وقتی از مسجد سلیمان حرف می زند ، از زادگاهش ؛ هیجانی دارد که از آن سوی تلفن قابل حس کردن است.او از شهرش می گوید. از 100 سال قبل از زمانی که اولین چاه نفت آنجا به نفت رسید . از ورزش هایی که نفت استخراجی انگلیسی ها با خود به ایران آورد.
وقتی از مسجد سلیمان حرف می زند ، از زادگاهش ؛ هیجانی دارد که از آن سوی تلفن قابل حس کردن است.او از شهرش می گوید. از 100 سال قبل از زمانی که اولین چاه نفت آنجا به نفت رسید . از ورزش هایی که نفت استخراجی انگلیسی ها با خود به ایران آورد.
آریا صالحی - خبرآنلاین : بهمن حسین پور دیپلماتی است متولد مسجد سلیمان. زاده شهری که خودش می گوید:«شهر اولین هاست. اولین در فوتبال ، در گلف و در تکنولوژی های نوین . درست از سال 1280 و روزهایی که ویلیام ناکس دارسی مالک کمپانی نفت شمال از انگلستان به ایران آمد و با بستن قرارداد دارسی ، ایران را کشوری صاحب نفت کرد. مسجد سلیمان از 1287 و از لحظه ای که چاه عمیق 360 متری نفت سیاه را روی خاک جاری کرد ، عروس شهرهای ایران شد. شهری با بیش از 1000 خانواده ساکن انگلیسی:«آنها آمده بودند دنبال نفت و سرگرمی های شان را هم با خود آورده بودند.» حسین پور که سابقه سال ها سفارت در کشورهای اتیوپی ، تانزانیا و ترکیه را دارد ، این جمله را می گوید. او که حالا معاون تشریفات نهاد ریاست جمهوری است. مردی از بدنه دولت که نامش از روز افتتاح دوباره فدراسیون گلف در ایران در دهه 70 ، پای ثابت هیات رئیسه این فدراسیون بوده است. درست از زمانی که این رشته پولساز دنیای ورزش از محاق درآمد و توانست انگ اشرافی بودن را از خود دور کند تا اقلا اجازه فعالیت رسمی داشته باشد. او این روزها در زادگاهش در مسجد سلیمان است ، در شهر گلف و شاید تنها زمین 18 هول دار گلف در ایران ؛«به رسم هر سال ، امسال هم چهاردهمین دوره از مسابقات گلف مرحوم حسین پور را در شهرمان برگزار کردیم.» مسابقاتی به یاد قهرمان گلف ایران و آسیا شادروان شهباز حسین پور ، او که کارمند وزارت نفت بود و قهرمان بنام این رشته ورزشی در کشورمان.امسال هم همه بزرگان گلف ایران از 17 استان در مسجد سلیمان جمع شدند و چوب گلف به دست گرفتند تا یاد مرحوم حسین پور را زنده کنند.
و بهمن حسین پورکه به یاد برادر ، مثل هر سال به زادگاهش رفته می گوید:«خوشحالم که این تورنمنت امسال هم به با شکوهی هر سال برگزار شد. خدابیامرز شهباز یکی از بهترین های گلف ایران بود.»
این مقام دولتی در آستانه برگزاری انتخابات فدراسیون گلف از این رشته هم می گوید. از چالش هایش:«شما عشق فوتبال ها یک مثالی بین خودتان دارید و می گویید فلانی عکس با شورت ورزشی ندارد یا لگد به توپ هم نزده است. این حال و روز فدراسیون گلف است. در سال های گذشته ، همیشه رئیس فدراسیون گلف حتی نمی توانسته چوب گلف را بدست بگیرد. متاسفانه هر بار یکی از کارمندان وزارت یا سازمان ورزش را برای این فدراسیون گذاشته اند و حاصلش این رکود رشته گلف است. این رشته رئیس سربار نمی خواهد. رئیسی که کارمند وزارت ورزش باشد وقتی به ریاست فدراسیون می رسد به دنبال گرفتن حقوق کارمندی اش است.اما این رشته ، سوارکاری و تنیس با دیگر رشته ها فرق دارند. این رشته ها نیاز به روسایی دارند که بنیه مالی خوبی داشته باشند و عاشق که برای کارشان هزینه کنند. نباید سربار این رشته شوند . باید آورده ای غیر دولتی داشته باشند که ورزش های پر هزینه ای از این دست جان بگیرند.بعد از دوره اسحاقی که او هم به دلیل کیاست و ارتباطاتش توانست این رشته را از زمین بلند کند دیگر رئیسی در این فدراسیون ندیدیم که موفق باشد.من این ها را به دوست خوبم محمود گودرزی ، وزیر ورزش هم گفته ام. برای رشته هایی مثل گلف هم باید وقت گذاشت ،هم عاشق بود و هزینه کرد. اگر دنبال سیستم کارمندی باشی اوضاع این ورزش همینی می شود که این روزها می بینیم.»
گلف در 4 سال گذشته کمترین اعزام های خارجی را داشته ، حالتی نیمه تعطیل به خود گرفته و غیر از خوزستان که 6 تیم پویا از 8 تیم را در لیگ کشوری دارد تقریبا بقیه استان هایش تعطیل بودند. حسین پور در این باره می گوید:« اساسا رشته گلف برای ما بچههای خوزستان است و قبل از همه برای همشهری های خوبم در مسجد سلیمان.»
این شهر دوست داشتنی و موثر در تاریخ کشور اما خیلی هم اوضاع خوبی ندارد. جوان هایش حتی اگر خوب گلف بازی کنند و اولین چاه نفت را در شهرشان داشته باشند ولی خیلی جیب های شان پر پول نیست. حسین پور در این باره می گوید:«راستش سهم مردم ما از نفت شده بوی بدش. با اینکه هنوز سالهاست که کسی به مسجد سلیمان توجه نمی کند اما این ما هستیم که گوگرد کشور و بخش عمده ای از دنیا را تامین می کنیم. همین حالا کلی مستشار چینی و خارجی در شهرمان هستند اما شهر دیگر آن زیبایی گذشته را ندارد و مردم به حق شان از تولید نفت نمی رسند . این دلخوری شان است. همین امروز کل فامیل ریخته بودند روی سر من که چرا از تیم نفت مسجد سلیمان حمایت نمی شود. من بازی این بچه ها را دیدم. واقعا شایسته ماندن در لیگ هستند. نامه ای را اهالی شهر برایم نوشتند تا به دست وزیر نفت برسانم. بیژن زنگنه از دوستان دیرینم است و امیدوارم بشود برای این تیم عزیز و جوان های خونگرم مسجد سلیمان کاری کرد اما در مجموع حق مردم شهر ما خیلی بیشتر از این هاست. واقعا شهر مشکلات زیادی دارد و این ظلم است در حق مردم مان. »
ظلم در حق شهری است که روزی عروس شهرهای ایران بوده. شهر اولین ها بوده است. شهر بهترین ها و زیباترین ها. شهری با مردمی سراسر شور و هیجان . شهری که اما حالا...