دومين جمعه ماه مهر روز برگزاري مراسم سنتي مذهبي قاليشويان درآستانه امامزاده سلطانعلي بن محمد باقر (ع) در مشهد اردهال شهرستان كاشان است كه بايد گفت يگانه مراسم مذهبي مي باشد كه با تاريخ شمسي برگزار مي شود .

امسال توفيق اين را داشتم كه در این مراسم شركت كنم و از نزديك تكان دادن چوبهاي دستي را كه نشانه مقاومت و پايداري و خونخواهي مردم است مشاهده كنم و صداي فرياد يا حسين را بشنوم و سينه كوبان بر مظلوميت اهل بيت (س) اشك بريزم و با خيل بيشمار مردم خداجوي آن ديارعزاداري كنم و در مراسم پر شور و سازنده نمادين تشييع و ندفين حضرت سلطانعلي بن محمدباقر (ع) كه نسل به نسل از هزاران سال پيش برجاي مانده است حضور يابم و بتوانم با آب چشمه امامزاده حسين خاوه كه در آن باوري بزرگ تاريخي نهفته است وضو بگيرم و در كنار امامزادگان نماز بخوانم .

مراسم قاليشويان يك درس بزرگ است كه مقاومت و ايستادگي و قدرشناسي را منتقل مي سازد و سرشار از معنويت و كرامت است كه بايد از اين واقعه درسهاي بسيار گرفت .

به همه كساني كه كار تربيتي مي كنند توصيه مي كنم دراين مراسم شركت نمايند و در روزهاي مختلف فرزندان خود را به مشهد اردهال ببرند تا راز ايستادگي بر عقيده و ايمان را بشناسند و براي مبارزه و اعتلاي معنويت در جامعه تلاش كنند ، پس از برگزاري مراسم قاليشويي مردم كاشان سه روز به عزاداري مي پردازند كه در اين روزها يك اتفاق پنهان مي ماند و اما رازي نهفته در اين اتفاق مي توان ديد كه پيوندي عاشقانه با اين مراسم دارد .

دومين جمعه ماه مهر كه گاهي پانزدهم مهر مي شود روزي است كه شاعر آب و آينه سهراب سپهري پاي به اين جهان گذاشت و متولد گرديد همان مرد كمال طلب فروتني كه در كنار امامزاده طبق وصيت خودش آرميده است با سنگ قبري ساده بسان سخنانش و شعرهايش كه پر مفهوم تر از پيچيده ترين تعابير فلسفي بودند كه مشتاقان بسياري را بسوي خود مي كشد و بر كنار مزارش مي نشاند تا فاتحه اي برايش بخوانند .

سهراب سپهري در نيمه مهر متولد شد و من در همان شب ميلادش كنارش نشستم و با او گفتم به آرامي تا تنهايي اش را نشكنم و برايش فاتحه اي خواندم .وقتي پس از مراسم نزدش رفتم در يافتم كه سهراب با علم به عظمت اين آيين و با فهم اين واقعه و شناخت از باور كاشاني ها و جاذبه مذهبي اش كه جمع بيشماري را بسوي خود خواهد كشاند مي دانست از اين جمع بسياري بر مزارش گرد مي آيند و فاتحه مي خوانند و هر كس در كنارش مي نشيند زائر پاكيها است و رفيق معنويت است و اين رفاقتها خوشايند خواهند بود و هيچ قبرستاني چنين نخواهد بود كه مشهد اردهال است و انتخاب مدفن سهراب يك نگاه عميق معنوي و يك باور اعتقادي به شفاعت اهل بيت است ،انتخاب آگاهانه مدفن خويش سهراب را بيش از ديگران ماندگار ساخت و ارتباطش را با جامعه دوام و قوام بخشيد . فروش كتابهاي مربوط به سهراب در مراسم و استقبال مردم ،اثر گذاري اين انتخاب را آشكار مي سازد .

هفته دوم مهر براي كاشان يك تاريخ است سراسر داستان، سرشار از معرفت و معنويت كه نگاهها را به آن ديارمعطوف مي سازد و در اين نيمه كه ماه كامل مي شود و بر زمين مي تابد و شب مهتابي عاشقانه نجوا مي كند و چشمهاي زيبا پسند به قرص قمر دوخته مي شوند و همه جهان به تماشاي كاشان نشسته است سهراب همان كه در مشهد اردهال مدفون است متولد مي گردد و من توانستم امسال برگي از اشعار سهراب را زمزمه كنم و با حال محزون صدا كنم اورا كه گفت:

به باغ هم‌سفران

صدا کن مرا

صدای تو خوب است.

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است

که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید.

مشهد اردهال يك منظومه عاشقانه است كه با حسي خاص سروده شده است و براي ورود به آنجا نبايد شتاب كرد بايد نرم و آهسته رفت چون به سراغ سهراب مي رويد همان جا پر از آينه است و زلال چون آب، با نقاشي هايي كه زندگي را نشان مي دهند و اعجاز هشت كتاب كه اميد مي بخشند و گامها را براي پيمودن يك مسير مصمم مي سازند آنجا تصوير زندگي به زيبايي نقاشي شده است بايد براي زندگي كردن منظومه اردهال را از بر نمود و شعرهاي ديگر را خواند :

شب آرامی بود

می روم در ایوان، تا بپرسم از خود

زندگی یعنی چه؟

مادرم سینی چایی در دست

گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من

خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا

لب پاشویه نشست

پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد

شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین

با خودم می گفتم:

زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست