهور آمریکا، در تلاویو و دیدار با نتانیاهو ( علی رغم اختلافات جدی قبلی) را، باید همراهی وی با اسرائیل و نه نخست وزیر افراطی آن تفسیر نمود، که تاکنون نیز به کاخ سفید دعوت نشده است. دیدار رئیس جمهور آمریکا از اسراییل، حضور ناوگان این کشور در مدیترانه و مشاوران نظامی پنتاگون در اسراییل، مسئله ای است که ناشی از فشار لابی صهیونیستی در آمریکا، انتخابات آتی این کشور و همچنین هشدار به کشورهای دیگر، جهت هرگونه واکنش و یا اظهارنظر احتمالی در محکومیت اسراییل و یا حمایت از حماس، می توان ارزیابی نمود.
اما آنچه که مشخص است، ایالات متحده، به دلیل درگیری در جنگ حیثیتی روسیه و اوکراین، تمایلی نسبت به گسترش جنگ به سایر مناطق خاورمیانه و باز شدن جبهه دیگری در برابر خود نخواهد داشت؛ مخصوصا اینکه، بخوبی از انزجار کشورهای عربی و مسلمان منطقه ( دولت _ ملت)، نسبت به سابقه تجاوزات و فشارهای اسرائیل نسبت به فلسطینیان، مطلع و خوشحالی پنهان آنها را (از شکست اطلاعاتی _ نظامی تلاویو)، بخوبی درک می کند!
از سوی دیگر، سایر طرف های فعال منطقه نیز، به دلایل مختلف و عواقب پیش بینی نشده گسترش جنگ، تمایلی به پیچیده تر شدن وضعیت موجود ندارند، بلکه بیشتر در صدد، ایجاد آتش بس، ممانعت از تلفات بیشتر غیرنظامیان فلسطینی و تبادل اسرا خواهند بود.
در این بین، این دولت نتانیاهو و شخص وی خواهد بود، که در« برزخ غزه» و چگونگی پایان دادن به آن، گرفتار شده است. شکست اطلاعاتی و نظامی دولت وی، موجب افزایش فشار افکار عمومی داخلی و حامیان اسرائیل بر او شده است، و اگر وضعیت جنگی موجود نبود، سقوط دولت افراطی و شکننده او، حتمی می نمود.
این در حالی است که، این شکست اطلاعاتی و نظامی اسراییل، در عدم پیش بینی و مقابله بموقع با حملات گروه حماس ، کشورهای منطقه را نیز، بسوی تغییر استراتژی ها و تاکتیک های قبلی خود نسبت به تلاویو، سوق خواهد داد؛ مسئله ای که در کنار تنش زدایی کشورهای عربی با ایران و حضور چین و روسیه در چنین فضایی، شرایط را به سمت فشار دیپلماتیک بیشتر بر دولت نتانیاهو و غرب، سوق خواهد داد.
لذا به نظر می رسد، همه طرف های منازعه و موثر (بجز دولت نتانیاهو، به دلیل شکست اطلاعاتی و نظامی)، در صدد کاهش بحران فعلی بین اسراییل و فلسطینیان و مدیریت آن خواهند بود، تا از تبعات پیش بینی نشده آن، که می تواند گسترش جنگ به سایر مناطق فلسطین اشغالی و خاورمیانه، افزایش فشار افکار عمومی کشورهای مسلمان و عرب بر دولت های خود ، واکنش انتقادی و مخالفت سازمان های بین المللی و افکار عمومی جهان نسبت به غرب، ممانعت نمایند.
از منظری دیگر، افزایش تلفات غیرنظامیان در منطقه متراکم غزه و شلیک موشک های حماس به شهرها و شهرک های اسراییلی، تلاویو را با فشارهای مختلف داخلی و بین المللی مواجه نموده است، تا حملات خود به غزه و غیرنظامیان را متوقف و آتش بسی را جهت کمک رسانی به مردم تحت محاصره و مجروحان را بپذیرد، مسئله ای که غرب را در یک پارادوکس حمایت از حملات مرگبار اسراییل ( با کشتار غیرنظامیان در غزه) و از سویی دیگر، ادعاهای حقوق بشری آنها، در نزد افکار عمومی خود، متحدین منطقه ای و جهانیان قرار داده است.
این در حالی است که، ۲۲٠ نفر اسرائیلی و شهروندان دیگر کشورها در نزد گروه حماس نیز، مانعی جدی برای تشدید و ادامه حملات به نوار غزه خواهد بود، که با وجود بیش از ۲ میلیون غیر نظامی در آنجا، انجام هرگونه حمله کلاسیک زمینی را، بدون در نظر گرفتن تلفات سنگین غیرنظامیان فلسطینی و همچنین نیروهای اسرائیلی را، غیر ممکن می نماید.
با این حال، بن بست پیش آمده در تحولات جنگ اسرائیل و گروه فلسطینی حماس و افزایش شمار تلفات غیر نظامیان در غزه، کشورهای منطقه و قدرت های جهانی را، به سمت یک روند تعاملی، جهت پایان بخشیدن به درگیری ها و تسریع در صلح منطقه ای و توجه به مسائل فلسطین اشغالی سوق خواهد داد، مسئله ای که با وجود دولت راستگرا و افراطی نتانیاهو، رسیدن به نتایج قابل تاملی بر آن، بسیار سخت خواهد بود.
از سویی دیگر، با توجه به شرایط موجود، هیچ نتیجه و پیروزی ملموس نظامی برای ارتش اسرائیل در غزه متصور نخواهد بود؛ الا اینکه، کشورهای منطقه، قدرت های جهانی و سازمان ملل متحد، بتوانند در شرایط فعلی، منطقه را به سمت پایان منازعه اسرائیل و فلسطینیان، سوق دهند و با در پیش گرفتن یک راه حل سیاسی جامع و با مشارکت همه طرف های درگیر، منطقه را از برزخ هرگونه پیشامد غیرمنتظره و گسترش جنگ، رها سازند.
آنچه در این بین مهم خواهد بود، نقش موثر و مهم کشورهای مسلمان منطقه (بخصوص ایران، عربستان، ترکیه و مصر)، در همگرایی فعال و حمایت از ایجاد و پیشبرد سازوکاری مناسب، جهت حل و فصل واقع بینانه ی مهمترین معضل خاورمیانه یعنی «مسئله فلسطین» و مردمی است که، بیش از هفت دهه در جنگ، رنج و آوارگی بسر می برند و هر از چندی منطقه و جهان را در کابوس جنگ جدیدی، فرو می برد.
