دوئل مذهبی با مذهبی؛ یا تعامل بر مبنای قانون؟

شوشان ـ مسلم سلیمانی :

اعضای محترم شورای شهر اهواز، مردم نجیب اهواز و تشکلهای مذهبی – مساجد

با تقدیم احترام و سلام

مدتی است کشمکش و دو دستگی در میان اعضای شورای شهر اهواز باعث عقب افتادن بسیاری از امور مربوط به خدمات شهری و هزینه های فراوان مادی و معنوی به مردم اهواز و بیت المال شده است لذا این تنازع باعث از بین رفتن ابهت و جایگاه شخصیتی افراد و شورا شده است که لازم است هر چه زودتر این تنازع پایان یابد (و اطیعوا الله و رسوله و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم. 46 انفال)همه اعضای 13 نفر شورای شهر از بچه های مذهبی و با سابقه هستند که با شعار عدالتخواهی، شفافیت و... آمده بودند الان در یک موضوع مربوط به شرایط ادامه کار شهردار با چالش جدی مواجه هستند... امیدوارم این نوشته اثر خود را در جلسه فردا (دو شنبه 9 بهمن) بگذارد و به این دو دستگی پایان داده شود و به جای آن تصمیمی گرفته شود که منشاء وحدت و دوستی شود و در عین حال افکار مطالبه گران و خواسته آنها را نیز راضی نماید.

دوستان شورایی

شما هم مثل گذشته گان و آیندگان می آئید و می روید اما «نام نیکی گر بماند زآدمی- به کز او ماند سرای زرنگار». شما سه راه در پیش روو دارید که هر کدام را برگزینید قطعا آثاری دارد.

یک: راه دو دستگی و لج بازی

این راه سرانجام خوبی ندارد. قرآن می فرماید اگر واقعا مطیع خدا و رسول (ص) هستید از تنازع و دو دستگی پرهیز کنید زیرا ابهت و ارزش خودِ شما از بین می رود...

شما به خداوند و شرف انسانی سوگند یاد کردید که:

1.حفظ امانت و انجام بهتر وظایف...

2.رعایت قانون اساسی و سایر قوانین...

3.در همه زمینه ها عدالت و انصاف را رعایت کنید

4.صرفه و صلاح و پیشرفت امور شهر و شهرداری اهتمام داشته باشید.

حال بفرمائید لج بازی (ولو شما درست می گوئید و تیم مقابل اشتباه می کند) با کدام یک از مواردی که سوگند خوردید منطبق است؟!

دوم: حرمت به دموکراسی

شما که با رای مردم و با تفاضل آرا بالا آمدید، حال همین فرمول می گوید باید در جلسات شورا حاضر شوید ولو نتیجه آن باب میل شما نباشد!

چه توجیه عقلی، شرعی و قانونی دارید در جایی که مصوبات با اکثریت آرا هست، بگوئید: تا زمانی با دموکراسی و اکثریت همراه هستید که باب میل شما باشد و اگر نبود، بزنید زیر میز و همه چیز را خراب کنید؟!

واقعا چه استدلال قانع کننده ای هست؟

سوم: تمکین به قانون

تمکین به قانون بهترین راه تعامل است. مگر «سیاست ما عین دیانت ما» نیست؟! آیا همیشه باید قانون بر طبق میل من! باشد؟

در موضوع عزل آقای شهردار دو مطلب وجود دارد:

7نفر می گویند: آقای شهردار یکی از شرایط ادامه کار (عدم سکونت خانواده اش در اهواز) را از دست داده است. و دلائلی دارند.

6نفر می گویند: آقای شهردار مجوز دارد. و باز دلائلی دارند.

خب، جای طرح ادله و تفاهم در پارلمان شهری است نه در خارج آن. قطعا افکار عمومی و رسانه ها درکِ فهم ادله دو طرف را دارند. جدای از اینکه چه چیزی تصویب می شود اما همه شما بچه های همین شهرید! کسی که بدون دلیل حرف بزند بدون شک رسوای افکار عمومی خواهد شد. و افکار عمومی دادگاه سختی است!!!

از طرف دیگر

همه شما وابسته به جریان مذهبی هستید. هر کدام فراقانونی عمل کنید محکوم به سهم خواهی می شوید و علاوه بر آن نمایندگان خوبی برای بچه های مذهبی نخواهید بود! و در افکار عمومی جا می افتد که «آنان که دنبال عدالت و شفافیت بودند، خود غیر عادلانه و غیر شفاف عمل کردند»

سخن آخر

جناب دادستان محترم اهواز

چنانچه قرار باشد جلسات شورا آبستراکسیون شود، شما باید به عنوان مدعی العموم ورود کنید و به این دو دستگی بر اساس مُرّ قانون پایان دهید که مردم اهواز و مطالبه گران بدون شک دو دستگی را نمی خواهند و در عوض آرامش و کارآمدی را در آستانه انتخابات و حوادث آخر سال خواستار هستند.

به امید آنکه فردا همه این 13 نفر حاضر شود و بدور از هر گونه حِقد و کینه، و تعصبات خارج از وظایف نمایندگی، بهترین تصمیم را برای شهر بگیرند و الا

«چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست – آن به، که کار خود به عنایت رها کند

حالی درون پرده بسی فتنه می رود – تا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند»