شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :
آنچه جناب آقای دکتر افقه در تالار گفتگو در مورد توسعه ی خوزستان و مسیر آن بیان نمود یک سری مطالب تئوریک حوزه ی علوم انسانی در خصوص علم نوپای توسعه بود که قدمتی هفتاد ساله دارد. البته، درنزد کشورهای توسعه یافته نیز، چندان تقیدات عملی به الزامات آن در همه ی ابعاد، اعم از صیانت محیط زیست انسانی، پویایی فرهنگ مدارا، همدلی و همگرایی های جهانی و حتی مشارکت پذیری سالم تجاری مشاهده نمی شود وگرنه، ابنای بشر شاهد این همه جنگ های ویرانگر در گوشه و کنار جهان نبودند.
همان گونه که از نظر «کلمن»، توسعه ی سیاسی، چیزی جزء مراوده ی مستمر بین فعالیتهای ساختاری نیست که ظرفیتهای همگرا، الزامات برابری، پاسخگویی و سیستم سازگار شونده سیاسی را فعال می نماید و لذا، ما یک همه چه چیزی را نه در کشور خودمان هنوز تجربه کرده ایم و نه حتی آن را در خصوص جامعه پذیری کشورهای توسعه یافته بر اساس نظریه ی هانتینگتون، در قالب تفکیک ساختارهای سیاسی، مشارکت داوطلبانه، حکومت عقلایی و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مستمر بوضوح دیده ایم.
علی ایحال، توسعه ی خوزستان و مسیر آن، در چنبره ی وضعیت موجود نباید بدون رهیافت، رها گردد و معطل مباحث تئوریک کلان بماند. هرچند بدون هیچ تئوری منسجمی نمی توان مسیر توسعه ی خوزستان را ترسیم نمائیم. ولی بقول «ناپلئون بناپارت» یک کار غلط، بهتر از هیچ کار نکردن است پس اساتیدی چون دکتر افقه نباید از این که در استان همت و اراده ای بر انجام این مهم وجود ندارد دلسرد و نومید شوند و همچنین وزن تالار گفتگو را بر انجام این فریضه را، نیز ناکافی تصور نماید.