قلب مردم ايران، خانه ابدي بنان

در ابتدا: بي گمان خانه ي ابدي استاد بنان در قلب ملت ايران است و با تخريب خانه ي سيماني ايشان! طنين صداي مخملي و جاودانه ي استاد بنان هرگز از يادها نخواهد رفت، و هر روز كه از عمر گرانمايه ي مردم ايران مي گذرد، ياد و خاطره ي خوانش ايشان از سرود مرز پرگوهر ( سروده ي حسين گل گلاب) جاودانه تر مي شود.

در ادامه: اما مردم ايران همچنان اميدوارند كه متوليان فرهنگ و هنر ايران زمين، دست‌كم قدر و منزلت بزرگان اين مرز و بوم را بدانند و مكان هايي را كه آنان روزگار در آن سپري كرده اند، به اماكني فرهنگي و موزه اي بدل سازند تا فرزندان اين مرز و بوم با حضور در اين اماكن، از فضاي هنري و مادي زندگي اين بزرگان الهام گيرند و درس آموزند.

در ميانه: هرچند اين انتظار در شرايط كنوني چندان واقع بينانه به نظر نمي رسد و بازيگر بزرگ زنده اي چون استاد انتظامي هم با پي گيري هاي مدام خودش( براي تبديل خانه اش به خانه اي فرهنگي و موزه اي) همچنان از سوي زعماي سياسي به بازي گرفته مي شود! ولي متوليان فرهنگ اين ملت بايد بدانند كه اثرات ايجاد چنين مكان هاي فرهنگي اي، مي تواند بسي فراتر از انتظارات آنان باشد!

در پايان: شايد به هيچ وجه احتياج به تاكيد اين امر نباشد كه حالا ديگر به هر گوشه و كنار خياباني( در هر شهري!) كه نظر بيندازيد، قليان سرايي به شما چشمك مي زند و شما را به كشيدن قليان دعوت مي كند! و هر روز هم بر تعداد اين قليان سراها افزوده مي‌شود! و عجيب اين كه گشايش اين قليان سرا ها چندان متوليان ما را نگران نمي‌كند(شايد هم مي كند و نمي توانند كاري بكنند!) و عجيب تر اين كه گشايش اين قليان سراها، چندان متوليان فرهنگ ما را ترغيب نمي كند تا با حمايت از بزرگان فرهنگ و هنر و ادب اين ملك، و تبديل خانه هاي شان به اماكن فرهنگي! جوانان را ترغيب به رفتن به چنين اماكن و موزه هايي كنند! و رقيب و بديلي براي اين قليان سراها باشند!