در فرایند اداره هر مجموعه انسانی از کوچکترین آن یعنی خانواده تا بزرگترین آن یعنی جامعه، نوع و چگونگی سیاستی که راهنمای عمل و رفتار مدیران و مسئولان قرار می گیرد؛ به مثابه یک نقشه راه می تواند آنان را در اجرای برنامه ها ، سربلند کند یا به شکست بنشاند.
به سخن روشن تر، سیاست های کلی که توسط بزرگان هر مجموعه انسانی ترسیم و به مدیران اجرایی و میانه در سازمان ابلاغ می گردد؛ سرنوشت افراد آن مجموعه را تعیین خواهد نمود.
بر این پایه، چنانچه آن سیاست ها، خردمندانه و همراه با دوراندیشی و رعایت ظرفیت های آن مجموعه انسانی باشد؛ آن سیاست ها با موفقیت روبه رو می شود و ناهنجاری و مشکل پیچیده ای به وجود نمی آید ولی اگر آن سیاست ها با بلند پروازی و بر پایه توهم و برداشت های نادرست از واقعیات طراحی شده باشد؛ قطعا به شکست می انجامد.
از سوی دیگر، امروز گاه و بی گاه واعظان و خطیبان و اصحاب رسانه ها در کشورمان ، لب به شکوه و شکایت از وجود ناهنجاری ها و مشکلات مزمنی می گشایند که مردم از آنها رنج های فراوان می بینند و با آنها دست به گریبان هستند.
این در حالی است که ایشان یا کمتر به ریشه ها و علل پیدا شدن این مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی اشاره می کنند یا تنها به بررسی سطحی و عوامانه بسنده می کنند یا اصلا به واکاوی ریشه ها نمی پردازند. گویی این واعظان و خطیبان و منتقدان وضع موجود، به دنبال این هستند که از خویش رفع تکلیف کنند و به مردم بگویند که ما مشکلات شما را مطرح کردیم.
واقعیت این است که برای واکاوی علل بروز ناهنجاری ها و یافتن راه حل هایی برای پایان دادن یا کاستن از آن مشکلات ، باید به سراغ سیاست های کلان در اداره داخلی و خارجی کشور رفت و مفید یا زیان بخش بودن آن سیاست ها را در ترازوی نقد عالمانه و بی طرفانه قرار داد در غیر این صورت مشکلات هر روز رو به فزونی می گذارد و دامنه زیان های آن، دامن جامعه را بیش از گذشته خواهد گرفت و از دست مدیران میانه حتی مسئولان بلند پایه نیز کاری بر نخواهد آمد.
به نظر می رسد که بر همه و تمامی سیاست ها ی کلی نمی توان همچنان پافشرد و انتظار داشت که با چنگ زدن و رو آوردن به راه حل های سطحی و عوامانه و نادرست ، از چنبره و گردنه های سخت مشکلات، به آسانی و بدون پرداختن هزینه های گزاف معنوی و مادی بتوان عبور کرد.
به جای کوچک شمردن خدمات دولت های قبل به فکر تحقق سیاستهای پیش رو باشید. و واعظان و خطیبان و منتقدان را دشمن مپندارید که آگر نباشند مشکلات دست نخورده بر روی زمین خواهند ماند.
علی (ع) در حدیثی گهربار می فرمایند : هر کس از وقایع گذشتگان عبرت بگیرد بینا می شود ، کسی که بصیرت و بینایی پیدا کرد می فهمد ، و آنکس که فهمید عالم می شود.
راه حل شما برای برون رفت از مشکلاتی که آنها را مزمن توصیف فرموده اید چیست؟
ایشان تلویحا گفته اند چه باید کرد. مشکلات رو به تزاید فعلی حاصل سیاست های کلان کشور است. لذا
هر ارزیابی بدون توجه به این واقعیت به مزمن تر شدن مشکلات می انجامد. پس راه حل ارزیابی و تصحیح سیاست های کلان است. اما آیا این شدنی است؟؟