طنز/ فیش حقوقی رو می کنیم

انسان ها راجع به برخی چیزها خیلی کنجکاوند. یکی از این چیزها مثلا فیش حقوقی همدیگر است. خیلی ها دوست دارند اطلاع پیدا کنند که دیگران، سوای حقوق بشر، ماهانه در قبال کاری که می کنند، چقدر حقوق می گیرند یا در ماه چقدر درآمد دارند. به خاطر همین نیز، اگر رویشان نشود که رک سوال کنند، لابه لای مثلا احوالپرسی های صمیمانه، خیلی بااحتیاط و غیرمحسوس، دست به این فضولی که می خواهد خفه شان کند، می زنند.

ـ نعوذ بالله اگر خلق غیب دان بودی!... (این مطلب را نفهمیدیم کی گفت؛ اما هر که گفت، نگفت که مال خودش نیست و از مال شیخ شیراز، جناب سعدی است. لابد برای همین بود که گفت و در رفت!)

فقط خدا را صد هزار مرتبه شکر می کنیم که لااقل پرونده اعمالمان دست خودش هست؛ وگرنه بشر با این حس کنجکاوی مقرون به فضولی ای که دارد، بدش نمی آمد که هر از گاهی به پرونده اعمال دیگران نیز سرک بکشد و به پر و پای اعمال آنها بپیچد. بعدش هم اگر هوس کرد و کاره ای بود، نسخه آنها را بپیچد. در این صورت...

ـ کسی به حال خود از دست کس نیاسودی! ... (این مطلب را هم همان شخص قبلی که یک چیزی گفت و در رفت؛ دوباره سر از پنجره داخل کرد و این بگفت و دوباره در رفت. فلذا اگر غلط نکنم، باز باید که مال خودش نبوده باشد و مال همان جناب سعدی بوده باشد که ذکر خیرش داخل پرانتز بالا رفت. همو که با سخنانش عدل، توی خال می زد و در می رفت!)

یکی از این فیش های حقوقی که همواره محل کنجکاوی بوده، فیش حقوقی مسئولان و از جمله نمایندگان مجلس بوده که گاهی اوقات، حرف و حدیث هایی به دنبال داشته است. چنان که نمایندگان مجبور شده اند میزان حقوق دریافتی خود را اعلام کنند. این اتفاق مثلا در مجلس نهم افتاد و همه، فیش حقوقی خود را رو کردند. بعضی ها هم نیمرو! ...

استفهام از مجلس:

«مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس»

دوستان آیا حقوق خویش اعلان می کنند؟

در ادامه همین گونه کنجکاوی هاست که چند روز پیش نیز رسانه ای شدن فیش حقوقی یکی از نمایندگان مجلس (که اشاره می کنند، نماینده محترم بیجار بنده خدا بوده است)، بازتاب گسترده ای یافت. در فیش حقوقی این نماینده، حقوق پایه سه میلیون و 93 هزار و 450 تومان قید شده که همراه با حق اولاد و حق عائله مندی و جانبازی و سایر مزایا، نهایتا خالص دریافتی در فیش، سه میلیون و 293 هزار تومان ثبت و ضبط شده است.

بسته پیشنهادی: هر چند که اگر زیاد از حد به این موضوع گیر بدهیم، ممکن است که به اسم کنجکاوی، به فیش حقوقی خود ما نیز گیر بدهند؛ اما از آنجا که ما نیز چیزی برای پنهان و پوشیده داشتن نداریم؛ عرایضی در این خصوص تقدیم می کنیم:

1 ـ دعوت به همکاری: برخی از همکاران رسانه ای که فیش حقوقی رو می کنند، چنانچه از فقدان سوژه رنج می برند؛ در ساعات اداری می توانند با بنده تماس حاصل نمایند و به لحاظ سوژه، دست پر به محل کار خود برگردند. در عالم خبر، بی سوژه ای، مادر همه حاشیه سازی هاست. اگر همین الان برای ما حاشیه نساختند!

2 ـ بالا کشیدن حقوق: نباید دولت و ملت به سمتی حرکت کنند که حقوق دریافتی دیگران را پایین بکشند، بلکه باید رویکرد مالی به سمت و سویی باشد که نهایتا حقوق دیگران را که پایین است، بالا بکشد. معمولا دست فتاده را می گیرند می کشند بالا، نه دست بالایی را بگیرند بکشند پایین؛ که چه بشود؟...

3 ـ خواب بودن احتمالی: به نظر ما، برخی از دوستان که از شنیدن حقوق سه میلیونی نمایندگان جا خورده اند؛ احتمالا یک سی ماهی در خواب ناز بودند و نبودند. الان که بیدار شدند، با سکه 200 هزار تومانی رفته اند بازار که از آنچه دیده اند، تعجب کرده اند. توجیه شوند، متوجه می شوند که الان خیلی از مدیران ـ بخصوص در بخش خصوصی ـ حقوق چند برابر حقوق یک نماینده مجلس می گیرند. باور بفرمایید ما نه پدرمان نماینده مجلس بوده، نه یکی دیگر از اعضای خانواده، یا حتی از دوستان و نزدیکان. الکی کسی حرف درنیاورد. اگر کسی راست می گوید، کاری کند که حقوق مثلا من طنزپرداز را با حقوق نماینده مجلس یکسان سازی کنند. چه شد، همه در رفتند؟!...