نام مناطق آزاد تجاری را به بنیاد حمایت از همایش های مذهبی تغییر دهید

شوشان ـ منصور فاضلی :

اینروز ها وقتی سری به منطقه آزاد اروند می‌زنید توجه شما به همایش ها و سمینار ها و مسابقات فرهنگی کشوری جلب می‌شود بطوریکه مسابقات قرآنی کشور به میزبانی منطقه آزاد اروند برگزار می‌گردد و فارغ از هزینه های هنگفتی که در این راه خرج می‌شود ، منطقه ازاد از چارچوب و شرح وظایف خویش خروج نموده و تفکر خویش را بر اصلی بنیان نهاده که ده ها و صد ها متولی و حامی دارد.فلسفه ایجادی مناطق آزاد و ماهیت آن بر اساس تجاری بودن آن و اقتصادی بودن آن است .
مناطق آزاد تجاری شکل پذیرفتند تا اقتصاد رونق پیدا کند و این مناطق با حمایت های همه جانبه تمام تفکر و برنامه های خویش را در حمایت از صاحبان صنایع و تولید کنندگان و تجار بکار ببندند
اما گویا مدتی است که مسیر و برنامه های منطقه آزاد از ریل اصلی فاصله گرفته و فلسفه وجودی آن تغییر یافته بصورتیکه صنایع خصوصا صنایع کوچک در منطقه رها گشته اند و هیچ متولی ندارند .
آیا کسی نیست در خصوص شرح وظایف منطقه آزاد تجاری به مدیران این‌ سازمان تذکر دهد ؟؟

هر فعلی در زمان و مکان خودش نیکو است هر مراسم و هر همایش جایگاه و مکان و زمانی دارد ، با ایجاد قرارگاه اربعین در ۱۲ ماه سال بدنبال چه دستاوردی هستیم ؟؟اگر مدیران منطقه توانایی حمایت و برنامه ریزی برای ساختار تولید را ندارند شفاف با صاحبان صنایع به گفتگو بنشینند و از مشورت تولید کنندگان بهره گیرند .نه اینکه تولید و تولید کنندگان را به امان خدا رها کرده و بدنبال فرهنگ و معارف ، مراسم  و همایش های مذهبی باشند ماهیت مناطق آزاد تجاری است یعنی اقتصادی پویا برای جذب سرمایه گذار و جاذبه های سرمایه گذاری و حمایت همه جانبه از سرمایه گذار و تولید کننده و صاحبان صنایع

اما افسوس
سعدی علیه الرحمه می‌فرماید

"به خردان مفرمای کار درشت که سندان نشاید شکستن به مشت"

"نخواهی که ضایع شودروزگار به نا کاردیده مفرمای کار"


کمیل بن زیاد نخعی در میان یاران حضرت علی(ع) جایگاه ویژه ای دارد، به اندازه ای که به عنوان یکی از اصحاب سرّ آن حضرت شناخته شده است. کمیل مدتی از سوی آن حضرت به اصرار عده ای از مسلمانان به فرمانداری شهر هیت منصوب شد ، امیرالمؤمنین (ع) در نامه 61 نهج البلاغه با وجود علاقه زیادی که به او داشته اند، هشدار می دهند: « أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ تَضْیِیعَ الْمَرْءِ مَا وَلِیَ وَ تَکَلُّفَهُ مَا کُفِیَ لَعَجْزٌ حَاضِرٌ وَ رَأْیٌ مثبر؛ پس از یاد خدا و درود! سستی انسان در انجام کارهایی که بر عهده اوست و پافشاری در کاری که از مسئولیت او خارج است، نشانه ناتوانی آشکار و اندیشه ویرانگر است.»

 *"اگر کارگزاران و مقامات جامعه اسلامی، وقت خود را در غیر مسئولیت مربوطه صرف کرده و دنبال کارهایی باشند که خوب است اما در حوزه شغلی آن ها نیست به فرموده حضرت امیرالمؤمنین (ع) نشانه بی کفایتی است و چنین طرز تفکری جامعه را نابود می‌کند. چرا که پرداختن به حاشیه توسط مسئولین نظام اسلامی باعث غافل شدن از متن خدمت به مردم می شود"