ادب نامه ای خطاب به استاندار اصفهان

هفته گذشته رسول زرگر استاندار اصفهان و استارت زننده طرح انتقال آب کارون به اصفهان در زمان صداراتش بر مسئولیت معاونت آب وزارت نیرو در دولت نهم، در اظهار نظری گرد هم آمدن متمدنانه و منطقی مردم خوزستان در کنار کارون بمنظور نجات این رودخانه از هرگونه تعدی را اقدامی «غیر متمدنانه» خواند!

این در حالی است که خوزستانی ها و استاندارشان به صورتی ادیبانه و صد البته متمدنانه در کنار کارون گرد آمدند و حرکت زیبای شان آن قدری جلوه داشت که معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به خوزستان آمد و کنار آنان ایستاد و عکس یادگاری انداخت.

نگارنده در این نوشتار بر آن است که به استاندار اصفهان یادآور شود (البته با ادب!) به راستی خوزستان چیست و کیست...!؟

(خ): یعنی خوزستان سرزمین «خطیبان» بنام و عالمان برجسته شیعی و زاهدی همچون: بهبهانی ها، جزایری ها، ، شوشتریها، کرمی ها، انصاری ها و شفیعی ها...
(و): یعنی خوزستان و خوزستانی های «وفادار» به انقلاب و آرمان میهن اسلامی نظیر فرماندهان رشید شهید: علی هاشمی، داغری، شمخانی، علم الهدی، معماری، دقایقی، جهان آرا و بقایی و در همه سال میزبان بی ریای راهیان سرزمین نور.
(ز): یعنی خوزستان «زرخیز» با مواهب خدادادی و ظرفیت های بی بدیلش.. تغذیه کننده اقتصاد کشور بوسیله «نفت» و «نیشکر» یا همان طلای سیاه و طلای سفید و...
(س): یعنی خوزستان« سیراب» کننده معرفتی ایران زمین و در این وصف همین بس که معمار کبیر انقلاب فرمود: خوزستان دین خود را به اسلام ادا کرد و مقام معظم رهبری امام خامنه ای عزیز آن را «دروازه ورود تشیع» می خواند.
(ت): یعنی خوزستان سرزمین «تمدن» هزاران ساله که مصداق آن خوانده شدن به عنوان مهد تمدن هخامنشیان، عیلامیان، مدفن دانیال پیامبر (ع)، جایگاه دانشگاه جندی شاپور پیش از اسلام و شهر باستانی «شوش» است و باقی اش را عالمان به علم و تاریخ مفصل می دانند!
(ا): یعنی خوزستان «آباد» کننده میهن با مایه حیات زمینی ها، همان «آب» که برایش آقا بالاسر پیدا شده... ! و «تابنده نور» بر کل کشور با کسب مقام اول تولید برق ایران و تأمین 95 درصد از انرژی برق آبی کل کشور .
(ن): یعنی خوزستان سرزمین «نخل و بلوط» و مظهر زیستگاه، اتحاد و رنگین کمان اقوام ایرانی... مردمان دیار نخل که «حماسه جهاد عشایر» را در برابر متجاوزان انگلیسی آفریدند و به دنیا ثابت کردند عرب ولایتمدار ایرانی سنگربان دلیر دروازه ورود تشیع است و مردمان دیار بلوط که در آوازه تاریخی شان همین بس که در راه آرمان وطن و در عهد مشروطه «سردار اسعد بختیاری» فرمانده طهران گشای داده اند.
با این توصیف پرواضح، بی پرده می گویم؛ مردمان دیار خوزستان ولایی امیرامؤمنین (ع) هستند که در نهج البلاغه می فرماید:« اگر برکه آبی در جایی جاری شد نخست مردمانش سیراب شوند، سپس دیگران». اما مردم کریم این دیار با وجود همه کاستی ها و برخی بی مهری ها! کریمانه با آب، نفت، برق، فولاد، گاز، میوه، گندم، آبزیان، صنایع مادر و.. کل ایران زمین از جمله دیار زیبای اصفهان را تغذیه نموده لیکن هیچ وقت بی اخلاقی ننموده است.

مردم ولایی خوزستان، اظهار نظر آقای رسول زرگر استاندار اصفهان که قلب های عرفانی شان را جریحه دار نموده به حساب مردمان نجیب و با اخلاق اصفهان نمی گذارند و فقط از روی یادآوری به این «دولتمرد عدالت محور و مهر ورز دیروز و وتدبیرگر و و امید افزا امروز» (!) یادآور می شوند بلوغ اجتماعی و سیاسی یعنی از قيمتي ترين سرمايه ها و ميراث هاي حيات آدمي ادب است و به قول معروف:« ادب مرد به ز دولت اوست!». والعاقبه للمتقین.