بی شک جایگاه معلم در تمامی جوامع بشری،جایگاهی بی بدیل است و نمی توان به هیچ صورتی نقش معلمین را در گسترش دانایی نادیده گرفت و البته روی دیگر سکه نیز نشان میدهد که معلم در توسعه جهل و نادانی نیز شوربختانه موثر است،حتما میپرسید این کلام شطح نما از کجا می آید که طبقه ای فرهیخته همزمان می توانند هم علم را توسعه دهند و هم جهل بگسترانند!اما این حقیقتی است متاسفانه متجسد در هیئتی زورمند در عالم واقع،چگونه?! خواهم گفت

نقش نخست معلم یعنی نقشی که ریشه در فعل قدسی تعلیم دارد نقشی است آنچنان بدیهی که جای مناقشه اش نیست و همگی ما این موضوع را امری اثبات شده میدانیم و در همین نقطه است که من اندکی محاجه دارم.

چرا گفته اند و می گویند و میگوییم معلمی شغل انبیاست و جه شبه این تشبیه چیست?

نخست نگاهی کنیم به انبیا و دستاوردها و وظایف قدسی شان،مهمترین وظیفه نبی در اجتماع خود، نشان دادن راه حق از باطل است،اینکه جامعه را به سمتی هدایت کند تا جامعه بشری یعنی خیل آموزندگان به سوی آموختن و نهادینه کردن ارزشهای سمایی حرکت کنند،ارزشهایی که بی شک هیئت آدمی را به شاکله انسانی خلیفه الله بدل می سازد واز سوی دیگر نبی به صرف اعلام کردن مرزهای حق از باطل،و حتی ارائه راهکارهای لازم در جهت شناخت این دو، وظیفه خود را تمام شده نمی داند، بلکه تا سرحد شهادت و مرگ هم جامعه خود را رها نمی کند.

در این میان داستان حضرت یونس و نهنگش داستان شگفتی است،چرا که یونس نبی در پی رسیدن به فلات تعلیم،نقطه ای که معلم امید از یادگیری شاگرد بر می دارد و در تشبیهی امروزی پرونده شاگرد تنبل و حتی بدتر از آن ، یاغی را به دفتر و مسئول اصلی آموزش ارجاع میدهد با پیشنهادتنبیه دانش آموزان(بخوانید نفرین قومش و طلب مرگ آنها) و در همین نقطه کار خود را پایان یافته می انگارد،ادامه داستان را همه میدانیم و اینکه در پی عدم اجابت نفرین،معلم یا همان نبی آزرده، مدرسه را رها می کند و می خواهد از این مدرسه یا همان اجتماع بشری کوچ کند،.

علیرغم اینکه همان مسئول آموزش اعلام فرموده که این شاگردان تنبل متنبه شده و خواستار فرصتی برای رشد خودند،همان رجوع به سوی جاده کمال،اما یونس نبی کار خود را رها میکند و گویی از یاد میبرد که وظیفه او آموزش است و امیدوار بودن برای یادگیری دانش آموزان نه ناامیدی و بدتر درخواست تنبیه آنها،به هر روی ادامه داستان را میدانیم و میدانیم که حضرت یونس در جریان سیر انفس خود و حبس در حوت مامور،یادش می آید که ترک وظیفه و رها کردن جامعه در واقع در تناقض با ذات ماموریت نبی دارد.

حالا اگر بخواهیم با این همانی میان مفهوم نبی و معلم،روایتی از معلم بدهیم به کجا میرسیم،آیا به واقع امروزه خیل بسیارانی از معلمین نقش آگاهی دهنده خود را درست انجام میدهند?!آیامی توان باور داشت که معلم به نقش مقدس خود بدون مجامله و به جدیت باور دارد?!آیا معلم امروزی در پی آموزاندن است یا در پی فرار از بیکاری?و هزاری آیای دیگر که نشان از بحران در ساختار آموزش دارد.

نمی توان همه چیز را به ناف معاش گره زد که البته موضوع بسیار مهمی است و به شخصه معتقدم می باید بالاترین حقوق و امکانات در اختیار معلم باشد اما همه مشکلات آموزش و پرورش، پایین بودن حقوق معلم نیست و

مهمترین حقیقت تلخ این است که برخی از معلم ها در برابر شاگردان شاید عهد یونسی،ترجیح میدهند که سوار بر نهنگ کلاسهای خصوصی شوند و کلمه را وزن کنند و به شکل کیلویی بفروشند،اینان نه دانش بلکه جهل را در لباس معادله و کلمه به تن دانش اموز می کنند و همین است که دانش آموزان فرضیه های نیوتن و فیزیک نسبیت را می شناسند اما طریقه مهربانی با دوست و برادر را نه و حتی آگاه برای شمردن ثواب سلام نیستند.

البته بی انصافی است اگر بگویم همه چنین هستند اما اینان که گفتم نیز اندک نیستند و در پایان باید گفت دست معلمی که آگاهی توزیع میکند را اگر غرق در بوسه کنیم کار چندانی نکرده ایم،معلمی که همنفسی با نفس مقدسش آدمی را غرق در شعف می کند و ای کاش که همه معلمین به شغل انبیا بودند،هر چند همه اینها که گفتم دلیلی برای عدم پرداخت عادلانه به این قشر زحمتکش و پایگاه اساسی توسعه اجتماع نیست و باز هم تاکید میکنم که از شانس خوبم معلمین من در مدرسه و اجتماع خدا را شکر از همان دسته مقدسین بودند اما شوربختانه تجربه پسر یازده ساله من در این باره اندکی تلخ است.

برچسب ها: معلم ، نهنگ یونس نبی ، غلامرضا جعفری ، جوامع بشری ، معلم ، آموزش و پرورش ، کلاسهای خصوصی ، دانش آموزان

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

نظرات بینندگان

غیر قابل انتشار: ۰

انتشار یافته: ۵

مژگان

۱۲:۵۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۰۴

پاسخ

من معلم هستم و شهادت میدم که حرف شما درسته و ما معلم ها فراموش کردیم که باید بچه های ایران رو تربیت کنیم و من هم مثل نویسنده محترم معلمینم واقعا شکل انبیا بودن و حالا ما جانشین اینها شدیم و صدحیف،البته بعضیها هنوز نفس قدسی دارن و خدا حفظشون کنه و همینهاست که نتیجه اش میشود چنین قلمهای حقگو و زیبا نویس مثل این قلم

هستیم خدمتتون

۱۵:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۰۴

پاسخ

آقا دمت گرم خیلی قشنگ موضوع یونس و نهنگش رو ربط دادی به موضوع معلما راستش تا حالا بهش فکر نکرده بودم حالا مسئله نبی یونس رو هم بهتر فهمیدم دمت گرمه به مولا

هستیم خدمتتون

۱۵:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۰۴

پاسخ

سیاوش

۱۰:۱۸ - ۱۳۹۴/۰۲/۰۵

پاسخ

اما نباید که حقوقشون رو ضایع کنن خوب باید حقوق معلم ها منطقی بشه اونوقت اگر معلمی کارش درست نبود بیرونش کنن و شوخی هم نداشته باشن

ناشناس

۱۵:۵۰ - ۱۳۹۴/۰۲/۰۷

پاسخ

واقعا داستان یونس همیطور بودتش اگر اده دستتون در. نکنه اما یه انتقاد دارم بعضی وقتا مطالبتون خیلی خوبه مثل همین نوشته بعضی وفتا اصلا معلومی نیست چی میخوابین بگین

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه