شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۶۱۰۴
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۳
حمیدرضا ترقی عضو حزب موتلفه اسلامی بر این باور است که ادبیات منتقدان و کنایه زنندگان به دولت در ممکن است در فضای مجازی طرفدارانی داشته باشد اما در فضای علنی کسی جرات نمی کند از اینگونه ادبیات استفاده کند؛ چرا که افکار عمومی اینگونه ادبیات را نمی پسندد.

پس از هشدارهای بیلبوردی به تیم مذاکره کننده حالا نوبت به ارسال پیام های کنایی رسیده است. پیام هایی که این روزها توسط ایمیل های گروهی، برای اهالی رسانه و سیاست ارسال که متن آنها پر از کنایه به روحانی، مجموعه دولت و البته دیپلمات ها است. 

سروده هایی نظیر «جنگ با دشمن غدّار جگر می خواهد، مرد می خواهد و تدبیر دگر می خواهد، با کلید آمده ای در وسط معرکه ای، که کمی غیرت و شمشیر و سپر می خواهد» در کنار دیگر اشعاری که رسما تهدید به انتقام گیری از تیم مذاکره کننده هسته ای می کند و در بخشی از آنها آمده: «ما ز خون شما نمی گذریم، شهدا انتقام می گیریم، پای میز مذاکره بروید، از شما انتقام می گیریم.» این پیامک های کنایی چه چیزی را هدف گرفته اند؟ علت بروز اینگونه رویکرد انتقادی نسبت به توافق ژنو چیست و چه عواقبی در بر دارد؟

اینگونه رفتارها موجب تضعیف نظام می شود

حمیدرضا ترقی معاون بین الملل حزب موتلفه اسلامی در گفتگو با فرارو گفت: «واکنش های مجازی به توافق ژنو دلیل روشنی است بر اینکه افکار عمومی جامعه در شرایط کنونی پذیرای این نوع واکنش های تند نیست.»

وی ادامه داد: «یقینا نقدها و انتقادها نسبت به توافق ژنو هر چه در رسانه های غیر مجازی و مکتوب صورت بگیرد طبیعتا پذیرش بیشتری در داخل جامعه دارد و امکان تضارب آراء را بیشتر فراهم می کند.»

وی افزود: «به هر روی مخالفین توافق ژنو در حال حاضر نمی توانند نگرانی خود را از این توافق ابراز کنند چراکه تیم مذاکره کننده مورد حمایت مجموعه نظام است.»

این فعال سیاسی اصولگرا اظهار کرد: «نحوه برخورد یک سویه آمریکا با توافق ژنو اگرچه از سوی مسئولین تیم مذاکره کننده و وزارت خارجه مستمرا تکذیب می شود و مورد انتقاد قرار می گیرد اما تهاجم غربی ها به خصوص آمریکا در خصوص برداشت یک سویه خود از توافق ژنو مورد نگرانی جامعه و بسیاری از دلسوزان کشور شده است.»

وی ادامه داد: «از سوی دیگر به نظر می رسد بخشی از توافق ژنو همچنان در داخل جامعه مبهم است و توضیحات مسئولین وزارت خارجه هنوز توضیحات اقناع کننده ای نیست و لذا چنین بهانه ای را بوجود آورده تا عده ای بتوانند اصل مذاکرات ژنو را زیر سوال ببرند و این نرمش قهرمانانه را در حال انحراف جلوه دهند.»

ترقی در پاسخ به این سوال که آیا رویکرد این افراد قابل توجیه است؟، گفت: «به هر حال راه برخورد باید همراه با اقناع افکار عمومی باشد و با تبیین مسئله برای افکار عمومی جلوی این روند و برداشت ناصحیح آمریکا از توافق را گرفت.»

وی ادامه داد: «اگر این آگاهی بخشی به جامعه توسط وزارت خارجه صورت نگیرد جامعه به سمت دودستگی نسبت به این موضوع پیش خواهد رفت. تاکنون موضوع هسته ای در کشور ما محور وحدت و انسجام ملی بوده و اگر این روند به وسیله استکبار جهانی دنبال شود که بخواهند برداشت دوگانه ای از توافق ژنو ابراز شود همین عامل وحدت می تواند به یک عامل تفرقه تبدیل شود.»

ترقی در پاسخ به این سوال آیا برای انتقاد از توافق ژنو کاربرد ادبیاتی توام با تهدید صحیح است؟، گفت: «حالا اینها کی هستند که بخواهند تهدید کنند؟ نظام که با 4 تا شعر متزلزل نمی شود.»

