سینه خواهم شرحه شرحه از فراق

شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :

*فَإِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ*

حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، آموزگار مکتب سرخ علوی، این قافله سالار شهیدان، همواره به ما می آموزد که از مردن در راه خدا نهراسیم.

*"الموت اَولی مِن رکوبِ العاری"*

در حقیقت سیدحسن نصرالله، با شهادت خود مصراع دیگر این بیت را اینچنین کامل کرده است.
مُردن بهتر از ذلّت است و خواری
از ما نداری غیر از این انتظاری

آری، سیدحسن نصرالله، مثلِ شهید بی‌گناهِ کربلا، سازش با اهل ستم را روا نمی داشت.زیرا، آن بزرگوار، یکی از شاگردان جان برکف و فداکار این مکتب بوده که مقام شامخش، آنچه در بیوگرافی ها آمده است بدرستی فراتر از عنوان شهید است.
پس هرآئینه، در تالم جانگداز شهادتش، گریستن، سینه زدن و ماتم گرفتن، نتواند بر اندوه جانگداز ما بکاهد. بلکه بر همه ی دوستداران آن فقیه شهید، این فریضه واجب است که نگذارند پرچم *" فَإِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ "* به زمین بیفتد.
زیرا، نتانیاهو، آن شریر روسیاه تاریخ ، بعد از ترور سیدحسن نصرالله و یاران مجاهدش به طعنه و کنایه گفته بود : پس کجاست پیروزی حزب الله که دم از آن می زدید.
علی ایحال، بقول جوانان غزه ای، اکنون که مردی و مردانگی حزب الله لبنان در دفاع از مردم فلسطین بر همه ی اهل سنت عیان شده و با شهادت سیدحسن نصرالله و دیگر فرماندهان رده بالای حزب الله کامل گردیده است.
آری، این حجت انکار ناپذیر در صیحفه ی جهان اسلام ثبت ماندگار می گردد، تا این اعتبار گرانسنگ و پیروزی معنوی برای ما پیروان مکتب سرخ علوی از هر فتح الفتوح دیگری دلچسب تر باشد.

چون که گل رفت و گلستان درگذشت

نشنوی زآن پس ز بلبل سرگذشت

جمله معشوق است و عاشق پرده‌ای

زنده معشوق است و عاشق مرده‌ای
چون نباشد عشق را پروای او

او چو مرغی ماند بی‌پر وای او

من چگونه هوش دارم پیش و پس

چون نباشد نور یارم پیش و پس

عشق خواهد کاین سخن بیرون بود

آینه غماز نبود چون بود

آینه‌ت دانی چرا غماز نیست

زآن که زنگار از رخش ممتاز نیست