تلنگری میدانی به اصلاح طلبی واقعی و تصنعی

امید است در مسیر کنشگری اصلاح طلبانه بطور کلی مصالح و مصلحت هر چه باشد منتج به خدمتگزاری، فسادزدایی و عدالت گستری گردد.

 دراین مدت و با توجه به تجارب مشخص گردید،در جمع مدعیان اصلاح طلبان منفعت طلبان بزدل، مستبدان قدرت طلب، محافظه کاران مصلحت اندیش و اصلاح طلب عاقل پراگمایی تا رادیکالیست های شعاری وجود دارند.

اما بنظر می رسد رسالت اول همه ی جریان اصلاحگری باید تمرکز بر تعریف و تبیین حوزه ی ایدئولوژی سیاسی، تعاملات مدنی فراجناحی و دیالوگ اصلاحی درون جناحی باشد.

جریان اصلاحی باید وجه ی همت خود را مصروف به کنشگری همگرایانه، تعاملی جذاب حداکثری و مدبرانه ی عملگرایانه ی مدنی در راستای نهاد سازی مدنی، تحقق اهداف واقعی ( ملی و محلی ) و امور  اصلاح حکمرانی گرداند.

جبهه ی اعتدالی اصلاحی باید بجای مطالبه ی قدرت طلبی محض و امیال شخصی که بیشتر ناشی از خلاء هویت مدنی، استیصال سیاسی و عدم تشکلات فراگیر هست. جهت رسیدن به اصلاحات معقول و حکمرانی مدرن اولویت راباید به خود آگاهی، خودسازی و جامعه سازی بدهد.

 و باید دانست:

اولاً :از فرآیند اصلاح طلبی چگونه متد کنشی، چه منشی اندیشه ای و چه مقاصد رئالیستی برای کنشگری فردی، مدنی و مدیریتی توقع است؟

ثانیاً: باید ما اصلاحات را در ابعاد فرهنگی( اخلاق مدنی و دینی)، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی برای خودمان، جامعه و رقبا باز تعریف اثربخش، معقول و تبیین بهینه ی کاربردی نماییم،تا کنشگری های مدنی اصلاحی و واکنشهای رقبا شفاف سازی شده قابل تعریف، پیش بینی و پیشگیری گردند.  

ثالثا: باید خروجی تفکر، جریان و مدیریت اصلاحی را در ابعاد فردی، جمعی و مدنی باز تعریفی علمی، مدنی و میدانی گردد. و اصلاحات واقعی باهدف گذاری ها بر مبنای مشارکت آگاهانه، جذب حداکثری جریانات همسو اندیشه ای و پیشبرد واقعی آرمانها طراحی  گردد. تا اصلاح طلبی عالمانه میدانی از اصلاح طلبان تصنعی و ابزاری فرصت طلب مجزا شود. و بتوان در راستای استیفای حقوق شهروندی، منافع و امنیت ملی عینی تر آنرا باز تعریف و اهداف اصلاحات برای مخاطبان مشخص گردد.
رابعاً: در نهایت هر شهروند، منتقد و حاکمیت پیام گفتمان اصلاح طلبی را بتواند بخوبی درک، فهم و شفاف تحلیل نماید،که  اصلاحات و اصلاح طلبان چه می گویند، چه می خواهند و به کجا می خواهند برسد ؟

حال سئوال؟ چگونه اصلاحات می خواهیم؟ و چه توقعی از کنشگری سیاسی و اعتدالی اصلاحی نزد مدعیان  وجود دارد؟:

آیا اصلاحات را تنها برای قدرت و ارضاء قدرت طلبی فردی، باندی و قبیله ای سیاسی  می خواهیم ؟

آیا اصلاحات را برای کسب قدرت تنها برای تحقق و تامین  منافع فردی، باندی و جمعی می خواهیم ؟

آیا اصلاحات و قدرت را برای اعمال رفتار  مدیریتی شایسته سالارانه، خدمتگزاری ( به ملک و ملت)  و توسعه ی متوارن می خواهیم؟
 
آیا قدرت و مدیریت اصلاحی را برای اصلاحات جامع مدنی فردی، تحقق جامعه مدنی  و اصلاح ساختار حکمرانی می خواهیم؟
آیا...

بنابراین به نظر می رسد باید با صداقت گفتمانی، شفافیت مدنی و عملگرایی رفتاری ابتداء کار فرهنگی ، روشنگری و شناختی اصلاحی را از خود، خانواده وجامعه هدف شروع نماییم، سپس برای جذب حداکثری به منتقدان، مخالفان و سایر شهروندان تعمیم دهیم.