امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
بقعه سيد محمد ماهرو در خيابان شريعتي در جنب آبشارهای شوشتر قرار دارد. بر لوحهاي كه در اين بقعه قرار گرفته سنة 1279 قمري حك شده است. صاحب بقعه از اولاد امام موسي كاظم (ع) است.
ورودي بقعه يك در نسبتا كوتاه است كه به سمت شمال است. ساختمان بقعه از يك اتاق اصلي حرم و يك سالن نمازخانه تشكيل ميشود كه در طرفين ورودي اتاقهاي قرار دارد كه به صورت مغازهاي موقوفه از آنها استفاده ميشود.
گنبد اين بقعه از نوع گنبد شلجمي با گريو بلند به شيوه گنبدهاي دوره تيموري ساخته شده است. اين گنبد الحاقي دوره قاجار است. از نكات جالب اين گنبد اين است كه بر بام اتاق حرم ساخته نشده است. گنبد داراي كاشيكاري آبي رنگ است كه داراي تاريخ 1330 هجري قمري است كه در دوره مظفرالدين شاه قاجار به آن الحاق شده است. در ضلع جنوبي بقعه قبلا شبستاني بوده كه تخريب شده و در سال 1376 ه.ش به دفتر فني پايگاه ميراث فرهنگي تبديل شده است.
اصل ساختمان بقعه در دوره صفوي ساخته شده و در عهد قاجار مرمت و بازسازي شده و به بنا گنبد و گلدسته اضافه شده گلدستهها در دوره پهلوي دوم در سالهاي 56 تا 58 تخريب شده است. بر كتيبه سنگي سر در ورودي حرم كه سياه رنگ شده جملة (عمل محمدعلي تاريخ سنه 1279) حك شده است. سقف راهرو كوتاه و ضربي با طاقهاي هلالي است. بر ديواره جنوبي حرم يك كتيبه سنگي در مدح امامزاده است كه ماهرو را از نوادگان امام موسي كاظم (ع) ميداند. درون اتاق حرم بر ديواره شبستان كتيبه سنگي در ذكر نسب سيد محمد ماهرو قرار دارد.
ضريحي كه بر قبر قرار گرفته از نوع ضريح فلزي دوران قاجار است. اسكلت اصلي ضريح چوبي است كه با ورقههاي فلزي پوشيده شده و تاريخ 1334 بر آن حك شده است در دهم 1330 ه.ق كه مصادف با دوران مظفرالدين شاه قاجار است اين ضريح همراه با گنبد و گلدستهها به بنا الحاق شده است. بناي اين بقعه به شماره 3081 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.