متاسفانه با چنین وضعیتی و مدیران ضعیفی که در استان وجود دارد هیچ وقت نمی توانیم شاهد این باشیم که چنین مدیرانی استان خوزستان را به سمت توسعه سوق دهند.
وقتی صحبت های مهندس نورالله حسن زاده رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت خوزستان را مبنی بر اینکه از 150 طرح بزرگ صنعتی تولیدی مصوب شده در صندوق توسعه ملی سهم خوزستان صفر می باشد را مرور می کنم، غیر از افسوس و ناراحتی چیزی عایدم نمی شود و جدای از این، موضوعی به نام خوزستان دومین استان واریز وجه و سپرده در بانکها به شمار می آید ناراحتی مان دوچندان می شود.
در همین رابطه دکتر مرتضی افقه عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در رابطه با دلایل موضوع مطرح شده از سوی رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت خوزستان به خبرنگار فرهنگ جنوب گفت: یکی از مهمترین دلایل عقب ماندگی خوزستان نسبت به سایر استانها بانکها و عدم پرداخت تسهیلات به بخش های خصوصی و فعالیت های اقتصادی است، در غیر این صورت چرا باید خوزستان در مقایسه با تمامی استانها دارای ضعف ها و عقب ماندگی هایی باشد که بعضا آن استانها حتی نیمی از ظرفیت های خوزستان را دارا نیستند.
وی بیان داشت: ریشه این عقب ماندگی هم متاسفانه در بی تدبیری مدیران استانی است، زیرا در 2 دهه گذشته هیچ مدیر توانمندی در خوزستان بر سرکار نیامده که بتواند مشکلات خوزستان را مرتفع نماید و همطراز با نیازهای استان باشد و همین مسئله باعث شده همیشه مدیرانی در استان روی کار باشند که احساس خودکم بینی با سایر مناطق داشته باشیم.
افقه ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر اغلب مدیران خوزستانی تنها به فکر خودشیرینی و راضی نگه داشتن مدیران تهرانی هستند و بعضا این اتفاقات باعث ضررهای زیادی به مردم خوزستان شده است، به طور مثال در زمانی که من مدیریت در خوزستان داشتم طبق آماری متوجه شدم که مسئولین اداره مالیات خوزستان بیش از ظرفیت تعیین شده و بعضا تا صد در صد از واحدهای صنعتی و واحدهای خصوصی مالیات گرفته اند و به این مسئله افتخار هم کرده اند و تیرخلاص به بسیاری از واحدهای تولیدی زده اند و این مایه تاسف است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز خاطر نشان ساخت: استان خوزستان برجسته ترین استان کشور می باشد و در تمامی مسائل اقتصادی برخورداری های فراوانی دارد ولی مسئولینی که برای کار کردن در خوزستان و یا شهرهای کوچک به کار گمارده شده اند با توانمندی های مد نظر فاصله زیادی دارند و نمی توانند حجم منابع موجود خوزستان را مدیریت کنند و از منافع ابتدا استان حمایت کنند و متاسفانه این ضعف باعث شده مسئولین مرکزی به خوزستان و واحدهای بزرگ و تولیدی خصوصی خوزستان جزیره ایی بنگرند و این باعث عقب ماندگی است.
وی گفت: ضعف مدیران استان باعث شده همیشه منافع استان کمرنگ و منافع ملی پررنگ دیده شوند و همین مسئله باعث شده اغلب صنایع بزرگ سرمایه های خود را در بانک های خارج از استان واریز کنند و حتی بیمه پرسنل خود را از طریق شرکت های تهرانی انجام دهند، همچنین طرح های تحقیقاتی دانشگاه چمران در زمینه مسائل نفتی از سوی وزارت نفت نادیده گرفته شده و بی انگیزگی در اساتید و دانشجویان این رشته بوجود آورده است، از این رو تمامی این مسائل تبعاتی دارد که واقعا نمی توان ظرف چند دهه انها را مرتفع کرد، خروج نخبگان، بیکاری، فقر، جرایم و ... که خوزستان را در بسیاری از شاخص ها در ردیف های آخر قرار داده است.
افقه بیان داشت: اینکه مدیران بانکی به واحدهای اقتصادی وام نمی دهند جای تعجب دارد، مگر نه قرار است بابت این تسهیلات سود آن چنانی دریافت کنند و از همین سودهای بالا سرپا بایستند، حال چرا تهسیلات نمی دهند. خلاف منطق اقتصادی است، اما این موضوع می تواند دلیل دیگری هم داشته باشد و آن اینکه پول های کلانی که در بانکهای استان خوزستان توسط همین صنایع وجود دارد به توسعه صنایع خارج استان و توسط بانک های خوزستانی داده می شوند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: یکی دیگر از مشکلاتی که اکنون در بانکها شاهد آن هستیم ایجاد بانکهای خصوصی ظرف چند سال اخیر است که همانند قارچ روییده اند و به ترفندهای مختلف سپرده های مردم را جمع می کنند و با آن به دلالی و بنگاه داری می پردازند و به هیچ عنوان هم وام به کسی نمی دهند و با خرید و فروش های فراوان سود سرشاری را نصیب خود می کنند.
وی در پایان گفت: متاسفانه با چنین وضعیتی و مدیران ضعیفی که در استان وجود دارد هیچ وقت نمی توانیم شاهد این باشیم که چنین مدیرانی استان خوزستان را به سمت توسعه سوق دهند.
منبع: روزنامه فرهنگ جنوب
جناب دکتر افقه عزیز شما که بهتر می دانید مدیران یا منتقدان بر دو قسمند: یا نقد می کنند و راهکار می دهند یا فقط اشاره می کنند که ما می دانیم .این کشور چقدر دانای بیکار دارد؟ چقدر دانای بیکار احتیاج دارد؟ شما در دوران خود چه خدمتی کردید؟ ما هم مثل شما دانای بیکاریم.اما ما در خوزستان زندگی می کنیم و شما در تهران
بس نیست نطق حرفهای دلسوزانه؟؟؟
چه سود؟