- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
آیا مجلس و دولت می‌دانند که؛
شوشان ـ محمدسعید بهوندی :
در حالیکه بازارِ مسکن، خورد و خوراک و پوشاک و... متاثر از این تورم بی‌رحم، لجام گسیخته و ظاهراً غیرقابل مهار! تنها با حقوق‌بگیرانی که حداقل 30 میلیون و بیشتر دریافتی دارند، همراه بوده و به جلو می‌رود، ولی متاسفانه از سویی دیگر؛ عده‌ی زیادی از کارگران، کارمندان و پایین‌تر از اینها که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، با دریافتی کمتر از هفت، ده یا نهایتاً پانزده میلیون، دائماً با معیشتی سخت و غیر قابل تحمل کلنجار می‌روند و این وضعیتِ ناخوشایند، نگران کننده و استرس‌زا، در حقیقت شبیهِ یک تراژدی غمبار است که متاسفانه حتی ایمان، اخلاقیات، باورها و هنجارهای ارزشمند جامعه و خانواده‌ها را مستقیماً نشانه گرفته و تحت تاثیر فشارهای منفی خود قرار داده است و چنانچه از جانب دولت و مجلس فکری اساسی و پایدار برای درمانش نشود، مطمئناً بسیار مخرب‌تر از این مقدار و عمیق‌تر و سریعتر، بنیادِ باقی دارایی‌هایمان را نیز درخواهد نوردید.
در حالیکه بازارِ مسکن، خورد و خوراک و پوشاک و... متاثر از این تورم بی‌رحم، لجام گسیخته و ظاهراً غیرقابل مهار! تنها با حقوق‌بگیرانی که حداقل 30 میلیون و بیشتر دریافتی دارند، همراه بوده و به جلو می‌رود، ولی متاسفانه از سویی دیگر؛ عده‌ی زیادی از کارگران، کارمندان و پایین‌تر از اینها که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، با دریافتی کمتر از هفت، ده یا نهایتاً پانزده میلیون، دائماً با معیشتی سخت و غیر قابل تحمل کلنجار می‌روند و این وضعیتِ ناخوشایند، نگران کننده و استرس‌زا، در حقیقت شبیهِ یک تراژدی غمبار است که متاسفانه حتی ایمان، اخلاقیات، باورها و هنجارهای ارزشمند جامعه و خانواده‌ها را مستقیماً نشانه گرفته و تحت تاثیر فشارهای منفی خود قرار داده است و چنانچه از جانب دولت و مجلس فکری اساسی و پایدار برای درمانش نشود، مطمئناً بسیار مخرب‌تر از این مقدار و عمیق‌تر و سریعتر، بنیادِ باقی دارایی‌هایمان را نیز درخواهد نوردید.
پر واضح است که؛ مشکلات و فشارهای اقتصادی، بر خلاف دیگر مشکلات و حیطه‌ها، اثراتشان آنی و سریع بوده و به دلیل محسوس بودنشان، پذیرش آنها توسط اکثریت جامعه، کمتر نیازمند به ارائه‌ی دلیل هستند و حتی در شرع مقدس اسلام هم نسبت به اثرات منفی آن هشدارهای صریح و شفافی داده شده و بسیاری از ما نیز آنها را شنیده یا خوانده‌ایم. در همین راستا و در دعایی زیبا و نغز، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید :"اَللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي اَلْخُبْزِ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ فَلَوْ لاَ اَلْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لاَ صَلَّيْنَا وَ لاَ أَدَّيْنَا فَرَائِضَ رَبِّنَا"، خدایا! برای ما در نان برکت قرار ده و میان ما و آن جدایی مینداز، اگر نان نبود، ما نماز نمی‌خواندیم و روزه نمی‌گرفتیم و واجب‌های پروردگارمان را انجام نمی‌دادیم.(فروع کافی، ج 6، ص 287) و در سخنِ گهربار و عبرت‌آموز دیگری نیز می‌فرماید:"كَادَ الْفَقْرُ أَنْ يَكُونَ كُفْراً"، نزدیک است که فقر کفر باشد. (کافی، ج 2، ص 307) یعنی؛ اگر فقر عین کفر نباشد، چیزی نزدیک کفر است و انسان و ملت فقیر در معرض بی‌دینی قرار دارند.
تازه وقتی این مسئله در وضعیتی تبعیض‌آلود، چهره‌ی کریه خودش را نشان می‌دهد، یعنی؛ عده‌ای بی‌سبب یا به بهانه‌هایی، دریافتی و حتی فرصت‌های(رانتی) بسیار بیشتری در اختیار داشته و در نتیجه از معاش بهتری برخوردارند، فشار روحی و روانی‌اش بر غیر آنها که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، به مراتب افزون‌تر شده و لذا ممکن است که موجبات اعتراض و طغیان را نیز فراهم سازد. بدون کوچکترین شکی؛ هیچ جایی به اندازه معیشت مردم خصوصاً اقشاری که آسیب‌پذیر نام گرفته‌اند(از جمله؛ بازنشستگانی که بخش مهمی از عمر و جوانی‌شان را در راه خدمت به کشورشان هزینه نموده و به پیری و مشکلات عدیده‌ی جسمی رسیده‌اند)، نیازمند اولویت در توجه جدی و سریع نیست و در این خصوص هیچ دلیل و بهانه‌ای نیز برای سهل‌انگاری و بی‌اعتنایی وجود ندارد.
از عمر مجلس یازدهم بیش از سه سال گذشت، همچنانی که چهل سال از مجالس قبلی گذشت و از عمر دولت سیزدهم نیز بیش از دو سال گذشت، همانگونه که از عمر دولتهای پیشین نیز بیش از چهل سال گذشت. آیا واقعاً واجب نگردیده تا به سرعت این بیماری و نقص عمده(خصوصاً تبعیض استخوان‌سوز در دریافت‌ها) درمان شود؟! البته بیشتر از همه توسط دولت و مجلس، دو نهادی که در جایگاههای رفیع قانونگذاری، نظارت و اجرا، بیشتر از هر نهاد دیگری مسئول(آن هم قانونی) برای انجام این درمان هستند.