وی ادامه داد: «این ادبیاتی که در فضای مجازی به کار رفته آنقدر ارزش ندارد که ما بخواهیم وقت خود را صرف آن کنیم که آیا تهدیدی برای مسئولین وزارت خارجه محسوب می شود یا خیر؟ این ادبیاتی است که ممکن است در فضای مجازی طرفدارانی داشته باشد اما در فضای علنی کسی جرات نمی کند از اینگونه ادبیات استفاده کند؛ چرا که افکار عمومی اینگونه ادبیات را نمی پسندد.»

وی افزود: «انتظار ما این است که اگر نقدهایی نسبت به توافق ژنو وجود دارد و موجب نگرانی و دغدغه برخی افراد شده است در فضای علنی و مکتوب بیان شود و وزارت خارجه و مسئولین تیم مذاکره کننده نیز پاسخ آنها را بدهند تا ابهامی در افکار عمومی جامعه باقی نماند.»

این عضو شورای مرکزی حزب موتلفه در پایان تصریح کرد: «لذا بنده با این شیوه که برخی افراد در پیش گرفتند موافق نیستم و معتقدم اینگونه رفتارها موجب تضعیف نظام می شود و تفرقه و اختلاف را در جامعه ایجاد می کند.»

به دنبال تهییج احساسات هستند

اما دکتر محمد جواد حق شناس استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با فرارو گفت: «اصولا دولت ها منتخب مردم هستند و طبیعی است که دولت ها این اختیار را دارند که در چارچوب قانون اساسی و برای ارتقای منافع ملی به هر عملی چه در حوزه داخلی و چه در حوزه سیاست خارجی دست بزنند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: «نگاه دولت فعلی به سیاست خارجی از قبل انتخابات کاملا شفاف بود و به نظر من اصلا یکی از دلایلی که این دولت انتخاب شد رویکرد خرد محور و مبتنی بر منافع ملی و دوری از فضای تنش زایی بود که در نتیجه رفتارهای دولت گذشته به سمت یک تقابل عمومی با جهان خارج و قدرت های بزرگ شکل گرفته بود.»

وی افزود: «لذا رفتار دولت از یکسو بر اساس خواست اکثریت ملت است و از طرف دیگر مورد تایید رهبری است و تصمیم گیری های دولت با پشتوانه حقوقی، سیاسی، اجتماعی و تدبیر و خرد همراه است.»

حق شناس اضهار کرد: «اما از سوی دیگر عده ای مخالف این توافق هستند که در چارچوب قانون این مخالفت حق آنها است و می توانند مخالف باشند. کما اینکه در مجلس و اظهارنظر شخصیت های شاخص شاهد ابراز نقد نسبت به تصمیم دولت هستیم که یک امر پذیرفته شده است.»

وی ادامه داد: «اما زمانی که مخالفت ها از حالت یک نقد عاقلانه و منطبق بر منطق فاصله می گیرد و وارد فضای احساسی و تهییج احساسات می شود نگران کننده می شود که بخواهند بر اساس سوءاستفاده از احساسات مجموعه ای که عموما ممکن است جوان باشند فضای نقد را از یک فضای گفتمانی و حرکت در چارچوب منافع ملی خارج کنند و به سمت واکنش های هیجانی و احساسی ببرند.»

وی افزود: «در این فضا ممکن است عده ای ناخودآگاه تحت این هیجانات قرار بگیرند و دست به اقداماتی بزنند که فضای کشور از یک فضای عادی خارج و وارد فضایی امنیتی شود.»

این استاد دانشگاه تصریح کرد: «مسلما حرکت در این مسیر به سود هیچ کس نیست و عواقب به شدت غیر قابل پیش بینی را به دنبال دارد. لذا به نظر من اینگونه اقدامات بیشتر در جهت تهییج احساسات به خصوص جوانان است و مبتنی بر عقل و خرد گرایی نیست.»
comment
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
انتشار یافته: ۱
comment
comment
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۵۹ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۱
comment
0
0
comment به نظره من ما نباید چوب لای چرخ همدیگه بگذاریم، دولت یعنی مردم ، مردم یعنی دولت ما همه باید به هم کمک کنیم
نباید برای کسانی که در کشور تلاش میکنند که معیشت مردم را درست کنند خط نشان بکشیم باید با همفکری مشکلات کشور را حل کنیم اگر مخالف هستیم نباید همدیگر را بکوبیم
همه ی ما یک خانواده هستیم در مشکلات و سختیها پشت هم باشیم نه مقابل هم ، اگر مقابل هم قرار بگیریم دشمن راشاد کردیم و این باعث میشه ضعیف بشیم.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار