سکوی صعود یا سرازیری سقوط ؟

شوشان / میثم موسوی : فعالین سیاسی و کنشگران اجتماعی که دستی هم در بازی شطرنج دارند بخوبی از وضعیت حال حاضر شورای شهر و شهرداری اهواز آگاهی دارند و می دانند وضعیت موجود ماحصل چه عامل و حرکت هایی ست.

در شطرنج حالتی وجود دارد که مهره اصلی یکی از طرفین بازی در حالتی قرار می گیرد که نه راه پیش دارد و نه راه پس ، و تنها با یک حرکت دیگر مات می شود و بازی به فرجام خود می رسد. البته اگر بازیگر ، بازیگر قهاری باشد هم می تواند خود را از این حالت بغرنج برهاند و هم در نهایت پیروز نهایی لقب بگیرد.


چرا سید خلف موسوی می خواست شهردار شود؟
 سید خلف موسوی چند سالی بود که می دانست می تواند با همه ی دولت ها کنار بیاید چرا که دیگران در توانمندی هایش سخن ها گفته بودند. البته رفته رفته انتقادها شکل گرفت و گفته می شد که چگونه ممکن است فردی هم مدیر کارگزارانی ها در هشت سال دولت سازندگی باشد و سپس با همان کیفیت نیز توسط مشارکتی ها در هشت سال دولت اصلاحات به کار گرفته شود و از همه عجیب تر آنکه در  هشت سال دولت اصولگرای احمدی نژاد نیز نه تنها سمت انحصاری اش در فرمانداری ها حفظ شود بلکه به جایگاه مدیرکلی نیز ارتقا یابد.

از یکی دو سال پیش ، دیگر تکرار این موضوع " که سید خلف مردی برای تمام دولت هاست " نه تنها برایش فرمول پیشرفت محسوب نمی شد بلکه رفته رفته به گرانینگاه هجوم انتقادات به سمت وی و گذاشتن علامت سوال بزرگی جلو نامش نیز تبدیل شده بود. و شاید هم به همین دلایل بود که پس از نقل مکانش از فرمانداری آبادان ، ریاست اش بر صنایع و معادن خوزستان چندان طول نکشید و مجبور به ترک یکی از مهمترین سازمان های استان و نشستن بر صندلی ریاست اداره کلی کم اهمیت تر به نام تعاون و کار شد.

موسوی خود بهتر از هر کسی دریافته بود که با پایان دولت احمدی نژاد دیگر شانسی برای حضور در دولت بعدی نخواهد داشت و تعاملات همیشگی اش نیز نمی تواند او را در همان سطوح دولتهای گذشته حفظ کند. بنابراین با یک تغییر تاکتیک ،از هدفگذاری در انتصابات به رویکرد در انتخابات روی آورد.

شورای چهارم اهواز

شهرداری اهواز جایی بود که سید خلف می توانست با بهره جستن از تمامی تجربیاتی که پیش از آن در فرمانداری های چندین شهر و مدیریت دو اداره کل بدان دست یافته بود برای دست یافتن به آن استفاده کند که در این راستا نزدیک به یک سال پیش از برگزاری انتخابات شورا ، خود را مهیای نشستن بر صندلی مدیریت شهری اهواز کرده بود حال آنکه هنوز نه شورایی شکل گرفته بود و نه انتخاباتی برگزار شده بود اما نام سید خلف موسوی به عنوان شهردار آینده اهواز بیشتر از  نامهای دیگر دهان به دهان می چرخید...

با این وجود ، با برگزاری انتخابات و بیرون آمدن نام 21 عضو شورای شهر از صندوقهای رای، اولین کسی که متوجه شد با این ترکیب شورایی هیچ شانسی برای شهردار شدن ندارد،کسی نبود جز سید خلف موسوی.

اما دو دلیل باعث شد تا چرخ گردون چنان بچرخد تا در کمال ناامیدی،موسوی در تاریخ شانزدهم شهریور ماه و در همان اولین جلسه شورا ،با 14 رای به عنوان شهردار منتخب شورای شهر اهواز انتخاب شود.

دلیل اول این بود که از اکثریت 12 نفره شورا ، هفت نفرشان مدعی ریاست شورا بودند و هر کدام خود را ارجح تر از دیگری می دانست. هر چند اخباری نیز به گوش می رسید که از 5 نفر باقی مانده اکثریت 12 نفره نیز لیاقت خود را نه تنها در حد و قواره ریاست شورا بلکه در قامت شهردار شدن هم می دیدند اما به دلیل کثرت نامزدهای ریاست در گروهشان دیگر مجالی برای مطرح نمودن خود یا نمی دیدند و یا صلاح را بر آن نمی دانستند.

از سوی دیگر ، هر کدام از این 12 نفر ، خود گزینه ای برای تصدی شهرداری اهواز مد نظر داشتند که مطرح شدن برخی از این گزینه ها اصلی ترین دلیل از هم پاشیدن این جمع بود ؛ گزینه هایی چون سعید ممبینی ، حمید زنگنه ،اقبال محمدیان، محمد صفری و ...

تمام این موارد چنان حالت بغرنج و لاینحلی به وجود آورد که موجب چند دستگی این جمع 12نفره شد و شرایطی را رقم زد که اقلیت 6 نفره ترکیب 21 نفره ابتدایی شورا ، به اکثریتی منسجم تبدیل شدند.

