انتخاب؛ با طعم موسیقی بندری امید جهان

 قریب سه روز دیگر تا پایان ماراتن تبلیغاتی نامزدهای جلوس بر صندلی های بهارستان باقی مانده. ۱۱ اسفند، راه یافتگان به دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی مشخص می شوند و احتمالا هواداران کاندیدای پیروز چند روزی را سرمست از این پیروزی جشن خواهند گرفت اما طبق تجربه، همین افراد بعد ها جزو سرسخت ترین مخالفان همین کاندیدای راه یافته به مجلس می شوند. چرا که آن ها مدینه فاضله خویش را در راهیابی هم قبیله ای ؛هم عشیره ای و هم حزبی خود دانسته و پس از اینکه در می یابند از این کنده از پیش سوخته، دودی برای آن ها بلند نخواهد شد فریاد وا مصیبت ها سر می دهند.

اما نکته مهم این است که با توجه به بیش از ۴۵ سال از عمر انقلاب اسلامی ایران و تجربه برگزاری انتخابات های مختلف، چگونه می توان افراد صالح و کارآمد را به عنوان نمایندگان خود عازم ساختمان بهارستان کرده تا در آینده بتوانند از منافع استان دفاع کنند.

در این بین بسیاری از کاندیداها موفقیت خود را در ائتلاف دانسته و با ارایه لیست های مختلف و دخیل بستن به جریانات سیاسی، وارد میدان رقابت شده اند اما آنچه تجربه  نشان داده به هیچ روی نمی توان به ادعای کاندیداها در التزام به رویه سیاسی و یا اساسنامه های ائتلافی اعتماد کرد چرا که  زمان بخوبی نشان داد برخی کاندیداهای تکیه زده بر شعارهای سیاسی، هیچگونه اعتقاد و التزامی به لیست ائتلافی و نظامنامه سیاسی نداشتند.

لذا نخبگان و صاحبان اندیشه و قلم می بایست با رصد و بررسی درست از شرایط موجود و فارغ از بازی های سیاسی و علقه های قومی و قبیله ای، مردم را با کاندیداهای اصلح و دارای برنامه آشنا نمایند.

ناگفته پیداست مردم شریف خوزستان که همواره به رغم تمام مشکلات و معضلات اقتصادی، معیشتی همواره در صف اول دفاع از کیان مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده اند سزاوار بهترین ها هستند و دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود نخواهد داشت. خوزستان زخمی رنج و محنت کم کاری و اهمال است و در این بین نقش قانون گذاران بیش از دیگران در این بین آشکار است.

متاسفانه طی این چند روز از گذشت تبلیغات، آنچه که از سوی کاندیداهای حضور در رقابت نمایندگی مجلس نادیده گرفته شده اعلام برنامه بود و اینبار نیز مانند ادوار قبل شاهد هستیم بسیاری از کاندیداها بر موج احساسات قومی و عشیره ای سوار گشته و برای خود از این نمد کلاهی گشاد بافته اند.

متاسفانه در این دوره، علاوه بر شیوه های منسوخ و نخ نما شده تبلیغات که چهره شهر را کریه و بد منظر ساخته، راه اندازی کارناوال های  ایستا، با پخش موسیقی های گوشخراش تا پاسی از شب، تحت عنوان ستاد تبلیغاتی [که بیشتر مجالس عروسی را تداعی می کند] سوهان روح و روان شهروندان گشته است.

و صدالبته  در این بین افراد خوش فکر و توانمند زیادی هستند که توان پرداخت هزینه های سرسام آور تبلیغات نداشته و در عین شایستگی در رنگ و لعاب و سر و صدای ستادهای متمول دیگر رقبا در عزلت خویش و هواداران اندک شانس زیادی برای خود متصور نیستند. کسانی که نه ذغالی برای بساط کباب خوری هوادارانشان در کیسه دارند و نه اعتقادی به جذب هوادار با پخش موسیقی ۶ و ۸ بندری امید جهان در ستادشان...

۱۱ اسفند فرصتی است تا با انتخاب درست، آینده ای روشن برای استان عزیزمان ترسیم کنیم.