پمپاژ آب دریا در تونل های غزه، بیشتر به جنگ روانی شبیه تر است تا یک اقدام موثر نظامی

شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :

نوار غزه از جنوب غربی با مصر بواسطه گذرگاه رفح و از شمال و شرق مختصات جغرافیایی با سرزمین های اشغالی محدود شده است. در واقع نوار غزه بعنوان یک اسارت گاه روباز ؛ به درازای ۴۱ کیلومتر و به پهنای ۶ تا ۱۲ کیلومتر، یعنی؛ مساحتی برابر با ۳۶۰ کیلومتر مربع دارد.

الغرض، با این عمق اندک استراتژیک هرنوع عملیات آفندی و پدافندی برای نیروهای جهادی حماس و قسام بر روی زمین و هوا برای یک مدت طولانی نامیسر است و به خاطر وجود همین معضل نظامی فرماندهان فلسطینی از دهه های قبل به فکر حفر تونل های طبقاتی پیچ در پیچ لانه عنکبوتی افتند که کارشنان طول این تونل های احداثی را بیش از ۵۰۰ کیلومتر از نقطه صفر در عمق های مختلف  الی ۳۰ متر  که در خیلی از نقاط عرض ۱.۵ متر و ارتفاع آنها به ۱.۸ تا ۲ متر می رسد که قدرتی راهبردی برای رزمندگان مقاومت ایجاد می‌کند.

نکته ی باریکتر از موی دیگر ی درباره این تونل‌ها نیز وجود داد که از عدم کارآیی بمب‌های سنگر شکن اسرائیلی در تخریب آنها را گواهی می دهد . البته، با توجه به تجربیات نطامی حماس در طول سال‌های گذشته و برآوردهای انجام شده از قدرت تخریب آن بمب‌های ویرانگر، بدین ترتیب توان تخریب و نفوذ به تونل ها را نداشته باشند.
بدون تردید نوع مهندسی تونل های غزه تحت لیسانس یک فرمول بسیار علمی به غایت ایمنی و پیشگیرانه طراحی شده که حتی در واکنش نسبت به پروپاگاندای جدید جنگی صهیونیست ها مبنی بر پمپاژ آب دریا در این تونل ها همچنان مشکل حادی را بوجودنمی آورد. زیرا تدابیر لازم در صورت وقوع یک چنین اقدام تهاجمی نیز در پیش بینی مهندسین وجود داشته است.