 هر چند که در این بین نباید از نقش کلیدی یکی از اعضای شورای شهر که دارای بیشترین ارتباط و دوستی با سید خلف موسوی بود غافل شد. وی توانست با مهارتی مثال زدنی ائتلافی بین گروه 6 نفره و بخشی از گروه چند تکه شده 12 نفره با محوریت سید خلف موسوی به وجود بیاورد. گفته می شود اکثر وعده ها و قول های داده شده به نیابت از موسوی نیز از جانب وی به دیگر اعضا داده شده بود بگونه ای که برخی از اعضای شورای شهر اهواز ،قول و وعده داده شده از سوی این عضو شورا را قول و وعده سید خلف بشمار می آوردند.

این موارد موجب شد شورایی که تصور می شد به خاطر اختلافات عمیق حتی تا چندین ماه جهت انتخاب شهردار به توافق نرسند ، در همان جلسه اول آغاز بکار شورا، هم شهردار را انتخاب کنند و هم سرپرست را .

و بدین ترتیب سید خلف موسوی در حالی که برخی از اعضای شورای شهر اهواز حتی برای یکبار هم او را از نزدیک ندیده بودند با 14 رای موافق و 7 رای مخالف و بدون حتی یک جلسه ارائه طرح و برنامه در صحن علنی شورا ، جهت صدور حکم شهرداریش به وزارت کشور دولت حسن روحانی معرفی شد.

و اما نام و سوابق 7 نفری که به سید خلف موسوی رای ندادند :

1 – زیبا صالح پور - نفر اول برگزیده مردم اهواز در انتخابات شورا و عضو دوره اول شورا
2 – هدایت ممبینی - نفر دوم برگزیده مردم اهواز در انتخابات شورا
3 – سید جواد رضوی – مدیرکل پیشین آموزش و پرورش خوزستان
4 – حسین حیدری – مدیرکل پیشین امور شهری استانداری خوزستان
5 – اسکندر زنگنه – رییس کمیسیون برنامه و بودجه دوره سوم شورای شهر اهواز
6 – علی ناصری – از سرداران و آزادگان هشت سال دفاع مقدس
7 – آذر زمان پور – کاندیدای پیشین مجلس از حوزه انتخابیه اهواز

و کسی که بیش از همه از وزن بالای سیاسی و اجتماعی "هفت مخالف "به خوبی واقف بود کسی نبود جز خود سید خلف موسوی . موسوی بخوبی می دانست که برداشتن علم مخالفت توسط هر کدام از این گروه 7 نفره ، به چه میزان می تواند به ترسیم تصویر منفی از وی در جامعه تاثیر گذار و هزینه بردار باشد. احتمالا بنا بر همین تحلیل بود که موسوی پس از انتخاب شدن به عنوان شهردار ، قبل از آنکه با موافقین خود جلسه بگذارد با مخالفین هفت نفره اش قرار ملاقات گذاشت.

شنیده های مستند از این جلسه حاکی از آن است که شرط گروه 7 نفره برای حمایت از سید خلف ،عدم اجابت به خواسته های فردی و شخصی موافقینش بود. هفت عضو مخالف ، صراحتا به او  اعلام کردند با وجودی که به او رای نداده اند اما تا زمانی که زیر بار خواسته های شخصی و نامعقول اعضای شورای شهر نرود از او حمایت خواهند کرد.

علت ترسیم این خط قرمز توسط اعضای گروه هفت نفره شورا این بود که اخبار حکایت از آن داشت که برخی از اعضای شورای شهر در نتیجه توافق بر سهم خواهی های شخصی حاضر به رای دادن به شهرداری سید خلف موسوی شده بودند.

از جمله آنکه یکی از اعضا با شرط تعیین شهردار منطقه 2 و دیگری با شرط مدیر شدن همسرش در پرسودترین سازمان شهرداری و یکی دیگر نیز با شرط استخدام 50 نفر از بستگان و اعضای ستادش و  دیگری نیز در اختیار گرفتن مدیریتهای حوزه خدمات شهری و آن یکی.... حاضر به رای دادن به سید خلف شده بودند.

با تمام این اوصاف ، سید خلف موسوی که بدون ذره ای نقطه ی تاریک و مبهم در کارنامه مدیریتی خود ، یکی از موفق ترین مدیران خوزستان محسوب می شود ، به خوبی می دانست در صورت اجابت این خواسته ها تمام وجهه 20 ساله اش یک شبه زیر سوال خواهد رفت به خاطر همین در گام اول به قول خودش به گروه هفت نفره شورا پایبند ماند و از انتصاب گزینه یکی از موافقین خود سرباز زد و تن به انتصاب تحمیلی در یکی از معاونت ها نداد.

 موسوی خود بهتر از هر کس دیگری از سرنوشت برخی از شهرداران گذشته اهواز که امروز با قرارهای وثیقه میلیاردی در مراجع قضایی به سر می برند و منتظر صدور حکم خود هستند اطلاع دارد. و باز هم اوست که بهتر از دیگران از سرنوشت برخی از شهرداران اهواز که امروز نام شان به نیکی یاد می شود و شبانه روز از منافع شهر و مردم پاسداری کردند و در پیشرفت اهواز کوشیدند ، آگاه است.

سید خلف تا لحظه نگارش این مطلب نشان داده که منافع مردم را بر منافع شخصی عده ای ترجیح می دهد و امید است همین راه را در ادامه نیز پیش گیرد...

یادمان باشد که صندلی شهرداری اهواز همیشه یا سکوی پرتاب به سوی موفقیت بوده است یا سرازیری سقوط به ناکجا آباد....