سفر قهرمان

شوشان ـ فاضل خمیسی :

در نظر داشتم برای «تیتر» این نوشته از عبارت: «نگهبان لوله» استفاده کنم، عبارتی که اکثر روستاییان خوزستانی که لوله های نفت از کنار روستا یا منازلشان  گذر و در قدیم شرکت نفت برای آنها  شغلی با این عنوان تعریف کرده، استفاده که سفر قریب الوقوع رییس جمهور به استان و تکاپوی مسوولان محلی و  تحلیل های فضای مجازی باعث شد عنوان را از نگهبان لوله به «سفر قهرمان» تغییر دهم و تلفیقی مثل شعار وفاق رییس جمهور از آن بسازم:
  روزگاری خوزستانی بودن غرور آفرین بود، سرزمین ثروت های خدادادی!
  قدیمی ها تعریف می کردند آبادان و اهواز و خرمشهر و مسجدسلیمان و امیدیه و هفتکل و ... نماد تجدد و پاکیزگی و نظم بودند، شغل آنقدر وفور داشت که برای پیدا کردن «کار» کافی بود به شرکت یا سازمان یا اداره ای مراجعه کنی.

 نفت و گاز و ترقی با غرور مردم عجین و زندگی در خوزستان حتی برای پایتخت نشین ها یک «کلاس» به شمار میآمد، در مراجعه به خاطرات و زندگینامه های بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و کارآفرینان، اغلب آنها نه تنها تجربه ی زیستی خود را در خوزستان را مثبت قلمداد کرده، بلکه شروع پیشرفت و ترقی خود را مدیون زندگی در این منطقه از کشور ذکر کرده اند.
 

 وقتی ثروتِ نفت و توسعه ی ناشی از آن مایه ی غرور شد، همیشه خوف بود با تمام شدن نفت و منابع زیر زمینی غرور خوزستانی هم بشکند، مثل بسیاری از سرزمینهایی که با تعطیل شدن معادنشان سرزمینشان متروک  و خود نیز تصمیم به مهاجرت گرفته و غرورشان جای خود را به شرمناکی داد، اما با کمال تعجب این جابجایی غرور با شرم در زمانی در حال وقوع است که منابع زیر زمین خوزستان نه تنها کم نشده بلکه اکتشافات جدید بر«داشته و مخازن» افزوده است..
 قدیمی های استان نقل می کنند در گذشته  وقتی به استانی دیگر سفر میکردند وقتی از آنها محل سکونتشان پرسیده میشد و آنها میگفتند : خوزستانی! اغلب با عبارت:
 «خوش به حالتان» مواجه می شدند..
 اما الان وقتی جایی بگی خوزستانی:
 با عبارت «طفلکی» و نوعی «دلسوزی» مواجه میشوی... که تفسیرش می ماند برای بعد...
 می گویند دکتر پزشکیان هفته ی دیگر به خوزستان سفری ۳ روزه خواهد داشت و این سفر نقطه ی عطفی در تاریخ توسعه ی این استان به شمار می آید. تقریباً چند هفته ای است این سفر تبدیل به اولویت اول مسوولان استان شده، ستاد سفر و استقبال و تکاپویی که انگار قرار است معجزه ای رخ دهد. در صورتیکه آمد و رفت مسوولان کشوری باید آنقدر عادی و طبیعی انجام گیرد که بخشی از وظایف روزمره ی یک حکمران تلقی گردد تا رخدادی خاص که به ساعتها برنامه ریزی نیازمند باشد.
 رئیس جمهور در هیچ جای کشور مهمان نیست بلکه مسوولی است که برای نظارت و التیام امور باید پاسخگوی عملکرد کارگزاران منصوب خود باشد. ایجاد تشریفات زاید الوصف نه تنها باعث انحراف در اهداف ماموریت ها میشود بلکه موجب نوعی فاصله مندی میان مسوولان و مردم شده و نوعی
قهرمان پرستی را ترویج میدهد. انتظار از سفر رئیس جمهور به خوزستان و رفتار مورد انتظار از دولت چهاردهم برای این استان تحقق «بازگشت غرور خوزستانی است». غروری که طی سالها بی مهری سیاست ورزان و برنامه ریزان تک ساحتی مورد خدشه و آسیب قرار گرفته است.
 

شخصیت دکتر پزشکیان بسیار جدی است اما حرکات و حرف‌هایش به دلیل برخی خط قرمزها بیشتر «تکه ای» و «اشاره ای» بازگو می شود تا هم حرفش را زده باشد و هم اینکه بتواند از زیر بار مسوولیت حرفش شانه خالی کند!!  این بار از دکتر پزشکیان بعنوان یک کارگزار دلسوز نظام اسلامی و نه قهرمان انتظار است، خوزستان را در تمام زمینه ها ی توسعه ای دریابد و چنانچه موانعی برای توسعه ی این ثروتمندترین نقطه ی کره ی زمین وجود داشته باشد با شجاعت و صراحت و شفافیت مقابله و نشان دهد «خوزستان آباد» کلید واژه ی ایران آباد است.