شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۲۲۵۲۴
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۳ - ۱۸:۳۹
کانون آینده نگری برگزار کرد:
فریده کیانی نیز در این نشست اظهار داشت: دوران کودکی یکی از مهمترین مراحل رشد و تکامل انسان ایت که میتواند با آسیب پذیری زیاد همراه باشد. هر گونه آسیب در این دوران پیامدهای طولانی مدتی را در طول زندگی ایجاد می کند.
به همت کمیسیون آسیب شناسی اجتماعی کانون آینده نگری ایران، نشستی با موضوع آْشنایی با انواع کودک آزاری و تبعات آن و راههای پیشگیری و درمان آن، در دفتر مرکزی این تشکل در اهواز برگزار شد.

در این برنامه، دو عضو ارشد کانون: آذین حیاتی (استاد زبان انگلیسی و مترجم آثار روانشناسی) و فریده کیانی (کارشناس ارشد روانشناسی کودک و مشاور) حاصل تحقیقات خود در موضوع جلسه را به صورت سخنرانی ارائه دادند.

حیاتی ضمن بیان اینکه "پدیده کودک آزاری، مختص نوع بشر می باشد و در طبیعت هیچ نوع حیوانی، به تجاوز و آزار کودک خویش نمی پردازد"، عنوان داشت: اتفاقاتی که در زمان کودکی برای فرد رخ می دهد، تا مادامی که فرد در قید حیات است، از اندیشه و ذهنش پاک نمی شود؛ حتی اگر فرد در دوران کهنسالی به فراموشی (آلزایمر) دچار شود،‌تک تک حادثه های کودکی همراه او خواهند بود.

وی افزود: با یک رویکرد "آینده نگر" باید گفت کودک می تواند در جامعه و آینده کشورش نقش حیاتی و بسزایی داشته باشد. هر چقدر کودک از سوی اطرافیان محبت بیشتری دریافت کند، در بزرگسالی موفق تر خواهد بود. در تاریخ، انواع جنگها و نسل کشی ها، مبتنی بر دوران کودکی و حقارتهای به بار نشسته آن زمان است. برای مثال، نسل کشی های هیتلر، که ریشه در حقوق پایمال شده اش در کودکی توسط مربی یهودیش داشته را شاهدیم.

فریده کیانی نیز در این نشست اظهار داشت: دوران کودکی یکی از مهمترین مراحل رشد و تکامل انسان ایت که میتواند با آسیب پذیری زیاد همراه باشد. هر گونه آسیب در این دوران پیامدهای طولانی مدتی را در طول زندگی ایجاد می کند.

تخمین های موجود حاکی از آنست که هر ساله حدود 40 میلیون کودک در جهان، مورد انواع کودک آزاری قرار می گیرند. که در کشور ما 66 درصد توسط مردان اعمال می شود و دختران بیش از پسران در معرض آن هستند. و طبق آمار، کودک آزاری جنسی برای پسران بیشتر از دختران است. به دلیل آزادی عمل بیشتری که دارند و نظارت کم از سوی والدین در رفت و آمد کودک پسر، آنها بیشتر در معرض سوء استفاده جنسی هستند.

این روانشناس آینده نگر، از علل کودک آزاری را، ناآگاهی والدین نسبت به این دانست که تنبیه بدنی چه ضربه سنگینی بر روح و روان کودک وارد می کند. در کشور ما تنبیه بدنی هنوز در جوامع سنتی برای کودکان استفاده می شود. چون فکر میکنند بهترین روش تربیت کودک است. مورد توهین و تحقیر قرار دادن نیز بهمچنین. مشکلات اقتصادی،‌ محروم شدن از آموزش و بهداشت، عاملی چون اعتیاد، انواع بیماری های روانی، جمعیت زیاد و مشکلات خانوادگی و... مهمترین عوامل کودک آزاری هستند.

کیانی افزود: از مهمترین مسائل، کودکانی اند که دچار بیماریهای خاص هستند - مانند بیش فعالی - که بیشتر مورد آزار قرار میگیرند. همینطور برخی ترسها و تبعیضهایی که در مدرسه اعمال می شوند، از موضوعات قابل توجه در پژوهش درباره کودک آزاری هستند.

وی بیان داشت: آسیب دیدگی در دوران کودکی، اگر به موقع بهبود پیدا نکند، در بزرگسالی مشکلاتی ایجاد می کند. پس با توجه به این آسیبها، لزوم درمان به موقع در کودکی روشن می شود و بهترین راه این است که خطراتی را که در کمین کودکان است، با زبان قابل فهم برایشان توضیح دهیم. و روشهای محافظت از خود، شاید مهمترین کاری باشد که والدین برای فرزندان خود انجام می دهند.

تشخیص کودک آزاری برای والدینی که به کودک اهمیت می دهند، کار سختی نیست. کافی است تغییرات رفتاری مثل بدخوابی مداوم، کابوسهای شبانه، به ناگهانی مدرسه یا مهد نرفتن، با هر صدای کوچک از جا پریدن و یا گریه کردن، در بدن کودک آثار کبودی و زخم دیده شدن، اینها همه نشانه هایی هستند که با در کنار هم گذاشتن شان، هشدار از کودک آزاری می دهند. 

این روانشاس ارشد تأکید کرد: بهترین راه برای درمان چنین رخدادی، اینست که سریعا به پزشکی مراجعه نمایید و آن پزشک وظیفه دارد به مراجع قانونی اطلاع دهد و حتی در دادگاه حضور داشته باشد. و اینکه درمان به صورت گروهی (تشکیل حلقه حمایتی) انجام شود. یعنی گروهی از متخصصین روانپزشکی اطفال، متخصص پزشکی قانونی، پزشک متخصص اطفال، مددکار اجتماعی و روانشناس،‌ در گروه درمان شرکت می کنند.

کیانی در پایان سخنرانی اش بیان داشت: بقای جامعه با اطفال است و برای اینکه چامعه به رشد و تعالی برسد باید طفل، تربیت و برای زندگی عادی و اجتماعی آماده شود. شخصیت کودک در خانواده تکوین می یابد و هر خانواده زیربنای فکری نونهالان را تشکیل میدهد. پس بکوشیم مواظب خانواده و کودکان پاکمان باشیم.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار