تاملاتی درباره کابینه پیشنهادی دولت چهاردهم و کناره گیری ظریف

شوشان ـ امید حلالی :

۱) ‏به سلامتی کابینه دولت ۱۴ معرفی شد. کابینه پیشنهادی البته ارتباط چندانی با مجمع مشورتی انتخاب وزرا نداشت همان طور که از اول مشخص بود. نهایتا چنین شد که در انتخابات ضمن بازتولید جریان اصلاحات و اعتدال، بعضی وزارتخانه ها برای رای آوری کابینه با توافق به افراد معتدل اصول گرا سپرده شد.

۲) ‏نخبگان باید کار خود را به درستی انجام دهند که یکی از سرفصل های مشترک فعالیت ها همانا تقویت جامعه مدنی ست و نظارت عمومی.
نخبگان نه دنبال صدارت و وزارت و وکالتند نه پیمانکاری!
بنابراین باید برگشت سر مواضع و کارهای قبلی خود و دولت و اموراتش را به اهلش بسپاریم.
کار فعالان نهادهای عمومی نظارت است و رصد، تبیین و رهیافت.

۳) ‏کابینه دولت ۱۴ متناسب با واقعیت های سیاسی جامعه بسته شده و اشکالی به کار پزشکیان نیست. اکثریت مجلس جریان اصول گراست. پزشکیان با طیف متعادل قالیباف تعامل کرده برای گارانتی رای آوری کابینه. او امید دارد با این ترکیب کلیت کابینه رای بیاورد و فضای مجلس را کاملن می شناسند. حمایتش کنیم.

۴) ‏مشکل ظریف در استعفای زودهنگام از دولت ۱۴ آن است که مدلی را برای بار اول جهت تعیین وزرا پیشنهاد کرد که فقط خودش بیشترین اعتقاد را به آن داشت و در بازه زمانی کوتاهی پروژه ای را استارت زد بدون اینکه واقعیت های چینش سیاسی کشور در سایر نهادهای تصمیم ساز و ناظر مانند مجلس با ترکیب راست و ... را در نظر گیرند.

۵) ‏محمدجواد ظریف دیپلماتی خوش صحبت، دانشگاهی، قد، دارای دوست و دشمن و حسود ولی سرجمع محبوب، ملی گرا و ایدئالیست است
مشکلاتش اما: خاطره محور است جای راهبرد گرایی. بیشتر دیپلمات است تا سیاستمداری کارکشته، زود رنج بودنش جای صبوری و مقاومت کار دست همه (خودش و ملت) می دهد و مجموعه این نقاط ضعف و قوت از او انسانی خود قهرمان پندار می سازد.
اما باید دانست که صبر و ظفر توامانند.

۶) ‏تا این دوره به یاد ندارم این همه امید و استقبال برای روی کار آوردن دولتی جهت عبور از تنگنا و بحران و امیدواری به آینده را (غیر از دولت سید خندان سید محمد خاتمی در ۲ خرداد ۷۶) و بلافاصله قرار گرفتن آن در معرض گسترده ترین انتقادات پس از معرفی کابینه !
قدری باید صبر کرد و وقت داد

۷) ‏در این چند دهه به ترتیب دولت های سازندگی، اصلاحات، مهر ورز، اعتدال، محرومان و حالا هم دولت وفاق پزشکیان بر سر کار آمده اند که از ابتدا هم در مناظرات خود را اصلاح طلب اصول گرا نامید. پایگاه و خاستگاه سیاسی او به درستی همان است که گفت و کسی نباید بر اساس سلیقه خود او را فرمت بندی و تفسیر کند و چینش و تصمیم و خط مشی از او بخواهد.
معنای وفاق هم کار جمعی ست با همه قوا و خطوط سیاسی و مجلس و نهادهای حاکمیتی
او نمی خواهد با سایرین اصطکاک یابد و دنبال اجماع سازی ست.
بنابراین خلف وعده ای از طرف پزشکیان رییس جمهور منتخب صورت نگرفته و باید به این دولت مجال داد و خوش بین بود.